“Τουρκο-Ισλαμισμός” Ή “Ισλαμ(ο)Κεμαλισμός”. / Χρωστούμενο!..
Φίλοι μου!
Έχουμε γράψει για τον “Τουρκο-Ισλαμισμό” κατά το παρελθόν, αλλά επειδή “παίζει” και πάλι η ιδεολογία αυτή (ας την πούμε έτσι), είπαμε να γράψουμε “2 λόγια” γι’ αυτήν ξανά και πολύ – πολύ επιφανειακά!..
1. Το Ισλάμ κυριάρχησε από της εποχής του ιδρυτού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Οσμάν ή Οθμάν, έως και της εμφανίσεως του Κεμαλισμού, για περίοδο δηλαδή σχεδόν 7 αιώνων (1256 – 1923), “ερχόμενο” φυσικά και στους Οθωμανούς Τούρκους από της εποχής της γεννήσεώς του, τον 6ο αι. μ.Χ., δηλαδή άλλους 7 αιώνες πιο πριν!..
2. Οπότε η αναγκαστική επιβολή των μεταρρυθμίσεων του Μουσταφά Κεμάλ “ΑΤΑ-ΤΟΥΡΚ”,
διότι περί αυτού πρόκειται, (μεταξύ των οποίων και το άθρησκο ουσιαστικά κράτος), και η μετά την ίδρυση της “Τουρκικής Δημοκρατίας” (29 Οκτ. 1923) κρατική προσπάθεια για τον εκδυτικισμό του νέου Κράτους, είχε να “πολεμήσει” με την ίδια την θρησκεία του λαού, [μια θρησκεία με παρελθόν 7 τουλάχιστον αιώνων (!) στους Οθωμανούς Τούρκους, το τονίζω ξανά], ενός λαού μάλιστα που λόγω της φύσεως της υπόψη θρησκείας (για θρησκευτικό-πολιτικο-οικονομικό σύστημα πρόκειται στην πραγματικότητα)], θα ήταν ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε αυτή να “νικήσει”, να επικρατήσει!..
3. Εκείνο που δεν άλλαξε επί της νέας καταστάσεως στην Τουρκία, μετά το 1923, ήταν ότι το κράτος πλέον (και όχι η αυτοκρατορία), παρέμεινε ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΟΣ(!), όπως ήταν και κατά το παρελθόν!
4. Μετά τον θάνατο του Κεμάλ (1938), σχεδόν αμέσως ήλθε ο Β’ Π.Π. και μετά, μέχρι και το 1960, ο κόσμος κυττούσε “να σταθεί στα πόδια του”, από τα όσα ερείπια (κυρίως οικονομικά) είχε αφήσει πίσω του ο πόλεμος και σ΄αυτήν την χώρα.
Όταν ο Αντνάν Μεντερές
έδειξε (μεταξύ των άλλων), ως Π-Θ, μεγάλη απόκλιση από τις Κεμαλικές υποθήκες, προσπαθώντας αθορύβως να “ξυπνήσει” και πάλι το Ισλάμ, τότε επενέβη, με κλιμακωτή προς τα άνω ένταση, ο Στρατός! (Από την αρχή κυρίως της 2ης 4ετίας του Μεντερές, μέχρι και της οριστικής στο Πεδίο επεμβάσεώς του, το 1960).
Η 10ετής περίοδος Μεντερές (κυρίως δια των ποσοστών που αυτός έλαβε και στις 2 εκλογικές του νίκες) κατέδειξε ότι το Ισλάμ παρέμενε ισχυρότατο στην χώρα, όντας εμπεπλεγμένο βαθιά με όλη την τουρκική πολιτική εσωτερική και εξωτερική καθημερινότητα!
5. Οι κυρίαρχες στο κράτος ΤΕΔ (ο Στρατός ήταν ο “ΣΩΤΗΡΑΣ”, από την περίοδο 1919-1923 και ο Κεμάλ ο “Αρχιτέκτονας” της “Σωτηρίας” αυτής), το “είδαν” τότε αυτό, το ανέλυσαν και πολύ – πολύ αχνά άρχισαν να βάζουν τα θεμέλια του Τουρκο-Ισλαμισμού! Το “Τουρκο” περιλάμβανε (και περιλαμβάνει) την Κεμαλική νεο-ιδεολογία, καθώς και όλη την ιστορική σε βάθος κληρονομιά του λαού, μια κληρονομιά που έφτανε και φτάνει, κατ’ αυτούς, μέχρι και την “Εργκενεκόν” , ενώ το “Ισλαμισμός” σχετίζεται κυρίως με την θρησκεία και την ελεύθερη άσκηση του θρησκευτικού δικαιώματος από τον λαό, “παντού και πάντα” και σε όλους τους τομείς της ζωής των πολιτών.
