ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΔΕΛΦΙΑ!..
Φίλοι μου / μας!
1.
Gantz: Iran accumulated 40 kg of 60% enriched uranium in past year
By Aryeh Savir, TPS
Defense Minister Benny Gantz and Foreign Minister Yair Lapid held a briefing on Wednesday for 80 foreign ambassadors stationed in Israel, against the background of the wave of terrorism, the Iranian threat and the remerging nuclear deal, and other issues on the agenda.
Lapid presented the ambassadors with an overview of the recent “Negev Summit” hosted by Israel and the regional cooperation in the fields of security and the economy. He emphasized the steps that Israel is taking to enable religious freedom during the holidays.
Ganz discussed the development of the Iranian threat and exposed the fact that since August, the last time such a briefing took place, Iran has enlarged its stockpile of enriched 60% Uranium from 10 kg to 50 kg.
Iran is creating weapons-grade materials by enriching uranium at 60%. Only countries developing bombs reach this high level. There is no civilian use for uranium enriched to 60%. Uranium enriched to 60% can quickly be enriched further to 90%, the level required to build an atomic bomb.
He warned that Iran continues to hide its nuclear program underground.
“We are in a race against time. We want a good agreement, an agreement that has no expiration date which gives Iran legitimacy to advance its nuclear program following that date, with extensive oversight anywhere and anytime and oversight of the ballistic missiles that Iran is developing,” he stated.
“It is important to remember – there is no vacuum and if there is no agreement, Plan B must be used – to use force, to exert economic pressure, to exert political pressure,” he added.
Iran and western powers are reportedly very close to signing a new nuclear deal, one which Israel has warned is only for a short time period and is essentially useless.
Iran’s foreign ministry spokesman Saeed Khatibzadeh said Monday that his country will return to the negotiations in Vienna only to finalize an agreement, but not for further negotiations.
“At the moment, we do not yet have a definitive answer from Washington,” Khatibzadeh said. “If Washington answers the outstanding questions, we can go to Vienna as soon as possible.”
U.S. State Department spokesperson told reporters on Monday that the “only long-term proposition that is acceptable to us is the fact that Iran must never be allowed to obtain a nuclear weapon. As I said before, we continue to believe that the best means to achieve that right now is through a mutual return to compliance with the Iran deal.”
However, he warned that “eventually that will no longer be the case when the Iranian nuclear program goes beyond the point at which the JCPOA would still work to our advantage.”
2. ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΕΙΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ!
Μαθήματα πολέμου από την Ουκρανία: Παρατηρήσεις από τον Σερ Ρίτσαρντ Σίρεφ, πρώην κορυφαίο διοικητή του ΝΑΤΟ
«Η αίσθησή μου είναι πως δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη όσο ο Πούτιν βρίσκεται στο Κρεμλίνο» δηλώνει στη HuffPost Greece o Σερ Ρίτσαρντ Σίρεφ, πρώην αναπληρωτής ανώτατος συμμαχικός διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη (DSACEUR) και συνιδρυτής της Strategia Worldwide- εκτιμώντας πως το καλύτερο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε στην Ευρώπη (εξαιρουμένης της Ουκρανίας, που εμπλέκεται ήδη σε «θερμό» πόλεμο) είναι να παραμείνει ο πόλεμος «ψυχρός».
Ο Βρετανός στρατηγός ε.α., με εμπειρία 37 ετών στον βρετανικό στρατό, μεταξύ άλλων, είναι και συγγραφέας του «2017: War With Russia», το οποίο είχε εκδοθεί το 2016. Στο συγκεκριμένο βιβλίο, το οποίο εντασσόταν στην κατηγορία των πολιτικών/ στρατιωτικών θρίλερ, ο Βρετανός πρώην κορυφαίος αξιωματικός, με βάση εμπειρίες και συμπεράσματα από τις ρωσικές δραστηριότητες από το 2008 και μετά (και περιλαμβανομένης της πρώτης κρίσης στην Ουκρανία, το 2014), παρουσίαζε ένα υποθετικό σενάριο μιας πολεμικής σύγκρουσης με τη Ρωσία, η οποία άρχιζε από τις χώρες της Βαλτικής, δεδομένου πως, σύμφωνα με τον ίδιο, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν έχει αρχίσει ήδη εδώ και χρόνια να διεξάγει πόλεμο με μη συμβατικά μέσα. Το περιεχόμενό του παραμένει από πολλές απόψεις πιο επίκαιρο από ποτέ, δεδομένου ότι πλέον είναι κοινά αποδεκτό πως το καθεστώς ασφαλείας της Ευρώπης εισέρχεται σε αχαρτογράφητα νερά, με έναν γενικευμένο πόλεμο μεταξύ κρατών στο κατώφλι της- και χωρίς ορατό τέλος, δεδομένης της εξέλιξης της ρωσικής εισβολής.
Μιλώντας στη HuffPost Greece ο Βρετανός πρώην κορυφαίος αξιωματικός του ΝΑΤΟ αναλύει τους λόγους που η ρωσική εισβολή έχει εξελιχθεί όπως έχει εξελιχθεί, ενώ προειδοποιεί πως η εξαγωγή συμπερασμάτων από αυτήν πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή- προβαίνοντας παράλληλα σε εκτιμήσεις ως προς τις επιδιώξεις του Ρώσου προέδρου και τον τρόπο που αυτές επηρεάζονται από τα γεγονότα στην Ουκρανία.
«Διαβάζοντας» τα μέτωπα της Ουκρανίας
Όπως εξηγεί ο κ. Σίρεφ, η αρχική μαζική επίθεση του ρωσικού στρατού έλαβε χώρα σε πολλαπλούς άξονες, από βόρεια, ανατολικά και νότια, με «ξεκάθαρο στόχο» την κατάληψη του Κιέβου και μεγάλων πόλεων σε ένα κεραυνοβόλο χτύπημα, «πρακτικά καταλαμβάνοντας όλη την Ουκρανία το συντομότερο δυνατόν».
Ο στόχος αυτός δεν επετεύχθη, «χάρη στην απίστευτα γενναία και ψυχωμένη αντίσταση του ουκρανικού στρατού…ωστόσο καθώς οι Ρώσοι επιβραδύνονταν και έφταναν σε τέλμα, οι τακτικές μεταβάλλονταν σε μαζική φθορά πόλεων, εξ ου και οι τρομακτικές καταστροφές που έχουμε δει σε πόλεις όπως η Μαριούπολη, το Χάρκοβο και αλλού, μαζί με τις τρομερές απώλειες αμάχων».
Όπως σημειώνει ο σερ Ρίτσαρντ, οι ρωσικές κινήσεις περί επιβράδυνσης/ μείωσης στρατιωτικής δραστηριότητας σε ορισμένες περιοχές (που ακολουθήθηκαν μετέπειτα από απόσυρση από την περιοχή του Κιέβου) δεν θα έπρεπε να εκλαμβάνονται ως ενδείξεις κατάπαυσης πυρός ή επικείμενης ειρηνευτικής συμφωνίας, μα ως ένδειξη πως οι Ρώσοι «εν τέλει αντιλαμβάνονται πως δεν υπάρχει νόημα στο να συνεχίζεις να ενισχύεις την αποτυχία, οπότε και απεμπλέκονται…νομίζω πως αυτό ακολουθείται σχεδόν με βεβαιότητα από ενίσχυση και μεγαλύτερη συγκέντρωση ισχύος στα ανατολικά, για να ελέγξουν το Ντονμπάς».
