«ΤΟ ΔΕΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ»ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Φίλοι μου!  

–   Σας είχα πει πως θα σας έγραφα σχετικά με το ποιά θα πρέπει να είναι η στάση μας, στις σχέσεις μας με το τουρκικό στρατοκράτος, που λέγεται Τουρκία. Διαβάστε παρακάτω και προβληματιστείτε!  

«ΕΘΝΙΚΕΣ  ΘΕΣΕΙΣ»

  1. Ελληνοτουρκικές Σχέσεις 
  2. α. Εξέλιξη 

                (1) Η ελληνική εξωτερική πολιτική εδράζεται σε ένα σύνολο αρχών, που αφορούν

                      (α) Στη σταθερότητα     

                       (β) Στο απαραβίαστο των συνόρων

                       (γ) Στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και

               (2)  Η ελληνική εξωτερική πολιτική στοχεύει στην εφαρμογή των αρχών και των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και γενικότερα στην τήρηση της διεθνούς νομιμότητας.

                (3) Το πλαίσιο, μέσα στο οποίο χαράσσεται και υλοποιείται η ελληνική εξωτερική πολιτική, προς την Τουρκία, συνιστούν:

                       (α) Η παγκοσμιοποίηση (Νέο περιβάλλον)

                       (β) Η ενίσχυση των «περιφερειακών ενώσεων».

                        (γ) Ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Τουρκίας.

    β.  Ιστορικό (Υπενθύμιση Ε-Τ σχέσεων 1923 – 2015)

          Περίοδοι (1923 – 2015):    

           (Έτος ιδρύσεως Τουρκίας 29-10-1923)

           (1)  1923 – 1930   —->   Νεκρά περίοδος

           (2)  1930 – 1940   —->   Περίοδος Φιλίας

           (3)  1940 – 1945   —->   Ανεκτική – Εχθρική, προς την κατακτημένη Ελλάδα

          (4)  1945 – 1950   —->   Νεκρά Περίοδος

          (5)  1950 – 1955    —->   Περίοδος Φιλίας    (1952:  Είσοδος των 2 χωρών στο ΝΑΤΟ).

           (6)  1955 –  (1960) – 1964             —-> Εχθρική – Ουδετέρα – Εχθρική

                  1964 – 1967                           —-> Εχθρική

                  1967 – (1971)–(1973) -1974  —-> Ουδετέρα – Εχθρική

                  1974 –(1980)–(1987) –1990  —-> Εχθρική – Ουδετέρα

         (7)  1990 – 1993   —->   Περίοδος Επαναπροσεγγίσεως

         (8)  1993 – 1996   —->   Ουδετέρα – Εχθρική

         (9)  1996     «ΑΛΛΑΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΙΑ»

       (10)  1996 – 1999   —-> Ουδετέρα – Επαναπροσεγγίσεως

        (11)  1999–[(2004)–(2007)–(2008)]–2015  —-> Ουδετέρας – Φιλία

2.    Παράμετροι Ελληνοτουρκικών Σχέσεων

 

         α.  Κυπριακό

 

         β.  Σχέσεις εντός ΝΑΤΟ

 

         γ.  Ε-Τ Προσέγγιση – Ενταξιακή Πορεία Τουρκίας στην Ευρώπη

 

         δ.  Σημεία Τριβής  και

 

         ε.  Τουρκικές Αμφισβητήσεις

 

              (1)  Υφαλοκρηπίδα

 

              (2)  Γκρίζες Ζώνες

 

              (3)  Ίμια

 

              (4)   Χωρικά Ύδατα (Casus Belli) – Εναέριος Χώρος

 

              (5)  FIR Αθηνών 

 

              (6)  Έρευνα και Διάσωση (SAR)

 

  • Στρατιωτικό Καθεστώς Νήσων Αιγαίου

 3.  Παρούσα Τουρκική Πολιτικο- Στρατιωτική Ηγεσία.

 

     Ισλαμοκεμαλική σύνθεση / Ισχυρά επεμβατικός ο ρόλος των Η.Π.Α. και του «Διεθνούς Παράγοντος» στην Τουρκία, στην παρούσα χρονική περίοδο.

 4. Εφαρμοζόμενη Τουρκική Εξωτερική Πολιτική

 

   

     α.  Πότε άρχισε  –   Με ποιού τις κατευθύνσεις (Από κάτω στοιχημένες οι απαντήσεις).