Θα μπορούσε κάλλιστα ο όρος “Τουρκο-Ισλαμισμός” να αποδοθεί και ως “Ισλαμ(ο)Κεμαλισμός”, αφού το “Τούρκο” εκφράζεται και εκφράζει τους Κεμαλιστές και το Ισλάμ τις πλατιές λαϊκές τ/μάζες!
6. Μέχρι το 1980 και την Εβρενική Χούντα,
μεσολαβούντων και πολλών σοβαρών, και μη σοβαρών, πολιτικο-οικονομικο-στρατιωτικών γεγονότων στο εσωτερικό και εξωτερικό της χώρας, γεγονότα που διαμόρφωναν “εν πολλοίς” και τον σχηματισμό των Κ-Β, ο “Τουρκο-Ισλαμισμός” αρχίζει να υφέρπει στην Τουρκία και σιγά – σιγά όλο και να μεγαλώνει!
7. Να θυμίσουμε ότι στο μέσον της Μεντερικής περιόδου, “εμφανίστηκε” ο ιδεολογικά “διευρυμένος” Κεμαλιστής Νιχάτ ΕΡΙΜ,
μετέπειτα Π-Θ της χώρας, [επί της 2ης Χούντας (1971-1973)], ο οποίος και τελικώς δολοφονήθηκε, και ο οποίος ήταν αυτός που σχεδίασε τότε, στην βάση της, την τ/πολιτική στην Κύπρο, (πολιτική που ακολουθείται απαράλλαχτα μέχρι σήμερα, ασφαλώς με όλα τα απαραίτητα – αναγκαία “updates” κατά ιστορική περίοδο), όπως ήταν αυτός που σχεδίασε και τον εξανδραποδισμό των εναπομεινάντων, μετά την “Ανταλλαγή” (το 1923), Ελλήνων της Τουρκίας, πολιτική που ακολούθησε “κατά γράμμα” ο Μεντερές, όπως και οι Κεμαλικοί Χουντικοί της περιόδου 1960-1963, ενώ να θυμίσουμε επίσης ότι η τ/εισβολή στην Κύπρο (1974), έγινε με την άδεια της Δύσεως (Αγγλία – Η.Π.Α.) και την ανοχή της ΕΣΣΔ, επί Π-Θγίας Μπουλέντ Ετζεβίτ, όταν είχαμε και επίσημα την 1η ουσιαστικά, μετά τον Β’ Π.Π., “Τουρκο-Ισλαμική” Κ-Β (Ετζεβίτ – Ερμπακάν), Κ-Β που είχε επίσης στηρίξει ο Στρατός, “εν τη ευρεία αυτού εννοία”!
8. Το 1980 έρχεται η 3η Χούντα (1980-1984), αυτή του μετά τον Κεμάλ “Πατέρα” όλων των Τούρκων Αξκών που (μας) απασχόλησαν και απασχολούν έως σήμερα στην τ/πολιτικο-στρατιωτική σφαίρα, του Στρατηγού Κενάν ΕΒΡΕΝ*,
ο οποίος και ήταν ο βασικός θεωρητικός του “Τουρκο-Ισλαμισμού” (ορολογία με βάση τα δυτικά πρότυπα και δεδομένα), αυτός που τον καθιέρωσε και τον γιγάντωσε στην χώρα, εφαρμόζοντας στην Τουρκία, ένα αντίστοιχο του Παπαδοπουλικού “Ελλάς – Ελλήνων – Χριστιανών”, “Τουρκία, Τούρκων, Ισλαμιστών”, (“τραβηγμένο” ως θέση, όχι απέχον όμως πολύ της πραγματικότητος, για να αντιληφθείτε περί τίνος επρόκειτο), ένα “μότο” και στην πραγματικότητα μια “επιβληθείσα νέα πολιτική κατάσταση”, που “κράτησε” όλη την 10ετία του 1980. [Θυμίζουμε ότι ο… νεο-φιλελεύθερος (sic) Ισλαμιστής πολιτικός απόγονος του Μεντερές και “έν τινι μέτρω” και του “βαρύ” Ισλαμιστή Ν. Ερμπακάν, αλλά και πολιτικός πρόγονος του ΡΤΕ, Τουργκούτ ΟΖΑΛ,
υπήρξε τότε ο οικονομικός εγκέφαλος της Χούντας Εβρέν, ενώ ακολούθως στηρίχτηκε σχεδόν απολύτως ως Π-Θ από τις ΤΕΔ]!..