Ως προς την κατάσταση στα ανατολικά, ο Βρετανός στρατηγός ε.α. εκτιμά πως, με βάση open source πληροφορίες, οι Ουκρανοί στα ανατολικά φαίνονταν (τουλάχιστον ως την προηγούμενη εβδομάδα) να συγκρατούν τους Ρώσους, που προσπαθούσαν να περικυκλώσουν τις ουκρανικές δυνάμεις από τα βόρεια, ίσως με μια αναδιάταξη στα ανατολικά του Χαρκόβου και κατά μήκος του Δνείπερου. Ωστόσο οι Ουκρανοί φαίνονταν να προβάλλουν σημαντική αντίσταση, προβαίνοντας και σε επιτυχείς τοπικές αντεπιθέσεις, «οπότε οι Ρώσοι δεν καταφέρνουν να κάνουν αυτό που επιθυμούν».
Πόσο πιθανή είναι μια μεγάλη ουκρανική αντεπίθεση;
Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα ως προς την εξέλιξη του πολέμου είναι το κατά πόσον οι Ουκρανοί είναι σε θέση να ανακτήσουν τα εδάφη που έχουν καταληφθεί από τις ρωσικές δυνάμεις: Οι επιτυχείς αντεπιθέσεις φαίνονται να συνεχίζονται, ωστόσο είναι τοπικού επιπέδου- και οι ρωσικές δυνάμεις μπορεί να έχουν αποσυρθεί από το Κίεβο, ωστόσο ανασυντάσσονται και συγκεντρώνονται στα ανατολικά.
«Νομίζω πως οι Ουκρανοί θα είναι σε θέση να αντέξουν, νομίζω πως θα μπορούν να πραγματοποιούν τοπικές αντεπιθέσεις- ξεκάθαρα το κάνουν, με σημαντική επιτυχία. Αλλά για να εκδιώξουν τους Ρώσους, να σημειώσουν αποφασιστική νίκη επ’αυτών, οι Ουκρανοί θα πρέπει να παράξουν/ αναπτύξουν δυνατότητα επιθετικού ελιγμού, ή διακλαδικότητας (combined arms- συνδυασμένων όπλων), μαζί με πυρά ακριβείας, από δυνάμεις αέρος και εδάφους. Και νομίζω ότι αυτό εξακολουθεί να παραμένει ένα ερωτηματικό. Προς το παρόν δεν νομίζω ότι έχουμε δει τέτοια δυνατότητα ακόμα από τους Ουκρανούς, και για να γίνει κάτι τέτοιο, απαιτείται επιθετικός ελιγμός. Μπορείς να κρατάς εδάφη και να κρατάς πόλεις με ελαφρύ πεζικό, αντιαρματικά όπλα και πυρ ακριβείας από drones κλπ, μα, στο τέλος, για να καταλάβεις και να ελέγξεις έδαφος, χρειάζεσαι μάζα– μαζικό ελιγμό, με σωστή προστασία, διακλαδικότητα (συνδυασμό όπλων), και τα υπόλοιπα. Σε αυτή τη φάση δεν νομίζω ότι έχουμε δει τους Ουκρανούς να εμφανίζουν τέτοια δυνατότητα- διακλαδικότητα, πυρ ακριβείας και κυριαρχία στη μάχη σε αέρα και ξηρά, για την οποία απαιτείται αεροπορική υπεροχή. Ναι, η ουκρανική πολεμική αεροπορία τα έχει πάει απίστευτα καλά ενάντια στους Ρώσους, μα δεν είναι σε θέση να πουν ότι έχουν αεροπορική υπεροχή» αναφέρει ο Σερ Ρίτσαρντ.
Πώς μπορεί να τελειώσει ο πόλεμος;
Ερωτηθείς για το πώς θα μπορούσε να λάβει τέλος η παρούσα σύγκρουση, ο Βρετανός στρατηγός ε.α. απαντά πως αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να προβλεφθεί: «Ξεκάθαρα δεν γνωρίζω. Νομίζω πως βρισκόμαστε σε έναν πόλεμο φθοράς για μερικούς μήνες, αυτό είναι το πρώτο που θα ήθελα να τονίσω- ειδικά λαμβάνοντας υπόψιν την έλλειψη δυνατοτήτων επιθετικού ελιγμού και στις δύο πλευρές».
Ως προς το ενδεχόμενο εξελίξεων στο Κρεμλίνο που θα μπορούσαν δυνητικά να επισπεύσουν το τέλος του πολέμου, ο κ. Σίρεφ σημειώνει πως «θα μπορούσαμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει κάποια κίνηση για την ανατροπή του στο Κρεμλίνο…μα δεν μπορούμε να υποθέτουμε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο σύντομα. Οπότε φοβάμαι ότι θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι έχουμε έναν μακρύ πόλεμο. Έχω μια ισχυρή αίσθηση πως δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη όσο ο Πούτιν βρίσκεται στο Κρεμλίνο. Για άλλη μια φορά έχουμε έναν αιματοβαμμένο αυταρχικό ηγέτη ικανό και πρόθυμο για ανείπωτες φρικαλεότητες σε βάρος των γειτόνων του προκειμένου να επιτύχει τους πολιτικούς του στόχους. Για άλλη μια φορά είμαστε εκεί που βρέθηκαν οι πρόγονοί μας, με τον Ναπολέοντα, με τον Κάιζερ και με τον Χίτλερ. Αυτό σημαίνει πως το ΝΑΤΟ και η Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστούν για έναν μακρύ πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, και το καλύτερο στο οποίο μπορούμε να ελπίζουμε στην Ευρώπη- εξαιρουμένης προφανώς της Ουκρανίας, που βρίσκεται σε έναν απεγνωσμένο, θερμό πόλεμο- είναι να παραμείνει αυτός ο πόλεμος ψυχρός- να μη γίνει θερμός».
Η «έκπληξη» του ρωσικού στρατού
Οι επιδόσεις του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία αποτέλεσαν έκπληξη για όλο τον κόσμο: Η εικόνα που είχε καλλιεργηθεί εδώ και χρόνια ήταν μιας δύναμης που αφήνει πίσω της τα χρόνια στασιμότητας μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, έχει εκσυγχρονιστεί και είναι ικανή να επιτυγχάνει τους στόχους της χρησιμοποιώντας κεραυνοβόλα, συντριπτική ισχύ- χρησιμοποιώντας όπλα τα οποία θεωρούνταν από αρκετούς εφάμιλλα αυτών της Δύσης (ίσως και ανώτερα, σε κάποιες πιο «εξωτικές» περιπτώσεις), συνεχίζοντας και εξελίσσοντας την κληρονομιά του άλλοτε κραταιού Κόκκινου Στρατού.
Η πραγματικότητα, βεβαίως, έχει την τάση να επιβάλλεται, ό,τι και να λένε οι προβλέψεις: Παρά την πολυετή προώθηση υποτιθέμενων «ρωσικών υπερόπλων» και τις διάφορες επιδείξεις ισχύος, ο ρωσικός στρατός προκάλεσε έκπληξη όχι με την αποτελεσματικότητά του, μα με το αντίθετο ακριβώς. Η ουκρανική αντίσταση όχι απλά δεν κατέρρευσε απέναντι στη ρωσική επίθεση, μα οι ρωσικές δυνάμεις εισβολής φαίνονται να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα επιμελητείας, οργάνωσης, διοίκησης και σε πολλά άλλα επίπεδα, υφιστάμενες σοβαρότατες απώλειες από έναν εχθρό που είχε θεωρηθεί υποδεέστερος σε κάθε δυνατό επίπεδο.