 

                2008         –           Χένρυ Κίσσιντζερ! (Τζωρτζ Σόρος, στο ευρύτερο πεδίο της Τουρκίας)

 

          2012 – 2015:   Εστίαση στο Συριακό. Υπόγεια στήριξη Συριακής αντιπολίτευσης και δρώντων τρομοκρατικών ομάδων στο Συριακό Εμφύλιο, ο οποίος τείνει να εξελιχθεί σε παγκόσμια σύρραξη.

 

        2015 και εφεξής: Εμπλοκή στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στο Συριακό, με την κάθοδο των Ρώσων στη Συρία / Επιδίωξη της Τουρκίας να προωθήσει τις επιδιώξεις της στη Συρία και στο Ιράκ, (ευρύτερα στη Μ. Ανατολή και Στενά Βοσπόρου και Δαρδανελλίων) μέσω των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ.                           

 

     β.  Περί τίνος πρόκειται

 

          (1) Μικρογραφία της Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής της «Ήπιας Ισχύος», δια του «Στρατηγικού Βάθους» (πολιτική-πολιτιστική-οικονομική-στρατιωτική «εισβολή» στις χώρες «στόχους»).

 

          (2) H Τουρκία:

 

               (α) Δεν θέλει Κουρδιστάν, ούτε ενιαίο, ούτε σε 4 διαφορετικές οντότητες, δηλ. στα 4 κράτη όπου διαβιούν Κούρδοι. (Φόβος διάλυσης του «κρυσταλοκράτους» της).

  

               (β) Δεν θέλει κουρδικό ενεργειακό διάδρομο από την περιοχή των Κούρδων του Μπαρζανί, μέσω της Βόρειας Συρίας, προς τη Μεσόγειο, ή αν αυτός θα είναι αναπόφευκτος, τότε θέλουν να τον ελέγχουν. (Μόνιμη επίδειξη κρατικού «τσαμπουκά» και τρομοκράτησης των γειτόνων της, αναλόγως των κάθε φορά στόχων της).

 

               (γ) Δεν θέλει τον Άσαντ, ώστε να αποτελέσει προοπτικά (και) ενεργειακό γίγαντα στην περιοχή της, («κρατική μεγαλομανία»), σε συνεργασία με τους κολοσσούς της Αραβικής Χερσονήσου, κυρίως με το Κατάρ και τη  Σ. Αραβία, ενώ

 

              (δ) Θέλει πάντα να κερδίζει, μετά από … έγκριση των ισχυρών της γης, υλοποιώντας τους στόχους της, μέσω της υλοποίησης των στόχων των εντολέων της! ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΔΡΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ! (Δολιότης – Μακιαβελισμός – Οπουρτουνισμός – Τυχοδιωκτισμός).

      

 

     γ. Στρατηγικός Στόχος Τουρκίας (και «Διεθνούς Εξουσίας»)

 

         (1) Η μεταστροφή – προοπτικά – των δυσκολιών, δυσχερειών, αρνητικών δεδομένων και μειονεκτημάτων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, σε στρατηγικά πλεονεκτήματα /  Πρόκειται για το «φάρμακο» στα ταλανίζοντα ιστορικά την Τουρκία σύνδρομα. (Δαμοκλείου σπάθης, περισχέσεως, αποδιοπομπαίου τράγου).

 

         (2) Η μετατροπή, σε 2ο χρόνο, της Τουρκίας σε περιφερειακό ηγεμόνα, «μακρύ χέρι» και «πολιορκητικό κριό» της «Διεθνούς Εξουσίας», στο στρατηγικό γεωγραφικό τρίγωνο, Μεσόγειος – Υπερκαυκασία – Μ. Ανατολή και Κ. Ασία. (Αρκεί να μην δείξει τάσεις πολιτικής αυτονόμησης η Τουρκία, έστω και μερικής).

 

  5. Τουρκικές Διεκδικήσεις Έναντι της Ελλάδος

 

     α.  Κύπρος

 

     β.  Θράκη

 

     γ.  Αιγαίο

 

6. Τουρκική Στρατηγική Επιδίωξη Έναντι της Ελλάδος

 

     Η ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΙΑ επί της Ελλάδος.

 

7. «ΜΕΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΑΡΕΤΡΑ ΜΑΣ»

 

     α.  Προστασία Περιουσιών Ελληνικών Ιδρυμάτων Τουρκίας, καθώς και περιουσιών Ελλήνων Πόλης και αλλαχού στην Ανατολία. (Πχ. Περιοχή Κιλικίας).