9. Ο Κενάν Εβρέν, ένας πανέξυπνος Αξκός, το στέλεχος που “κράτησε” τις ΤΕΔ στην Κύπρο, το 1974, όταν στις αρχές της τ/επχ-σεως ο Ραούφ Ντενκτάς
ζητούσε Ε/Π να φύγει από το νησί για να σωθεί, κλπ, κλπ, κλπ, επιβάλλοντας ουσιαστικά την άποψή του στην κρίσιμη εκείνη τότε στρατιωτική σύσκεψη στο Τ/ΓΕΕΔ, “είδε” το αρχαίο… μας “εν τη ενώσει η ισχύς” και το εφάρμοσε στην πράξη, όταν η Τουρκία είχε σχεδόν διαλυθεί εσωτερικά την 10ετία 1970-1980, και κυρίως μετά το 1974, όταν στην χώρα, με όσα γινόντουσαν, βρισκόταν ουσιαστικά σε κατάσταση εμφυλίου, ενώ το 1978 εμφανίστηκε και το “ΡΚΚ” (μια νέα μορφή Κουρδικού κινδύνου, με Μαρξιστικό… ηχόχρωμα) και η κατάσταση χειροτέρευσε έτι περαιτέρω!..
Ουσιαστικά ο Εβρέν άφησε μια ικανής διατομής οπή / τρύπα στον Κεμαλισμό στις ΤΕΔ και στην χώρα, απ’ την οποία θα εισέδυε, όπως και συνέβη, το Ισλάμ σ’ αυτόν, (ασφαλώς με ελεγχόμενη πάντα την… ροή του), δημιουργώντας έτσι ένα πιο ισχυρό στο Πεδίο τουρκικό κράτος!
Ο Εβρέν εφάρμοσε, καθ’ όλη την 10ετία του 1980, όταν και ήταν στα… ντουζένια του, ευρέως τον “Τουρκο-Ισλαμισμό”, ο οποίος μάλιστα είχε και την αναμενόμενη ευρεία “πέραση” στις λαϊκές μάζες, αφού επανέφερε στο προσκήνιο… απαγορευμένες απ’ το σχεδόν “άθρησκο” έως τότε Κεμαλικό κράτος, θρησκευτικές Ισλαμιστικές “αρχές και αξίες” αιώνων, χωρίς -ΠΡΟΣΟΧΗ(!)- ουδόλως να προσβάλλει τον Κεμαλισμό στις βασικές δικές του “αρχές και αξίες”!..
10. Ο “Τουρκο-Ισλαμισμός”, (ο τουρκικός, θα λέγαμε, αντίστοιχος “Ελληνο-Χριστιανισμός”), ή και “Ισλαμ(ο)Κεμαλισμός”, ως ιδεολογία μέσα στις ΤΕΔ, δεν άργησε να αποκτήσει μεγάλη βάση, έστω και… ησύχως, αφού ουσιαστικά θεωρήθηκε ως επέκταση της “Κεμαλικής Ιδεολογίας” (στην πιο “large” μορφή της φυσικά), ενώ ουσιαστικά επρόκειτο (και πρόκειται) για την “επχ-ση επιβίωσης” του Κεμαλισμού ή αλλιώς για την “αναπνευστική βαλβίδα ασφαλείας” του, η οποία και θα τον έσωζε, όπως και έγινε και γίνεται και σήμερα, από την τεράστια στο λαό απήχηση του πολιτικο-θρησκευτικού Ισλάμ!..