«Κι εγώ ο ίδιος θεωρούσα ότι ο ρωσικός στρατός ήταν πολύ, πολύ καλύτερος από ό,τι αποδείχθηκε, όπως και η ρωσική αεροπορία. Αυτό που υποθέταμε ήταν πως οι Ρώσοι είχαν εξελιγμένη δυνατότητα διοικήσεως και ελέγχου, καθώς και σχεδιασμού, δυνατότητα διεξαγωγής διακλαδικών επιχειρήσεων και δυνατότητα να κυριαρχήσουν στον αέρα- και φυσικά τη δυνατότητα να διατηρήσουν το momentum από άποψης επιμελητείας και την πίεση προκειμένου να παράξουν δυνατότητα επιθετικού ελιγμού» λέει ο Βρετανός στρατηγός ε.α.
«Αυτό που επέδειξαν είναι μια πλήρης αποτυχία σε όλους αυτούς τους τομείς. Ο ένας τομέας στον οποίο τα καταφέρνουν- και είναι φυσικά τραγικό- είναι η δύναμη των μαζικών πληγμάτων πυροβολικού και πυραύλων, με τα οποία έχουν καταστρέψει και συνεχίζουν να καταστρέφουν ουκρανικές πόλεις, όπως η Μαριούπολη. Μπορούν να μάθουν από τα λάθη τους; Θα δούμε. Έχουν δείξει στο παρελθόν πως μαθαίνουν από τα λάθη τους, ωστόσο νομίζω ότι υπάρχουν δύο παράγοντες που λειτουργούν ανασταλτικά απέναντι στη βελτίωση: Ο ένας είναι η ζημιά και η φθορά που έχουν υποστεί οι Ρώσοι– μαζική καταστροφή αρμάτων, πολύ μεγάλες φυσικές απώλειες, μεγάλοι αριθμοί νεκρών και τραυματιών. Και μεγάλο μέρος της δύναμης εισβολής, που θεωρώ ότι ήδη έχει κινητοποιηθεί, θα χρειάζεται τώρα άμεσα ανασύνταξη και αναπλήρωση. Νομίζω ότι ο δεύτερος παράγοντας είναι το ηθικό των ρωσικών δυνάμεων. Όπως είχε πει ο Ναπολέων, το ηθικό απέναντι στο φυσικό/ υλικό είναι όπως είναι το 3 απέναντι στο 1. Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν δείξει ξανά και ξανά απειθαρχία, χαμηλό ηθικό και έλλειψη εμπιστοσύνης στην ηγεσία τους. Και δεν μπορείς να βάλεις στρατιώτες να κάνουν αυτό που πρέπει να γίνει εάν δεν εμπιστεύονται την ηγεσία τους και αν το ηθικό είναι τόσο κακό όσο δείχνουν όλες οι αναφορές περί του ρωσικού ηθικού» υπογραμμίζει ο σερ Ρίτσαρντ.
Ερωτηθείς για το πού οφείλεται αυτή η εικόνα του ρωσικού στρατού, ο πρώην κορυφαίος αξιωματικός του ΝΑΤΟ και του βρετανικού στρατού επισημαίνει το εξής παράδοξο: «Όπως και κάθε επαγγελματίας στρατιωτικός, μελετούσαμε τις σοβιετικές δυνάμεις σε μεγάλο βάθος κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Και ακόμα και επί Ψυχρού Πολέμου, το δόγμα τους έδειχνε πως κατανοούσαν τη διακλαδικότητα. Είχες ένα μηχανοκίνητο τάγμα πεζικού, με μια ενσωματωμένη ίλη αρμάτων. Είχες μια επιλαρχία αρμάτων μάχης με έναν ενσωματωμένο μηχανοκίνητο λόχο πεζικού. Αυτό δεν φαίνεται να ισχύει εδώ. Είναι σαν να πέταξαν το ίδιο τους, το δικό τους εγχειρίδιο από το παράθυρο, και απλά να εστίασαν σε φάλαγγες τεθωρακισμένων, χωρίς υποστήριξη πεζικού, με καταστροφικές συνέπειες».
Κάποιοι θεωρούν ότι αυτά οφείλονται σε μια τάση που θέλει τους κατώτερους να λένε στους ανώτερους αυτά που θεωρούν ότι αυτοί επιθυμούν να ακούσουν, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας στρεβλής εικόνας στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας. Ο κ. Σίρεφ σχολιάζει σχετικά: «Είναι συνδυασμός. Πρώτον, πιστεύω ότι είναι ύβρις, και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να εξηγήσω σε έναν Έλληνα τι σημαίνει η ύβρις! Επίσης, υπάρχει αυτή η πολύ ισχυρή τάση, που προέρχεται από τη σοβιετική κουλτούρα, να μη θέλεις να μεταφέρεις άσχημα νέα. Ακόμη, νομίζω ότι είναι το εξής: Παρά την ανάπτυξη μεγάλων δυνάμεων στα ουκρανικά σύνορα πριν τον πόλεμο, δεν φαίνεται να είχε υπάρξει το επίπεδο λεπτομερούς σχεδιασμού, εκπαίδευσης, ασκήσεων και προβών που θα περίμενες να δεις πριν μια μεγάλη επίθεση. Και θεωρώ ότι αυτό πάει πίσω στην ύβρι: Την παντοδύναμη υπερηφάνεια, που έλεγε πως οι Ουκρανοί θα κατέρρεαν αμέσως μόλις δέχονταν επίθεση. Υποτίμησαν τελείως την ουκρανική άμυνα, και υποτίμησαν επίσης την αποφασιστικότητα της Δύσης να υποστηρίξει την Ουκρανία».
Το τέλος του άρματος μάχης ή όχι;
Οι εικόνες των κατεστραμμένων ή εγκαταλελειμμένων αρμάτων μάχης και άλλων τεθωρακισμένων στα πεδία μαχών και τους δρόμους της Ουκρανίας έχουν κάνει πολλούς να μιλούν για το τέλος της εποχής του άρματος μάχης: Το τανκ, με όλη τη θωράκισή του, φαίνεται πολύ ευάλωτο στους σύγχρονους κατευθυνόμενους αντιαρματικούς πυραύλους, που χρησιμοποιούνται από πεζικάριους, οι οποίοι μπορούν να στήνουν πολύ αποτελεσματικές ενέδρες- Kαι στα ψυχρά «μαθηματικά» του πολέμου «συμφέρει» πολύ ένας πεζικάριος με έναν αντιαρματικό πύραυλο να καταστρέφει/ αχρηστεύει ένα άρμα μάχης με τριμελές πλήρωμα. Έχει φτάσει οπότε, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, το «τέλος του τανκ»;
«Νομίζω πως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη φύση του σύγχρονου πολέμου με βάση αυτά που βλέπουμε τώρα στην Ουκρανία» απαντά ο κ. Σίρεφ. «Αυτά τα μαθήματα πρέπει να εξεταστούν και αναλυθούν σωστά- και με προβληματίζει που πολιτικοί στη Βρετανία βιάζονται να καταλήξουν σε συμπεράσματα για τη φύση του σύγχρονου πολέμου, χωρίς να κατανοούν στην πραγματικότητα τις πλήρεις στρατιωτικές συνέπειες. Ποια θα έλεγα ότι είναι τα μαθήματα; Για αρχή, η απόλυτη αναγκαιότητα για πυρά ακριβείας, για αεροπορική ισχύ, για επικράτηση στον κυβερνοπόλεμο (αυτός είναι ένας τομέας τον οποίο δεν έχουμε δει ακόμα, μα είμαι βέβαιος ότι είναι σε εξέλιξη) και όλες οι δυνατότητες μέσων όπως τα τουρκικά ή άλλα drones, μαζί με τη σημασία των αντιαρματικών όπλων και των ελαφρών αντιαρματικών πυραύλων που, για παράδειγμα, η Βρετανία, η Αμερική και άλλες χώρες προμηθεύουν».