 

     β.   Δημιουργία Συνθηκών για Επιστροφή, με συνακόλουθη «εύρυθμο ζωή», των Ελλήνων στην Α. Θράκη, Κων/πολη και Δ. Ανατολία. (Αναφορά στο πώς ζει η μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα) / Αντεπίθεση στον τομέα των «Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

 

     γ.  Διεκδίκηση Αναβάθμισης Εκπαίδευσης Ελλήνων Τουρκίας. (Σε όλες τις βαθμίδες της εκπ-σης και σε όλα τα επίπεδα) / Πχ. Άνοιγμα Θεολογικής Σχολής Χάλκης.

 

     δ. Αναγνώριση  Οικουμενικότητας  Πατριαρχείου – Απόλυτη Ελληνική Στήριξή του, ως «Αιώνιου Φάρου» του Γένους μας.

 

     ε.  Αναπαλαίωση, Αναστήλωση, Ανακαίνιση και Λειτουργία όλων των Ελληνικών Ι. Ναών στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης και του Ι . Ναού της του ΘΕΟΥ Αγίας Σοφίας.

 

  στ. Θέμα «Συνολικής Νέο – Ανάδυσης» Ελληνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Τουρκία και Προστασία της. (Ό,τι εκφράζεται μέσα από αυτό που αποκαλείται Ελληνο-Χριστιανικός Πολιτισμός).

 

    ζ. Εμφαντικός Τονισμός «Συνθήκης Λωζάνης» και ΟΥΔΕΜΙΑ Υποχώρηση από «μνείες» και «πρόνοιές» της! Τί καταπατά η Τουρκία;

 

           –    Αυτονομία Ίμβρου – Τενέδου (Με βάση τη Λωζάνη).

          

           –    Τουρκικά Χωρικά Ύδατα, 3 ΝΜ από ακτογραμμή της.

          

           – Μορφή Μειονοτικών Κοινοτήτων σε Ελλάδα – Τουρκία. (Θρησκευτική – Εθνική).

          

           –    Καθεστώς Στενών – Θάλασσας του Μαρμαρά.

 

    η.   Αναγνώριση Ποντιακής Γενοκτονίας – Μικρασιατικού Ελληνισμού.

 

    θ. Στο ΑΙΓΑΙΟ υπάρχει μόνον το θέμα της «οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας» και Απόφαση για Σθεναρή Αντιμετώπιση της Τουρκίας στο Ζωτικό αυτό Χώρο μας. (Ομοίως και στη Θράκη). Με 1ηευκαιρία, άμεση αναθεώρηση λανθασμένων θέσεών μας, που ελήφθησαν τα τελευταία 20 έτη, με άμεση και σαφή ενημέρωση Τουρκίας και «Διεθνούς Κοινότητος», όπως:

         

          –  1992 και 1997, (Μαδρίτη), Αναγνώριση Ζωτικών Τουρκικών Συμφερόντων στο Αιγαίο.

        

           –    1999, Συνοριακές Διαφορές, (Ελσίνκι) / «Border Disputes».

 

      ι.  Άμεσος Καθορισμός Α. Ο. Ζ. Ελλάδος. (Δεν υφίσταται ούτε μεταξύ Ελλάδος – Κύπρου) / Αλβανία, Αίγυπτος, Λιβύη, Κύπρος, Ιταλία(;) και κατεύθυνση στην Κυπριακή Δημοκρατία να πράξει το ίδιο.

 

    ια. Φιλία σε «Βάση Αλήθειας», Ή «Καθαρών Θέσεων» και όχι σε «Βάση Υποκρισίας». Λέμε ανοικτά στην Τουρκία / Μερικά εξ αυτών:

      

  • Άμεση Άρση του «CASUS BELLI» / (Εύρος Χωρικών μας Υδάτων 6-12 ΝΜ).

 

  • Σταθερά θέση στο θέμα του Εθνικού μας Εναερίου Χώρου και του FIR.

 

  • Θέμα Διάλυσης «Στρατιάς Αιγαίου».

 

  • Δεν υπάρχει θέμα διαμοίρασης του Αιγαίου και ό,τι άλλο συναφές. Άρα ξεχάστε «Γκρίζες Ζώνες», 25ο Μεσημβρινό, SAR στα χωρικά μας ύδατα κλπ.