11. Την 10ετία του 1990 εμφανίζεται, ως “πολιτικός διάδοχος” του Εβρέν και στην ίδια (με την παραπάνω) μ’ αυτόν γραμμή, ο Στρατηγός Ισμαήλ Χακκί ΚΑΡΑΝΤΑΓΙ,
(ο “πνευματικός Πατέρας” του σημερινού Τ/ΥΠΑΜ Χ. Ακάρ),
εξ ίσου έξυπνος άνθρωπος, όχι βεβαίως όσο ο Εβρέν, αλλά και περισσότερο “αυστηρός” στην τήρηση της νέας… υποθήκης που του παρεδόθη από τους προηγούμενους αυτού Στρατηγούς διαδόχους του Εβρέν, η… σκιά του οποίου, όπως ήταν φυσικό, δεν έλλειπε από τις ΤΕΔ, μέχρι σχεδόν και του θανάτου του!..
12. Στα μέσα της 10ετίας του 1990 είχαμε και πάλι “Τουρκο-Ισλαμιστική” Κ-Β στην χώρα (με Π-Θ την Τσιλλέρ),
με την απόλυτη έγκριση των ΤΕΔ, ο πολιτικός απόγονος του Οζάλ, “λάϊτ” Ισλαμιστής Μ. Γιλμάζ
κυβέρνησε επίσης μαζί με τους ακραίους ιδεολογικά Κεμαλιστές “Μπαχτσελικούς”, οι οποίοι στο παρελθόν είχαν δώσει μιαν άλλη, άκρως σκληρή θα υπεστήριζα, πολιτική… διεύρυνση στον Κεμαλισμό, δια του 1ου τους “Ηγέτη” / “Μπασμπούγ”, του Τ/Κ καταγωγής Αλπ-Αρσλάν Τουρκές, διάφορο φυσικά αυτής του… Εβρέν, ενώ να θυμίσουμε ότι ο “”Πορθητής Της Κύπρου” σοσιαλιστής (sic) και… “χαμηλόφωνος” Κεμαλιστής Μ. Ετζεβίτ ουσιαστικά “έκλεισε τον πολιτικό του κύκλο” με την επιτυχή παράδοση στην χώρα του (1999), από τους Έλληνες, του Α. ΟΤΖΑΛΑΝ,
μετά από την τριπλή συμφωνία Ελλάδος (Σημίτης) – Τουρκίας (Ετζεβίτ) – Η.Π.Α. (Μπιλ ΚΛΙΝΤΟΝ). (Στην Κ-Β-του υπηρέτησαν τότε και αρκετοί Ισλαμιστές πολιτικοί, κυρίως “λάϊτ”). Τέλος, την ίδια ακριβώς περίοδο και συγκεκριμένα στα μέσα της 10ετίας του 1990 εμφανίζεται και το “πουλέν” τότε των Ισλαμιστών ΡΤΕ, αφού ο τ/πολιτικός… αγρός ευνοούσε την… καλλιέργεια και εμφάνιση πολιτικών ανδρών σαν αυτόν!..
13. Προς το τέλος του 20ου αι. έγινε μια προσπάθεια από μια “Ομάδα Τ/Στρατηγών”, με επικεφαλής το Νο “2” τότε του Ι. Χ. Καρανταγί, τον Στρατηγό Τσεβίκ ΜΠΙΡ,
(ήταν ο 1ος Τ/Στρατηγός, που ως Δκτης “Διεθνούς Ειρηνευτικής Δυνάμεως”, αυτής στην Σομαλία, στις αρχές της 10ετίας του 1990, του αφαιρέθηκε η Διοίκηση, μετά από ενέργειες του Ο.Η.Ε., λόγω των αρκετών νεκρών που είχε η “Δύναμη” στην χώρα αυτήν), να ανατρέψουν ουσιαστικά αυτήν την “μιξ” κατάσταση στις ΤΕΔ και στην χώρα, (ένας των διακηρυγμένων στόχων τους ήταν αυτός), Στρατηγοί οι οποίοι ήσαν “καθαροί” Κεμαλιστές, ήτοι Αξκοί που ήθελαν χωρίς μείγματα και… προσθήκες, χωρίς… όρια, … φραγμούς και… περιορισμούς την εφαρμογή στην χώρα της “Αιώνιας Κεμαλιστικής Ιδεολογίας”!..