Ωστόσο, τονίζει, «δεν πρέπει να βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη σημασία της μάζας ακόμα. Αυτό που έχουμε δει από τους Ρώσους είναι πώς να ΜΗΝ κάνεις κάτι. Φάλαγγες αρμάτων μάχης, χωρίς υποστήριξη πεζικού σε αστικές περιοχές ή σε δάση- αυτή είναι συνταγή καταστροφής. Αυτό που οι Ρώσοι έχουν αποτύχει πλήρως να κάνουν είναι να στήσουν μια σωστή διακλαδική επιχείρηση (combined arms operation). Το πεζικό αντισταθμίζει τις αδυναμίες των αρμάτων μάχης υποστηρίζοντας στις μικρές αποστάσεις, τα άρματα μάχης αντισταθμίζουν τις αδυναμίες του πεζικού, και όλα υποστηρίζονται από πυροβολικό, πυρ ακριβείας, μηχανικό κ.ο.κ. Κατά την άποψή μου, μπορείς να αμύνεσαι επ’αόριστον με ελαφρύ πεζικό, drones και αντιαρματικά όπλα– με γενναίους στρατιώτες και αντιαρματικά όπλα- αλλά δεν μπορείς να ελέγξεις έδαφος. Δεν μπορείς να περάσεις στην επίθεση. Για μια επίθεση χρειάζεσαι μάζα, χρειάζεσαι προστατευμένη κινητικότητα, χρειάζεσαι ισχύ πυρός, χρειάζεσαι ελιγμούς. Και για ελιγμούς χρειάζεσαι συνδυασμένες δυνάμεις, με πυρ ακριβείας. Οπότε, αυτό που λέω είναι το εξής: Μην ξεγράφετε το άρμα μάχης απλά και μόνο επειδή οι Ρώσοι είναι κακοί στο να χειρίζονται τα δικά τους άρματα μάχης».
Τι έγινε με τον υβριδικό πόλεμο;
Ο υβριδικός πόλεμος (hybrid warfare) σαν όρος έγινε ευρέως γνωστός από το 2014 (κρίση της Ουκρανίας, στρατιώτες -«πράσινα ανθρωπάκια» και προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία) και έκτοτε χρησιμοποιείται πολύ συχνά για να περιγράψει απειλές και δόγματα τα οποία, πολύ συνοπτικά, θολώνουν τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ πολέμου και ειρήνης, με τον αμυνόμενο να δέχεται πλήγματα από έναν επιτιθέμενο που χρησιμοποιεί ταυτόχρονα πολιτικά και στρατιωτικά μέσα, που κινούνται σε μια ασαφή «γκρίζα ζώνη», κάτω από το θεωρούμενο «όριο» του πολέμου. Τα τελευταία χρόνια, τείνει να παρουσιάζεται ως μια «πρωτοποριακή» μέθοδος πολέμου που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, καθώς υπονομεύει τις άμυνες αυτού που δέχεται επίθεση χωρίς αυτός να μπορεί να δώσει μια «σαφή», αναλογική απάντηση. Τα γεγονότα στην πρώτη κρίση της Ουκρανίας θεωρούνται σε μεγάλο βαθμό ως ένας «θρίαμβος» του υβριδικού πολέμου, με μεγάλο «έπαθλο» για τη Ρωσία την προσάρτηση της Κριμαίας. Ωστόσο, αυτά που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία δεν θυμίζουν καθόλου την Κριμαία του 2014- και πολλοί θέτουν το ερώτημα: Πού είναι και τι έγινε ο υβριδικός πόλεμος;
«Υπάρχουν πολλά στοιχεία πως πριν αρχίσει η εισβολή διεξαγόταν υβριδικός πόλεμος στην Ουκρανία, σε παρόμοιο πλαίσιο με αυτό που συνέβη στην Κριμαία- με δυνάμεις “Σπετσνάζ” να αποστέλλονται σε πόλεις, ειδικά στο Κίεβο, με GRU (στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών), με ανάπτυξη δικτύων από υποστηρικτές/ συνεργαζόμενους, εντοπισμό πιθανών ηγετών της αντίστασης, κυβερνοεπιθέσεις για την εύρεση ονομάτων και διευθύνσεών τους κλπ. Μα αυτή η επιχείρηση υπονόμευσης της ακεραιότητας/ συνοχής του ουκρανικού κράτους πριν την έναρξη της εισβολής απέτυχε πλήρως– είναι πλέον ξεκάθαρο αυτό. Οπότε νομίζω πως ο υβριδικός πόλεμος απέτυχε, όπως και ο συμβατικός- μα εξακολουθεί να συνεχίζεται η τραγωδία, με συνέπεια ανείπωτες θηριωδίες σε βάρος του ουκρανικού λαού και των πόλεων. Ξέρετε, το υβριδικό και το συμβατικό είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: Πρέπει να λειτουργήσουν μαζί, να αλληλοσυμπληρώνονται. Οι Ουκρανοί το εξέτασαν, το σκέφτηκαν, και με την υποστήριξη της Δύσης ήταν σε θέση να αντισταθούν και στα δύο» σημειώνει ο κ. Σίρεφ.
Κλιμάκωση: Πόσο πιθανό είναι να υπάρξει σύγκρουση με το ΝΑΤΟ;
To μεγάλο ερώτημα των ημερών μας έχει αναπόφευκτα να κάνει με το ενδεχόμενο κλιμάκωσης της σύγκρουσης σε σημείο ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ: Μπορεί το Κρεμλίνο να σκέφτεται όντως να επιτεθεί σε μια ΝΑΤΟϊκή χώρα;
«Πέντε εβδομάδες πριν, θα έλεγα με βεβαιότητα “ναι”. Και ο φόβος μου στην αρχή του πολέμου ήταν πως η Ουκρανία θα κατέρρεε πολύ γρήγορα, και ο Πούτιν θα προχωρούσε μετά στον στόχο που έχει εκφράσει επανειλημμένα, να κυριαρχήσει στο “εγγύς εξωτερικό” της Ρωσίας- με άλλα λόγια να καταλάβει, να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο σε πρώην δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που προφανώς περιλαμβάνει τρία μέλη του ΝΑΤΟ, την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία» λέει ο απόστρατος αξιωματικός του βρετανικού στρατού. «Νομίζω ότι η πρόθεση παραμένει, και επιστρέφω σε αυτό που είπα πριν, ότι δεν θα υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη όσο ο Πούτιν παραμένει στην εξουσία, επειδή, όσον αφορά τον ίδιο, είναι ήδη σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ από το 2014. Εμείς στο ΝΑΤΟ πρέπει να το αντιληφθούμε αυτό- ο ίδιος θεωρεί πως βρίσκεται σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ. Και δεν έχω αμφιβολία ότι η πρόθεση παραμένει για επανίδρυση αυτού που ο ίδιος έχει αποκαλέσει μια “νέα Γιάλτα”, ως βάση μιας διευθέτησης ασφαλείας στην Ευρώπη. Με άλλα λόγια, μια ευρύτερη Ρωσία, πρακτικά μια ρωσική αυτοκρατορία, που θα μπορούσε εν δυνάμει να περιλαμβάνει τις χώρες της Βαλτικής».
Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, η πραγματικότητα έχει την τάση να επιβάλλεται: «Νομίζω πως αυτή τη στιγμή είναι τόσο μπλεγμένος και εστιασμένος στην Ουκρανία, που δεν θα είναι σε θέση να συγκεντρώσει επαρκή μαχητική ισχύ για να ολοκληρώσει μια αποστολή τέτοιου είδους. Αυτό δεν αποκλείει, βέβαια, το ενδεχόμενο ή την πιθανότητα πυραυλικών πληγμάτων εναντίον εγκαταστάσεων του ΝΑΤΟ– για παράδειγμα, θα μπορούσε εύκολα να κλιμακώσει τη σύγκρουση εξαπολύοντας πυραυλικές επιθέσεις εναντίον πχ αεροδρομίων από τα οποία θεωρεί πως έρχονται προμήθειες και θανατηφόρα βοήθεια για την Ουκρανία. Και αυτό προφανώς θα έφερνε μια σύγκρουση με το ΝΑΤΟ. Πιστεύω επίσης πως, πιο μακροπρόθεσμα, ακόμα και αν υπάρξει μια παύση τώρα, ακόμα και αν είχαμε μια κατάπαυση πυρός στην Ουκρανία σε διάστημα έξι μηνών, δεν έχω αμφιβολία πως ο Πούτιν θα το χρησιμοποιούσε αυτό για να αναπληρώσει, αναδιοργανώσει τις ένοπλες δυνάμεις του, προκειμένου να κυνηγήσει τους απώτερους μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους του. Οπότε το ΝΑΤΟ πρέπει να ετοιμαστεί για πόλεμο με τη Ρωσία, το ΝΑΤΟ πρέπει να ετοιμάσει μια σωστή, αποτελεσματική ασπίδα αποτροπής, από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, κατάλληλη για μια άμυνα του 21ου αιώνα. Επειδή ο πήχυς του ρίσκου πρέπει να ανεβεί τόσο ψηλά ώστε ο Πούτιν να συνειδητοποιεί ότι δεν έχει ελπίδα αν τα βάλει με το ΝΑΤΟ».
3.
Closer to new elections? Yamina lawmaker quits government, coalition loses majority
If one more coalition MK resigns, Israel will head to its fifth round of elections in five years.
By Lauren Marcus, World Israel News
Coalition whip Idit Silman of the Yamina party resigned from the government on Wednesday morning, announcing in a statement that she could no longer support damaging the Jewish identity of Israel.
“I tried unity, as someone who comes from the world of common good, I worked hard for the current coalition,” said Silman in her statement.
“Unfortunately, I won’t be able to support harming the Jewish character of the State of Israel and the Jewish people. You aren’t aware of everything, because I tried doing things quietly.”
Notably, Silman added that “we can form a new government already, in the current Knesset.”
It appears that Silman is suggesting Yamina partner with Likud or other right-wing parties in order to continue governing,without its left-wing coalition partners or the Islamist Ra’am party.
Although the Knesset is currently on spring recess and there is no pending legislation, Silman’s departure means that the current ruling coalition has lost its razor-thin 61 MK majority out of 120 seats, and that in the future, it would need to depend on votes from opposition lawmakers.
If one more lawmaker resigns, the Knesset will be dissolved and Israel will head to an unprecedented fifth round of national elections in a five-year span.
Silman’s dramatic announcement came on the heels of a highly publicized spat with Health Minister Nitzan Horowitz over the issue of visitors bringing chametz (unleavened bread products) into public hospitals during the Passover holiday.
The disagreement stemmed from Horowitz ordering hospitals to respect a Supreme Court decision permitting the entry of chametz into hospitals during the holiday.
Hebrew-language media reports indicated that Silman’s resignation came as a surprise to Prime Minister Naftali Bennett, while others said that senior government officials have been aware of her intentions for a week already.
Former prime minister Benjamin Netanyahu praised Silman for her “courageous move” and has reportedly offered her the 10th slot on Likud’s party list and the position of health minister, should she defect to the party.
MK Betzalel Smotrich of the Religious Zionism party said Silman’s resignation marked “a new day” in Israeli politics. He urged other right-wing MKs in the current ruling coalition to follow suit.
Silman’s left-wing coalition partners reacted with a mix of surprise and fury to the announcement.
Far-left Meretz MK Yair Golan, who has called Jewish residents of Judea and Samaria “subhuman and despicable,” said that Silman is “an opportunist of the worst kind.”
MK Mossi Raz (Meretz) was aghast at the development, saying that Israel was now “in danger of a corrupt nationalist government” headed by Netanyahu and right-wing MK Itamar Ben-Gvir.
MK Gilad Kariv of the Labor party, a reform rabbi, suggested that chametz in hospitals “isn’t the real reason” for Silman’s departure and that he hoped a compromise could be reached to keep her in the government.
4.
Bulgaria – F-16 C/D Block 70 Aircraft
Media/Public Contact: pm-cpa@state.gov
Transmittal No: 22-14
WASHINGTON, April 4, 2022 — The State Department has made a determination approving a possible Foreign Military Sale to the Government of Bulgaria of F-16 C/D Block 70 Aircraft and related equipment for an estimated cost of $1.673 billion. The Defense Security Cooperation Agency delivered the required certification notifying Congress of this possible sale today.