 

  • Tέρμα στον εφελκυσμό της πολιτικής μας, από την Τουρκία, ή στα όποια «φοβικά σύνδρομα» (Πχ. S-300)

 

  • Υποστήριξη Ευρωπαϊκής Τουρκικής Πιθανής Προοπτικής πλέον, με αυτούς τους όρους (Επεξήγηση Τροποποίησης Ελληνικής Πολιτικής, από το 1996, έως σήμερα).

 

  • ΠΡΟΣΟΧΗ: Αναφορά προς τη «Διεθνή Εξουσία» ότι ανήκουμε στη Δύση, αλλά και μνεία της αποφάσεως του Έθνους μας να μηνΥΠΟΔΟΥΛΩΘΕΙ και πάλι, με ό,τι αυτό σημαίνει! Άρα-γε δεν αντιλαμβάνεται η αμερικανική εξουσία ότι θα απωλέσει προοπτικά στην χώρα μας και τους τελευταίους υποστηρικτές της; Αν όχι, «γιατί»; Αν ναι, τότε πάλι «γιατί»;

 

  1. ΚΥΠΡΟΣ:

 

  • Επιστροφή στην παλιά «ρητορική», περί «Εισβολής και Κατοχής». (ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ ΠΑΝΤΑ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ)!

 

  • Θέμα Αγνοουμένων (Ως αποτέλεσμα της Εισβολής).

 

  • Θέμα Πολιτιστικής Κληρονομιάς. ——–//——–

 

  • Θέμα Περιουσιών. ——–//——–

 

  • Εποικισμός. (Εύσχημη Επαναφορά του 80%-20%) / —//—

 

  • Προσήλωση στη μία οντότητα, σ΄ αυτήν της «Κυπριακής Δημοκρατίας».  (Πόλεμος στη «ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ» / «ΤAKSIM», η οποία θα οδηγήσει στο μέλλον στην κατάληψη ολοκλήρου της Νήσου) / Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία

 

  • Άμεση Αποχώρηση των Τουρκικών Στρατευμάτων από τη Νήσο κλπ. (Γιατί οι Αμερικανοί πχ επέβαλλαν στο δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο την αποχώρηση της Μεραρχίας, γιατί επέβαλλαν στο Σημίτη την αποχώρηση των S-300 από την Κύπρο και γιατί δεν κάνουν το ίδιο με την Τουρκία 36 χρόνια τώρα);

 

  1. ΘΡΑΚΗ:

 

       α.  Εφ΄ όσον συνεχισθεί η επιθετική τουρκική πολιτική στη Δ. Θράκη, παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες Μουσουλμάνοι διαβιούν υπό άριστες συνθήκες και διαφανεί κίνδυνος τουρκικής επεμβάσεως,άμεση αναφορά διεκδίκησης της Α. Θράκης και αυτονόμου καθεστώτος της Κωνσταντινουπόλεως, υπό διεθνή – σε πρώτο χρόνο – διοίκηση και με ελληνική σ΄ αυτήν συμμετοχή.

 

        β. Το θέμα της αυτονόμησης της Κωνσταντινουπόλεως θα μπορούσε να τεθεί από τώρα ΕΥΣΧΗΜΩΣ, με βάση την «Παγκοσμιοποίηση», ως η πόλη που ευρίσκεται στη στρατηγικότερη θέση της Γης, (άρα ενδιαφέρει όλους) και στα πλαίσια των διακρατικών μας εμπορικών συναλλαγών με την Τουρκία, αλλά κυρίως με βάση το διεθνές ενδιαφέρον, για την εύρυθμο λειτουργία του διεθνούς εμπορίου.  [Συνακολούθως, αλλαγή συνθήκης «ΜΟΝΤΡΕ», που θα σημαίνει (και θα προκαλέσει) ΑΜΕΣΗ αλλαγή της Τουρκικής Εξωτερικής Πολιτικής   /

 

«Παίζουν μπαλίτσα» οι Τούρκοι με το … ΜΟΝΤΡΕ, όπως και με τη … Λωζάννη, (θα σας γράψω και γι’αυτήν), αλλά είναι «Ηλίου Φαεινότερον» ότι ΔΕΝ (!) έχουν αναλύσει σε βάθος το τί θα σημάνει για πολλούς δρώντες και όχι μόνον για την Ελλάδα και την ίδια, μια άκριτη  – απερίσκεπτη αλλαγή της].

 

        γ.   Μπορεί να τεθεί και θέμα μετατροπής του λιμένος Σμύρνης (για τους ίδιους λόγους), σε «διεθνή» και μάλιστα με παραχώρηση τομέως του στην Ελλάδα. (Βλέπε: Λιμάνι Θεσσαλονίκης).        