14. Δημιουργήθηκε / ξέσπασε κρίση μέσα στις τάξεις των Κεμαλιστών Αξκων, κρίση που λίγο έλλειψε να έχει και θύματα, όπως τον μετέπειτα Α/ΓΕΕΔ Στρατηγό Χ. Κιβρίκογλου, “πιστό” στις επιταγές και στα “θέλω” της κυβερνώσας τις ΤΕΔ στρατιωτικής κάστας ε.ε. και κυρίως των ε.α. στελεχών, ο οποίος την γλύτωσε “φτηνά” στην Κύπρο, όπου εβλήθη στο Παρατηρητήριο, όπου παρακολουθούσε άσκηση, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί Τ/Κ Σχης, ενώ στην συνέχεια παρουσίασε πρόβλημα το στρ-κό α/φ που τον μετέφερε πίσω στην Τουρκία, με αποτέλεσμα να γυρίσει στα “Κατεχόμενα” και να πάρει το πολιτικό α/φ “της γραμμής”! (Φυσικά ο Μπιρ επεδίωκε επίσης στο να γίνει και Α/ΓΕΕΔ, κάτι που τελικώς δεν κατάφερε).
15. Οι του Μπίρ, ακραιφνείς Κεμαλικοί και “κάθετοι” ιδεολογικά, είναι οι περισσότεροι που εμπλέκονται αμέσως μετά στις… “Βαριές” και στα αρκετά συναφή σχέδια, κλπ, και που τελικώς όλοι τους ηττώνται και… ενδο-παραταξιακά, αλλά και από τον καλπάζοντα τότε Ισλαμιστή ΡΤΕ, (και από τους Ισλαμιστές ευρύτερα), ο οποίος ΡΤΕ ανήλθε στην εξουσία το 2003, υποστηριζόμενος σφόδρα, από τον… “Σούφι” Α/ΓΕΕΔ Χιλμί ΟΖΚΙΟΚ, (ανέλαβε μετά τον Χ.Κ.), αυτόν τον Τούρκο… Ρισελιέ ή και… Μακιαβέλι ακόμα, στην ιστορία των ΤΕΔ, ο οποίος “εκών-άκων” εργάστηκε τελικώς για τον Τουρκο-Ισλαμισμό στην χώρα! (Κάποια στιγμή θα πούμε “2 λόγια” για το γεγονός ότι οι Εβρέν και Οζκιόκ ήσαν Όργανα της αμερικανικής πολιτικής στην χώρα! Για παράδειγμα, θα δούμε ότι μια ημέρα προ του Χουντικού πραξικοπήματος του 1980, ο Αρχηγός-του Κ. Εβρέν είναι στις Η.Π.Α., κλπ)!..
16. Τα ακολουθήσαντα επόμενα χρόνια, οι Κεμαλικοί “εκτός γραμμής” κυνηγήθηκαν από τους κυβερνώντες Ισλαμιστές με την υπόγεια ανοχή της εξουσίας των Κεμαλιστών του Τ/ΓΕΕΔ και των ΤΕΔ γενικώς, αφού θα έπρεπε να “περάσει” και ένα μήνυμα μέσα στις ΤΕΔ, δημιουργώντας μια εσφαλμένη εικόνα αντιπαλότητος Κεμαλιστών και Ισλαμιστών!..
17. Παράλληλα, δόθηκε η… ευκαιρία να εκκαθαριστούν και οι όποιοι (κυρίως οι πλέον επικίνδυνοι) Ισλαμιστές ενδοπαραταξιακά, (αλλά και φυσικά οι Ισλαμιστές μέσα στις ΤΕΔ), με την κόντρα των 2 παλαιών γνωστών, δασκάλου και μαθητού, ήτοι των Αρχι-Χότζα και Φετχιουλλάχ ΓΚΙΟΥΛΕΝ και ΡΤΕ, … ευκαιρία που μεγεθύνθηκε απότομα και γιγαντώθηκε γενόμενη πράξη, μετά το αποτυχόν τ/στρατιωτικό “Κίνημα”, του Ιουλίου του 2016, “Κίνημα” που τουλάχιστον υποδαυλίστηκε από τις Η.Π.Α. και απεδόθη ορθότατα από το τ/κράτος στους Γκιουλενιστές και το οποίο έδωσε την δυνατότητα στην Κ-Β να “τελειώσει” με τους Ισλαμιστές παντού στην χώρα και στο κράτος, ενώ οι ΤΕΔ κατάφεραν να αποκαθάρουν και αυτές και τα… λοιπά των Ισλαμιστών στις ΤΕΔ, αλλά και να “δικαιώσουν” την μεγάλη πλειοψηφία των καταδικασθέντων τα προηγούμενα χρόνια “εκτός γραμμής” Κεμαλιστών στρατιωτικών, οι περισσότεροι των οποίων εμπλέκονταν σε διάφορες “παρακρατικές” κυρίως υποθέσεις, κλπ, οι οποίοι πλέον “είχαν πάρει το μάθημά τους”!