The Government of Bulgaria has requested to buy four (4) F-16 C Block 70 aircraft; four (4) F-16 D Block 70 aircraft; eleven (11) F100-GE-129D engines (8 installed, 3 spares); eleven (11) Improved Programmable Display Generators (iPDG) (8 installed, 3 spares); eleven (11) AN/APG-83 Active Electronically Scanned Array (AESA) Scalable Agile Beam Radars (SABR) (8 installed, 3 spares); eleven (11) Modular Mission Computers (MMC) 7000AH (8 installed, 3 spares); eleven (11) LN-260 or equivalent Embedded Global Positioning System (GPS) Inertial Navigation Systems (INS) (EGI) with Selective Availability Anti-Spoofing Module (SAASM) and Precise Positioning Service (PPS) (8 installed, 3 spares); nineteen (19) Advanced Medium Range Air-to-Air Missile (AMRAAM) AIM-120C-7/C-8 or equivalent missiles; two (2) AMRAAM Guidance Sections; forty-eight (48) LAU-129A launchers (40 installed, 8 spares); twenty-eight (28) GBU-39/B Small Diameter Bombs (SDBs); two (2) SDB Guided Test Vehicles (GTVs); eleven (11) M61A1 Vulcan Cannons (8 installed, 3 spares); four (4) AN/AAQ-33 Sniper Advanced Targeting Pods (ATPs); twelve (12) Multifunctional Information Distribution System with Joint Tactical Radio Systems (MIDS-JTRS) (aircraft terminals and ground station terminals) (10 installed, 2 spares); twenty (20) AIM-9X Block II missiles; eight (8) AIM-9X Block II Captive Air Training Missiles (CATMs); four (4) AIM-9X Block II Tactical Guidance Units; four (4) AIM-9X Block II CATM Guidance Units; twenty-four (24) FMU-139 or FMU-152 fuze systems; twelve (12) KMU-572 Joint Direct Attack Munition (JDAM) Tail Kits for 500LB GBU-38 or Laser JDAM GBU-54; twelve (12) MXU-650 Air Foil Groups (AFGs) for Enhanced Paveway II EGBU-49; twelve (12) MAU-210 Enhanced Computer Control Groups (ECCGs) for EPII EGBU-49; twenty-four (24) MK-82 or BLU-111 or equivalent Bomb Bodies; six (6) MK-82 Inert Bombs; and two (2) GBU-39 SDB I Practice Bombs. Also included are AN/ARC-238 radios; AN/APX-126 or equivalent Advanced Identification Friend or Foe (AIFF) with Combined Interrogator Transponders (CIT); Joint Helmet Mounted Cueing System II (JHMCS II) or Scorpion Hybrid Optical-based Inertial Tacker (HObIT) helmet mounted displays; AN/ALQ-254 Viper Shield or equivalent Electronic Warfare (EW) systems; AN/ALE-47 Countermeasure Dispenser Systems (CMDS), KY-58M Cryptographic Devices, KIV-78 Cryptographic Devices, and Simple Key Loaders (SKLs); Joint Mission Planning Systems (JMPS) or equivalent; AIM-120 Captive Air Training Missiles (CATM); PGU-28 High Explosive Incendiary (HEI) ammunition; PGU-27 training rounds (non HEI); ARD-446 impulse cartridges; ARD-863 impulse cartridges; BBU-36/B impulse cartridges; BBU-35/B impulse cartridges; MK-124 smoke flares; MJU-7/B flare cartridges L463 or MJU-53 or equivalent; Common Munitions Built-in-Test (BIT) Reprogramming Equipment (CMBRE); ADU 890 adapter for CMBRE; ADU-891 adapter for CMBRE; Night Vision Devices (NVD); NVD Spare Image Intensifier Tubes; Remote Operated Video Enhanced Receiver (ROVER) 6i units; Tactical Network ROVER Kit; DSU-38 laser sensors for GBU-54; Cartridge Actuated Device/Propellant Actuated Devices (CADs/PADs); GBU-39 tactical training rounds; BRU-57 bomb racks; BRU-61 bomb racks; MAU-12 bomb racks and TER-9A triple ejection racks; other chaff and flare, ammunition, and pylons; launcher adaptors and weapons interfaces; fuel tanks and attached hardware; travel pods; aircraft and weapons integration, test, and support equipment; electronic warfare database and mission data file development; precision measurement and calibration laboratory equipment; secure communications; cryptographic equipment; precision navigation equipment; aircraft and personnel support and test equipment; spare and repair parts; repair and return services; maps, publications, and technical documentation; studies and surveys; classified/unclassified software and software support; personnel training and training equipment; facilities and facility management, design and/or construction services; U.S. Government and contractor engineering, technical and logistics support services; and other related elements of logistical and program support. The estimated total cost is $1.673 billion.
This proposed sale will support the foreign policy and national security objectives of the United States by helping to improve the security of a NATO ally that is a force for political stability and economic progress in Europe.
The proposed sale will improve Bulgaria’s capability to meet current and future threats by enabling the Bulgarian Air Force to deploy modern fighter aircraft routinely in the Black Sea region. The acquisition of these aircraft would provide Bulgaria a NATO interoperable platform and allow the Bulgarian Air Force to operate more frequently alongside other regional F-16 operators, promoting common doctrine and operations. Bulgaria has shown a commitment to modernizing its armed forces and will have no difficulty absorbing these aircraft and services into its armed forces.
The proposed sale of this equipment and support will not alter the basic military balance in the region.
The principal contractor will be Lockheed Martin, Greenville, South Carolina. There are no known offset agreements proposed in connection with this potential sale.
Implementation of this proposed sale will require the assignment of U.S. contractor representatives (fewer than 20) to Bulgaria for a duration of thirty-six (36) months to support secure storage requirements of critically controlled assets and provide on-site contractor logistics support.
There will be no adverse impact on U.S. defense readiness as a result of this proposed sale.
This notice of a potential sale is required by law. The description and dollar value is for the highest estimated quantity and dollar value based on initial requirements. Actual dollar value will be lower depending on final requirements, budget authority, and signed sales agreement(s), if and when concluded.
All questions regarding this proposed Foreign Military Sale should be directed to the State Department’s Bureau of Political Military Affairs, Office of Congressional and Public Affairs, pm-cpa@state.gov.
5.
Poland drew Russian ire when deputy prime minister Jaroslaw Kaczynski said he was “open” to hosting nuclear weapons.
‘If the Americans asked us to store U.S. nuclear weapons in Poland, we would be open to that. It would significantly increase deterrence towards Moscow,” Kaczynski told the German paper Welt am Sonntag. “With or without nukes, Poland is wanting to see a large operational NATO command in Poland.”
NATO’s tactical nuclear weapons are currently stationed in Belgium, Germany, Italy, the Netherlands and Turkey. Britain and France have their own nuclear weapons.
Kaczynski also told the German paper that Warsaw would welcome a 50 percent increase in the number of U.S. soldiers stationed in Europe
“Poland would be pleased if the Americans increased their presence in Europe from the current 100,000 soldiers up to 150,000 in the future due to Russia’s increasing aggressiveness,” he said.
“Of these, 75,000 soldiers should be stationed on the eastern flank; ie, on the border with Russia; 50,000 soldiers in the Baltic states and Poland.”
Kremlin spokesman Dmitry Peskov criticized Kaczynski’s comments, saying they would raise tensions.
6. ΤΩΡΑ “ΞΥΠΝΗΣΑΝ” ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ! “ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ” ΣΤΡΑΤΗΓΕ, ΚΑΤΑ 99%! (ΤΟ 100% ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ)!..
Ιταλός στρατηγός: Εχουν ανέβει πολύ οι τόνοι – Υπάρχει κίνδυνος να ξεσπάσει παγκόσμιος πόλεμος!!!
«Η άνοδος των τόνων δεν κάνει τίποτα άλλο από το να διαβρώνει τον χώρο της διαπραγμάτευσης» τονίζει ο ιταλός στρατηγός Μάρκο Μπερτολίνι για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ουκρανία και τον υπόλοιπο κόσμο, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο να ξεσπάσει παγκόσμιος πόλεμος.
«Υπάρχουν δύο όψεις: η μία της διαπραγμάτευσης και η άλλη του πολέμου, την οποία επιλέγουν αυτοί που δεν επιθυμούν τη διαπραγμάτευση γιατί πιστεύουν ότι αυτός ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει με έναν νικητή και έναν ηττημένο», επισημαίνει ο ιταλός στρατηγός Μάρκο Μπερτολίνι (φωτογραφία αρχείου, επάνω), σε δηλώσεις του στον ιταλικό τηλεοπτικό σταθμό Rete 4, για τη συνέχεια του πολέμου στην Ουκρανία.
