Μιά… Επίκαιρη Παλιά Προσευχή!.. (Δέηση Γραφείσα Προ Του 1684)!..

Φθάνει, Κριτά δικαιότατε φθάνει. Έως πότε οι δυστυχείς Έλληνες θα ευρίσκονται εις τα δεσμά της δουλείας και με υπερήφανον πόδα θα πατεί τον λαιμόν των ο βάρβαρος κατακτητής; Έως πότε Γένος τόσον ένδοξον και ευγενές θα προσκυνεί τον θρόνον ενός αθέου τυράννου; Έως πότε αι χώραι εκείναι, εις τας οποίας ανατέλλει ο ορατός Ήλιος, θα κυβερνώνται από την ημισέληνον;

Σε ικετεύω να ενθυμηθείς, ότι είσαι όχι μόνον Κριτής, αλλά και πατήρ, και ότι παιδέυεις, αλλά δεν θανατώνεις τα τέκνα σου. 

Αν αι αμαρτίαι των Ελλήνων έγιναν αφορμή της δικαίας οργής Σου, Σύ, όστις είσαι πολυεύσπλαγχνος, συγχώρησον αυτούς και μη τους αφανίσης από το πρόσωπον της οικουμένης.

Ενθυμήσου, Θεάνθρωπε Ιησού, ότι το Ελληνικόν Γένος ήνοιξε πρώτον τας αγκάλας του, δια να δεχθεί το θείον Σου Ευαγγέλιον. Κατέρριψε πρώτον αυτά τα είδωλα και Σε προσεκύνησεν ως Θεόν, κρεμάμενον επί του τιμίου ξύλου του Σταυρού.

Πρώτον πάλι το Γένος τούτο αντέστη κατά των τυράννων, οι οποίοι με φοβερούς διωγμούς και μαρτύρια εζήτουν να εκριζώσουν από τον κόσμον την Πίστιν και από τας καρδίας των Χριστιανών το Θείον Σου όνομα. Δια του αίματος των Ελλήνων ηύξανε, Χριστέ μου, εις όλην την οικουμένην η Εκκλησία Σου.

Οι Έλληνες επλούτισαν αυτήν με τους θησαυρούς της σοφίας και την επροστάτευσαν δια της Ελληνικής γλώσσης, δια των συγγραμμάτων των και δια της ιδίας ζωής των. Ωδηγούντο με άπειρον μεγαλοψυχίαν και εις τας φυλακάς και εις τα βασανιστήρια και εις τας εξορίας. Ηγωνίσθησαν δια να σβήσουν τας πλάνας, δια να εξαπλώσουν την πίστιν, δια να Σε κηρύξουν Θεάνθρωπον και δια να λάμψει η δόξα του Σταυρού.

Ως εύσπλαγχνος λοιπόν και παντοδύναμος, σώσον αυτούς από τον ζυγόν της βαρβαρικής αιχμαλωσίας. Ως φιλόδωρος δε και πλουσιοπάροχος ανταποδότης, άνοιξε τους θησαυρούς των θείων Σου χαρίτων και ύψωσε πάλιν εις την προτέραν δόξαν το Γένος και δώρησε εις αυτό το σκήπτρον και το βασίλειον.

Ναι, σε παρακαλώ, εις το όνομα του Χαίρε εκείνου, που έφερε την χαράν εις τον κόσμον. Εις το όνομα της Θείας Ενσαρκώσεώς Σου, εις την οποίαν, ενώ ήσο Θεός, έγινες άνθρωπος, δια να φανείς εις τους ανθρώπους φιλάνθρωπος. Εις το όνομα του Βαπτίσματος, με το οποίον μας έπλυνες από την αμαρτίαν. Εις το όνομα του Σταυρού Σου, με το οποίον μας ήνοιξες τον Παράδεισον. Εις το όνομα του θανάτου Σου, με τον οποίον μας έδωσες την ζωήν. Εις το όνομα της ενδόξου Αναστάσεώς Σου, η οποία μας ανεβίβασεν εις τα ουράνια.

Εάν όμως αι φωναί μου αύται δεν Σε παρακινούν εις ευσπλαγχνίαν, ας Σε παρακινήσουν τα δάκρυα, τα οποία τρέχουν από τους οφθαλμούς μου. Και αν δεν φθάνουν και ταύτα, ας Σε παρακινήσουν αι παρακλήσεις των Αγίων Σου, οι οποίοι φωνάζουν από όλα τα μέρη της υποδούλου Ελλάδος.

Φωνάζει από την Κρήτην ο Άγιος Ανδρέας, ο αρχιεπίσκοπος αυτής, και Σε παρακαλεί να εξολοθρεύσεις τους Αγαρηνούς λύκους. Φωνάζει από την Πόλιν ο Άγιος Χρυσόστομος και Σε παρακαλεί να εκδιώξεις τους εχθρούς εξ εκείνης της χώρας, η οποία έχει υπέρμαχον στρατηγόν την Μητέρα Σου Θεοτόκον. Φωνάζει η Αγία Αικατερίνη και, δεικνύουσα τον τροχόν, εις τον οποίον εμαρτύρησε, Σε παρακαλεί δια την τύχην της Αλεξανδρείας. Φωνάζουν ο Ιγνάτιος από την Αντιόχειαν, ο Πολύκαρπος από την Σμύρνην, ο Διονύσιος από τας Αθήνας, ο Σπυρίδων από την Κύπρον. Και, δεικνύοντες τους λέοντας, οι οποίοι τους εξέσχισαν, τας φλόγας, αι οποίαι τους έκαυσαν, τα σίδηρα, τα οποία τους εθέρισαν, ελπίζουν από την Ευσπλαγχνίαν Σου την απελευθέρωσιν των Ελληνικών τούτων πόλεων και όλης της Ελλάδος.

“Τέχνη Ρητορικής”                                                                                                Φραγκίσκος Σκούφος (Διασκευή)   

“ΧΑΙΡΕΤΕ“

“ΕΛΛΗΝΑΣ” 

-/-