18. Οι ΤΕΔ, με αυτήν την τεράστια χαρακτηριστική υπομονή τους, μετά το “Κίνημα” αυτό, κατόρθωσαν, μέσα σε σχεδόν μια 20ετία, να επιβληθούν τελικώς στο κράτος, το οποίο τελικώς και το ελέγχουν σήμερα απολύτως, “ησύχως και αθορύβως”, ιδιαιτέρως μετά την “έξυπνη” είσοδο του “ΜΗΡ” και του Ν. Μπαχτσελί στην Κ-Β ΡΤΕ, έχοντας υλοποιήσει όλους τους επιμέρους τους στόχους / ΑΝΣΚ! Έτσι, σήμερα έχουμε ουσιαστικά και πάλι μια “Τουρκο-Ισλαμιστική” Κ-Β, με την θέληση των ΤΕΔ και του τ/ΥΠΑΜ, στο οποίο προΐσταται το κάποτε “πουλέν” του Καρανταγί, Στρατηγός Χ. Ακάρ!..(Προφανώς και ο νεο-επιλεγείς Α/ΓΕΣ, Στρατηγός Μουσά ΑΒΣΕΒΕΡ, είναι της αυτής “γραμμής”)!
19. Έχουμε γράψει ολόκληρη ανάλυση εδώ στο “σάϊτ” μας, σχετικά με όλο αυτό το “παιχνίδι εξουσίας” των ΤΕΔ, τα τελευταία χρόνια, “παιχνίδι” που έφερε τον Ισλαμιστή ΡΤΕ να ελέγχεται και να εξαρτάται από τον ακραίο Κεμαλιστή Μπαχτσελί, του οποίου η… “ακραία πτέρυγα”, αυτή του κόμματος “Πατρίδα”, του Ευρασιανιστή Περιντσέκ και της… παρέας του, ελέγχει τις ΤΕΔ, οι οποίες απέδειξαν, για άλλη μια φορά, τα πρώτα 20 χρόνια του 21ου αι., ότι δεν είναι μόνον Στρατός, αλλά ένα εξαιρετικά πετυχημένο πολιτικό Κόμμα!..
20. Σήμερα λοιπόν έχουμε και πάλι “Τουρκο-Ισλαμισμό” στην Τουρκία, όπως αν αυτός και να προήλθε, μια πολιτική θέση που στηρίζουν σταθερά από το 1980 και έως σήμερα οι Κεμαλιστές στρατιωτικοί της “υπερ-κυβέρνησης” των ΤΕΔ, και οι Ισλαμιστές ζουν με την ιδέα ότι κυβερνάνε την χώρα με τον “χαρισματικό” ΡΤΕ!.. (Ασφαλώς και ο ΡΤΕ ελέγχει απολύτως την ΜΙΤ και τους “Ειδικο-Επχκούς” της Αστυνομίας και της Σ-Χ, αλλ’ αυτό “δεν λέει και δεν σημαίνει τίποτα”, μπροστά στον και σήμερα κολοσσό και παραδοσιακά θεμέλιο… κολώνα του κράτους, που λέγονται ΤΕΔ)!..
21. Διαβάστε παρακάτω, τί πέτυχε ο “Τουρκο-Ισλαμισμός” στην χώρα, από την 10ετία του 1950 και μέχρι και σήμερα! (Τα σπουδαιότερα).
α. 1955 – 1959:
- “Γέννηση” του “Τουρκο-Ισλαμισμού” στην χώρα.