Διάβρωση του χώρου της διαπραγμάτευσης
«Αυτή η άνοδος των τόνων δεν κάνει τίποτα άλλο από το να διαβρώνει τον χώρο της διαπραγμάτευσης» τονίζει, σύμφωνα με την ιστοσελίδα iltempo.it, ο ιταλός στρατηγός, ο οποίος υπογραμμίζει ότι είναι κατανοητή η έντονη αντίδραση μπροστά στα τόσο σοβαρά γεγονότα, ωστόσο δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε από τα συναισθήματα αλλά να προχωρήσουμε ακολουθώντας μια στρατηγική.
Ο στρατηγός Μπερτολίνι δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η σύγκριση του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Χίτλερ δεν έχει νόημα, και πράγματι επιδεινώνει σημαντικά την ήδη πολύπλοκη κατάσταση στην Ουκρανία, όπου εδώ και εβδομάδες έχει εισβάλει η Ρωσία:
«Αν ο Πούτιν είναι αρχηγός κράτους που πρέπει να δικαστεί, όπως συνέβη στη Νυρεμβέργη, εφόσον αντιπροσωπεύει ξεκάθαρα το απόλυτο κακό με το οποίο δεν μπορούμε να συνομιλήσουμε, τότε η πιθανότητα επίτευξης μιας συμφωνίας ειρήνης, από την οποία και οι δύο κερδίζουν κάτι και χάνουν κάτι, δεν υπάρχει».
Δύο λύσεις
Οπότε, σύμφωνα με τον στρατηγό, απομένουν δύο λύσεις: η πρώτη (και η χειρότερη) «είναι να επέμβει το ΝΑΤΟ και άρα γενικός πόλεμος με αβέβαια αποτελέσματα, που θα μας εμπλέξει όλους και θα προκαλέσει ανείπωτη ζημιά σε ολόκληρη την ήπειρο».
Η δεύτερη (ωστόσο όχι επιθυμητή) «είναι ότι, αντιμέτωπος με την αδυναμία επίτευξης ειρήνης μέσω διαπραγματεύσεων, ο Πούτιν θα προσπαθήσει να εγκατασταθεί στις περιοχές του ουκρανικού εδάφους που έχει κατακτήσει ενώ από την άλλη πλευρά θα υπάρχει ένα κράτος (Ουκρανία) που θα παραμείνει εχθρικό γιατί δεν θα έχει διαπραγματευτεί μαζί του και θα εξακολουθήσει να ενισχύεται όπως τα τελευταία χρόνια με όλο και περισσότερα όπλα, βοήθεια και ούτω καθεξής για να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας».
Και τα δύο σενάρια είναι εξίσου τραγικά και γι’ αυτό μία μόνο λύση υπάρχει: «η προώθηση της ύφεσης και της διπλωματίας προκειμένου να καταλήξουμε σε μια σύνθεση που θα επιτρέπει στους Ουκρανούς, πρώτα απ’ όλα, καθώς είναι θύματα αυτής της κατάστασης, αλλά και στη Ρωσία, να έχουν μια ανθρώπινη μεταπολεμική περίοδο».
«La possibilità di arrivare a una pace concordata non c’è»
Interviene il generale Marco Bertolini a #StaseraItalia pic.twitter.com/BuOP9v5Rx5
— Stasera Italia (@StaseraItalia) April 5, 2022
7.
- 06.04.2022
Tüm dünya Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik işgal girişimine odaklanırken, Pakistan, Libya, Suriye, Lübnan, Irak, Yemen, Tunus ve Sudan başta olmak üzere İslam ülkelerinde devam eden iç savaşların tetiklediği kaos ve ekonomik sıkıntılar ile siyasi istikrarsızlıklar görmezlikten geliniyor.
İçinde bulunduğumuz mübarek ramazan ayının ruhuna aykırı olduğu halde İslam coğrafyasında yaşanan olumsuz gelişmeler, gerçekten üzücü boyutlarda devam ediyor.
İslam ülkelerindeki bu kutuplaşma ve yaşanan iç çatışmaların müsebbibi ise kışkırtıcı operasyonlarıyla bilinen Batılı emperyalist ülkelerinin istihbarat örgütleridir.
Yüz yılı aşkın süredir savaşlar, darbeler, sömürgeler, kaoslar, terör ve etki ajanlarıyla farklı coğrafyalardaki devletlere karabasan gibi çöken ABD öncülüğündeki Haçlı Batı, son yıllarda büyüyen ve güçlenen Türkiye’nin yanında yer alan ülkelerdeki yönetimlere yönelip operasyonları ise ayrıca dikkat çekmektedir.
Bunun en son örneği Türkiye’nin desteklediği Venezuela, Libya, Katar ve Etiyopya’da yaşanan siyasi gelişmelerdir.
Bu ülkelerde darbe girişimleri püskürtülürken, Türkiye ile sıkı ilişkileri olan Macaristan’daki siyasi tezgâhlar da bozuldu.
Ancak, Pakistan’daki Batı destekli oyun maalesef aşılamadı,
*
Türkiye’nin yakın dostu Pakistan şu günlerde yine bir istikrarsızlığın içine sürüklendi.
Pakistan’da ise ABD yanlısı muhalefetin Başbakan Han’a yönelik “güvensizlik oylaması” girişimi ve Cumhurbaşkanı Arif Alvi de Han’ın talebi üzerine meclisi feshetmesiyle geleceği belli olmayan yeni bir sürece girilmiş oldu.
75 yıllık tarihinde suikastlar, darbeler birbirini takip ettiği için göreve gelen 21 Başbakan görev süresini maalesef tamamlayamadan ayrılmak zorunda kalmıştı. Başkan Sayın Erdoğan’a “kardeşim” diyerek Türkiye ve Türk milletine yakınlığını ve dostluğunu her fırsatta açıkça ifade eden Başbakan İmran Han’a güven oylaması kılıfıyla devirme operasyonu gerçekleştiren Batı’nın bu hamlesiyle ülkesinde görevini tamamlayamayan 22. başbakan oldu.
**
“Yine ABD ve yine darbe!..” başlığı Pakistan’daki gerçeği özetliyor.
Çünkü, tarihinin farklı dönemlerinde Orta Asya’yı kontrol altına almak isteyen büyük güçlerin hedefi olan Pakistan, uluslararası ilişkiler literatüründe “Büyük Oyun” olarak adlandırılan büyük güçlerin mücadelesinde vazgeçilmez bir ülke konumundadır.
Bu nedenle hem bölgesel hem de küresel güçler için stratejik açıdan büyük öneme sahip olan Pakistan’ı elinde tutan güç hem bölgede egemenlik kurar hem de küresel aktör olmayı başarmış olur.
Onun içindir ki, Pakistan sürekli dış güçlerin müdahalelerine muhatap olmaktadır.
Bugünlerde Pakistan’da yaşanan siyasi gelişmeler ve darbenin sebebi de o bildik oyun ve operasyonların bir sonucudur.
İmran Han, ABD’nin Pakistan’da yeni askeri üsler kurmasına müsaade ettiği gibi Türkiye’nin yanında Çin ve Rusya ile yakın ilişkiler kurması nedeniyle ABD destekli bir darbeyle görevinden uzaklaştırıldığı bir gerçektir.