 

        δ.    Επαναφορά του τουρκικού φόβου για την «αρκούδα». (Επαφές με Ρωσία κλπ / Τον … «έβλεπε» ο «ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ» και τον … έλεγε – έγραφε στην ουράνιο ε/φ ευρείας κυκλοφορίας,  «Τα Χρονικά των Σαβαώθ», από το 2012.

 

        ε.    «Προπόνηση» στην Ελλάδα της βαθιάς κρίσης, στην εφαρμογή της πολιτικής ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ!  

 

 S.O.S.: «Τα παραπάνω προϋποθέτουν μία ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ (στο μέτρο του εφικτού) και ΕΛΛΗΝΙΚΗ –  ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία».

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Τί είδους διαπραγμάτευση ή συζήτηση γίνεται / μπορεί να γίνει από ένα ληστή που εισβάλλει σ΄ ένα σπίτι, με τον ιδιοκτήτη του»;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καμία! Άρα; Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι, είναι σαφές λοιπόν το πότε συζητάμε με τους Τούρκους, ή όχι;

Και ακολουθεί η «επωδός», ώστε όταν συζητάμε με τους Τούρκους, να ξέρουμε με ποιούς συζητάμε! Διαβάστε:

 

 

  1. Χαρακτηριστικά Τουρκικής Πολιτικής – Στρατιωτικής Συμπεριφοράς

 

       α.  Στοχεύουν ΠΑΝΤΑ και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ στη Ψυχολογική Επιβολήεπί του / των αντιπάλων τους (Σε κάθε σχεδιασμό τους).

 

       β.  Ασκούν επιθετική πολιτική, εφ΄ όσον ο «Διεθνής Παράγων» τους στηρίζει.

 

       γ.  «Παίζουν» με το «Διεθνή Παράγοντα» ΠΑΝΤΑ (!) το «χαρτί» του «οικοπέδου» τους (Γεωγραφία / ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ – ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ).

 

       δ.  Γνωρίζουν και εφαρμόζουν τη «Φαναριώτικη Πολιτική», ήτοι:  

 

            (1) Διαθέτουν Υπομονή, καλλιεργώντας «υπέρ» τους τον χρόνο.

 

            (2) Είναι κρυψίνοες, αλλά και ανακοινωτικοί στα πρέποντα, κατά περίπτωση.

 

            (3)  Είναι θεατρίνοι (άριστοι υποκριτές, συνήθως όταν αμύνονται).

 

            (4)  Είναι ευθείς (απόλυτα διεκδικητικοί, όταν επιτίθενται). 

 

            (5)  Διαθέτουν (την Οθωμανική) Έπαρση.

 

             (6) Είναι προσαρμοστικοί στους «καιρούς».

 

             (7) Συντάσσονται ΠΑΝΤΑ με τον/τους ισχυρό-ούς (Ενδιαφέρονται για το «Ίδιον Όφελος»).

 

             (8) Έχουν συγκεκριμένους Στρατηγικούς Σχεδιασμούς, που δεν αλλάζουν. (Σταθεροί στους ελιγμούς τους, συντηρητικοί, αλλά μεκριτική σκέψη).

 

             (9) Η νοοτροπία τους είναι ταυτισμένη με το «Φιλοδώρημα» / «Μπαξίς» («Το χρήμα «ανοίγει» όλες τις πόρτες!») 

 

           (10) Δουλεύουν «υπόγεια», έχοντας ως αρχή τους το: «Λάθε Βιώσας».

 

           (11)  Ενεδρεύουν, όπως τα όρνεα τα (επικείμενα) θύματά τους και «εφορμούν», όταν αυτά ξεψυχήσουν, ή όταν αλληλοφαγωθούν!

 

           (12)  «Μακιαβελιστές» («Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»).

 

           (13) Εκπαιδεύουν τους νεότερούς τους / διαδόχους τους, με αποτέλεσμα να υπάρχει συνέχεια στην άσκηση της πολιτικής που έχουν χαράξει.

 

           (14) Άκρως διερευνητικοί (Μελετούν  ΠΑΝΤΑ  εξονυχιστικά   το  στόχο   τους, αναγνωρίζοντας τα ισχυρά και τα ασθενή του σημεία).

 

           (15)   Άκρως οργανωτικοί, μεθοδικοί και δραστήριοι.

 

                                                      «ΧΑΙΡΕΤΕ»!

 

                                                       «ΜΙΧΑΗΛ»   

                                                             – / –