- Επανείσοδο της Τουρκίας στα της Κύπρου, μετά το 1925 και την οριστική αποχώρησή της από το νησί, υπέρ της Αγγλίας.
- Σχεδίαση της τ/πολιτικής στρατηγικής στην Κύπρο.
- Αρχή διωγμού των Ελλήνων της Τουρκίας, με στόχο την αποπομπή τους από την χώρα.
β. 1960 – 1970:
- Ύφεση του “Τουρκο-Ισλαμισμού” στην χώρα.
- Συνέχιση του σχεδιασθέντος από την προηγούμενη 10ετία διωγμού των Ελλήνων της Τουρκίας.
γ. 1971-1979:
- Εισβολή στην Κύπρο και κατοχή του 38% του εδάφους της.
- Ουσιαστική επανίδρυση και σταδιακή ανάπτυξη της τ/”Αμυντικής Βιομηχανίας”, λόγω του αμερικανικού “εμπάργκο”.
δ. 1980 – 1990:
- Εμφάνιση του Τουρκο-Ισλαμισμού στην χώρα, με στρατηγική επιλογή της Χούντας Εβρέν. Ο Ισλαμισμός ως θρησκεία αποκτά και πάλι πραγματική υπόσταση στην χώρα, μετά την 10ετία του 1950, αλλά αυτήν την φορά με άδεια των ΤΕΔ!..
- 1983: Ανακήρυξη της “ΤΔΒΚ”, έστω και με μηδενική σχεδόν αναγνώριση από την παγκόσμιο κοινότητα.
- Εκβιομηχάνιση της χώρας. (Ουσιαστικά είχαμε μια νέα μορφή οικονομικού εκδυτικισμού της Τουρκίας).
- Προσπάθεια επιλύσεως του “Κουρδικού Προβλήματος” από τον Τ. Οζάλ.
ε. 1991- 1999:
- Με τα Ίμια, αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Τουρκίας στο Αιγαίο και αναγνώριση μη συνοριακών διαφορών με την Ελλάδα, από την ίδια την… Ελλάδα του… Σημίτη.
- Παράδοση του Οτζαλάν στην Τουρκία.
- Ελεύθερη, αλλά ελεγχόμενη… εμφάνιση Ισλαμιστών πολιτικών στην χώρα, μέχρι και ακραίων!
στ. 2000 – 2021:
- Αναγέννηση της Οικονομίας της χώρας και του βιοτικού της επιπέδου, κυρίως κατά την 10ετία 2000-2010.
- Εκμηδένιση όλων των “μη νομίμων” Κεμαλιστών και Ισλαμιστών γενικώς, δια εκκαθαρίσεων εσωτερικών στις 2 αυτές πολιτικές παρατάξεις ή κυρίως δια κρατικών εκκαθαρίσεων, ιδιαιτέρως μετά το αποκαλυφθέν από τις Υπηρεσίες του κράτους και ακολούθως χειραγωγηθέν από την τ/Κ-Β αποτυχόν στρατιωτικό “Κίνημα” του 2016, γεγονός που μοιάζει να στηρίζει πολύ γερά τον “Τουρκο-Ισλαμισμό”.
- Αλλαγή του “Στρατηγικού Δόγματος” της χώρας, (έχουμε γράψει σχετικά εδώ), αλλαγή που περιλαμβάνει πολλά επιμέρους… τερτίπια, αλλαγή που την κατέστησε περισσότερο “Εθνοκεντρική”, ολιγότερο δυτικόστροφη, περισσότερο φαινομενικά ανεξάρτητη και παρουσιαζόμενη ως τοπική υπερδύναμη, ικανή από μόνη της να χαράξει την πορεία της / το μέλλον της, έτοιμη ακόμα να πολεμήσει οποιονδήποτε θα ήθελε να την καθυποτάξει, κυρίως από τις λεγόμενες / από τις αποκαλούμενες “Μεγάλες Δυνάμεις”! (Διακήρυξη 2ου “Αγώνα Ανεξαρτησίας”, από τον ΡΤΕ, του οποίου “αγώνα” όλες οι διαστάσεις αναλογικά δεν πολυδιαφέρουν απ’ εκείνες της περιόδου 1919-1922 / Οι Τούρκοι κάνουν όσο ποτέ άλλοτε σήμερα εκμετάλλευση της γεωπολιτικής τους θέσεως, δημιουργώντας για άλλη μια φορά στους ισχυρούς της Γης πρόβλημα στο να τους εξουδετερώσουν πολιτικά και μετά να τους χειραγωγήσουν, την ίδια στιγμή που οι Τούρκοι έφτασαν στο σημείο και να τους εκβιάζουν ακόμα)!..
- Πολιτικο-οικονομική επέκταση της χώρας στην Αφρική, στα Βαλκάνια, αλλά και στην Μ. Ανατολή – Κ. Ασία – Καύκασο.
- ΓΕΝΙΚΑ, ΜΕ ΤΟΝ “ΤΟΥΡΚΟ-ΙΣΛΑΜΙΣΜΟ” ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΕΤΥΧΑΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΑΠΟ ΤΟ 1950 ΚΑΙ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ, ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ, ΜΕ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΕΣ Κ-Β ΚΕΜΑΛΙΣΤΩΝ ή ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ, ΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΤΗΝ… ΖΩΗ ΤΟΝ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΟΣΟΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ!..
“ΕΛΛΗΝΑΣ“
-/-
*
MHP, Kenan Evren’e Türkeş’in Gönderdiği Mektubu Sordu
12 Eylül 1980 darbesiyle ilgili dönemin Genelkurmay Başkanı Kenan Evren ile Tahsin Şahinkaya hakkında açılan davanın 11. duruşması başladı.
Dün savunma yapan sanık Kenan Evren’e müdahil avukatlar, sorular yöneltmeye başladı. Avukat Hasan Ürel, Milliyet gazetesi yazarı Abdi İpekçi‘nin öldürüldüğünü hatırlatarak Evren’in İpekçi’nin öldürülmesinden üzüntü duyduğunu söylediğini aktardı. Avukat Ürel’in İpekçi’yle ilgili görüşlerini sormasına Evren, “Cevap yok” karşılığını verdi. Ürel, Evren’den “Soruları gönderelim siz istediğinize cevap verirsiniz” yönündeki talebine de olumsuz cevap aldı.
Evren’in avukatı Bülent Hayri Acar ise müvekkiline sorulan soruların yönlendirme olduğunu savundu. Avukat Ürel, sorularına devam etti ve savcı Doğan Öz‘le ilgili sorular da yöneltti. Ancak hiçbir cevap alamadı.
MHP’nin avukatı Yücel Bulut da Evren’e MHP yöneticileri hakkında dava açılmasını nasıl yorumladığını sordu. Bulut, MHP Genel Merkezi’nin bombalanması ve taranması olayında tüm partilerin kınama mesajı yayımlamasına karşın bu provakasyona tepki göstermemesinin nedenini ve iktidara taşımanın bunun bir yolu olduğu için mi tepki göstermediğini sordu. Evren’e siyasi partileri kapatma sebebi de soru olarak yöneltildi. Ölümlere, olaylara mahsustan mı göz yumup yummadığını sordu.
MHP’li Gün Sazak‘ın silahlı saldırı sonucu hayatını kaybettiğini hatırlatan Bulut, Sazak’ın korumalarının alındığını ifade etti. Bulut, Evren’e korumayı görevden alan Nihat Özel hakkında herhangi bir soruşturma açmamasının sebebini sordu. Eski MHP Genel Başkanı Merhum Alparslan Türkeş’in Evren’e gönderdiği mektup da Bulut’un soruları arasındaydı. Bu mektubu hatırlayıp hatırlamadığını ve bununla ilgili bir işlem yapıp yapmadığının sorulması üzerine Evren, tebessüm etmekle yetindi.
Avukat Fikret Babaoğlu, Evren’in darbeyi yapmaktaki sebebin siyasilerin beceriksizliği olduğunu söylediğini hatırlattı. Ancak Ecevit ve Demirel’in darbeden sonra Başbakan ve Cumhurbaşkanlığı yaptığını ülkeyi yönettiğini belirten Babaoğlu, suçu siyasilere atmakla darbeye bir kılıf mı hazırlayıp hazırlamadığını sordu. Babaoğlu, Evren’e cezaevindeyken yanında hayatını kaybeden arkadaşlarının fotoğraflarını gösterdi.
Kaynak: CHA
-/-