ABD’de hesabına işbirlikçilik yapmadığı için ABD yönetimi adına yazılan ve Pakistan Cumhurbaşkanı ve askeri komutanlar ile istihbarat yetkililerine gönderilen ve “İmran Han’dan kurtulun yoksa çok daha büyük sıkıntılarla karşı karşıya kalacaksınız” notunun yer aldığı mektup darbenin gerçekleşmesinde etkili olduğu iddia edilmektedir.
Hem bölgesel hem de küresel düzeyde ABD’nin politikalarına çanak tutmadığı için İmran Han, ABD’nin açık hedefi olmuştu.
Devrik başbakan İmran Han, meclisteki güvensizlik oylamasına yönelik yaptığı açıklamada, “Muhalefetin beni görevden alma girişimi, ABD’nin iç politikamıza açık müdahalesidir” ifadesi oynanan oyunun anlaşılması için çok anlamlı ve önemlidir.
Bağımsızlığına kavuştuğu günden (1947) beri, sıkıntılarla ve siyasi kaoslarla boğuşan dost ve kardeş ülke Pakistan’da başlayan yeni sürecin kaotik şekle evrilmeden neticelenmesi hem duamız hem de beklentimizdir.
YENİAKİT
8.
Γιατί απελάθηκαν οι 12 Ρώσοι διπλωμάτες – Οι κατηγορίες εναντίον τους, η εμπλοκή της ΕΥΠ
Τί λένε πηγές που έκαναν έρευνες για τη δράση των διπλωματών στην Ελλάδα
Έρευνα περίπου 18 μηνών από την ΕΥΠ και με βάση νέα δεδομένα που προέκυψαν μετά την εισβολή στην Ουκρανία, φέρεται να οδήγησε στην απέλαση των 12 Ρώσων διπλωματών που ανακοίνωσε το Υπουργείο Εξωτερικών.
Αυτό σημειώνεται από άτομα που φέρεται να γνωρίζουν όσα συνέβαιναν στο παρασκήνιο με την παρακολούθηση των εν λόγω διπλωματών.
Σύμφωνα με πληροφορίες η έρευνα για ύποπτη δραστηριότητα τους, αναφορές για χρηματισμούς ιδιωτών κ.λπ. υπήρξε με την συνδρομή κλιμακίων μυστικών υπηρεσιών από Μ. Βρετανία κι ΗΠΑ.
Σύμφωνα με επισημάνσεις ατόμων που γνωρίζουν το περιεχόμενο των ερευνών της ΕΥΠ, «κάποιοι εκ των απελαθέντων όχι μόνο προωθούσαν τις ρωσικές θέσεις σε διάφορα ζητήματα, αλλά ενίσχυαν αντικυβερνητικές ή αποσταθεροποιητικές απόψεις».
Η έρευνα της ΕΥΠ είναι προγενέστερη, αλλά σαφώς η κήρυξη των 12 Ρώσων διπλωματών ως ανεπιθύμητοι έγινε υπό το πρίσμα των εξελίξεων στην Ουκρανία αλλά και των προσπαθειών που κάνει το Κρεμλίνο να αντιστρέψει το σε βάρος του κλίμα διεθνώς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΥΠΕΞ: 12 Ρώσοι διπλωμάτες κηρύχθηκαν ανεπιθύμητοι
Ωστόσο περισσότερα διευκρινιστικά στοιχεία-, υπό το πρίσμα βεβαίως των γεγονότων της Ουκρανίας – για την απέλαση των διπλωμάτων αναμένονται τις επόμενες ημέρες.
Υπενθυμίζεται ότι το πρωί ανακοινώθηκε ότι οι ελληνικές αρχές κήρυξαν 12 μέλη των Διπλωματικών και Προξενικών Αποστολών της Ρωσίας, που είναι διαπιστευμένα στην Ελλάδα, ως πρόσωπα μη αρεστά (personae non gratae).
Οι ανωτέρω κηρύχθηκαν ανεπιθύμητοι σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης της Βιέννης για της Διπλωματικές Υποθέσεις του 1961 και της Σύμβασης της Βιέννης για τις Προξενικές Υποθέσεις του 1963.
Ο Υπηρεσιακός Γενικός Γραμματέας ενημέρωσε νωρίτερα σήμερα τον Ρώσο πρέσβη σχετικά με την απόφαση αυτή.
Κύμα απελάσεων Ρώσων διπλωματών στην Ευρώπη
«Ανεπιθύμητα πρόσωπα» (personae non gratae) χαρακτήρισε ορισμένους Ρώσους διπλωμάτες, μέλη της Μόνιμης Αποστολής της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ε.Ε., ο Ύπατος Εκπρόσωπος Ζοζέπ Μπορέλ.
«Αποφάσισα να oρίσω ως persona non grata ορισμένους αξιωματούχους της Μόνιμης Αποστολής της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ε.Ε. για συμμετοχή σε δραστηριότητες αντίθετες με το διπλωματικό τους καθεστώς. Ο Γενικός Γραμματέας της ΕΥΕΔ καλεί σήμερα τον Ρώσο Πρέσβη στην Ε.Ε. για να κοινοποιήσει αυτήν την απόφαση» ανέφερε χθες ο κ. Μπορέλ.
Λίγο αργότερα, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, αρμόδιος για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων Πίτερ Στάνο, ανέφερε ερωτηθείς από το ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι 19 μέλη της Μόνιμης Αποστολής της Ρωσίας στην Ε.Ε. είναι personae non gratae «για συμμετοχή σε δραστηριότητες αντίθετες με το διπλωματικό τους καθεστώς».
Επίσης, μετά την Γαλλία και την Γερμανία προχθές, η Ιταλία, η Δανία, η Σουηδία και η Ισπανία απέλασαν χθες δεκάδες Ρώσους διπλωμάτες, σε μία ακόμη κίνηση διάρρηξης των σχέσεων με τη Μόσχα, μετά την αποκάλυψη των σφαγών στα περίχωρα του Κιέβου.
Για λόγους «εθνικής ασφαλείας»
Η Ιταλία αποφάσισε την απέλαση 30 Ρώσων διπλωματών για λόγους «εθνικής ασφαλείας», ανακοίνωσε ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών Λουίτζι Ντι Μάιο.
«Το μέτρο αυτό, το οποίο ελήφθη με κοινή απόφαση των ευρωπαίων και ατλαντικών εταίρων, κατέστη αναγκαίο για λόγους που συνδέονται με την εθνική ασφάλεια και στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης κρίσης που συνδέεται με την αδικαιολόγητη επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας», εξήγησε ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών.
Σύμφωνα με υπολογισμό του AFP, περί τους 260 Ρώσοι διπλωμάτες συνολικά είχαν απελαθεί μέχρι χθες από διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την έναρξη της ρωσικής εισβολής.
9.
Biden’s Weakness on the Ukraine-Russia War is a Threat to America
Like Obama, Biden has dragged us through international humiliations to weaken us.
Putin invaded Ukraine under Obama in Feb 2014 and Biden in Feb 2022.
The invasions eight years apart to the month are not a coincidence. Both times Vladimir Putin was facing a lame duck Democrat who had just flinched away from a military engagement.
Each time Putin smelled weakness and he struck.
Obama, after declaring a red line in Syria, had panicked and backed away in 2013. He then cheered on Ukrainian protests against a pro-Russian regime in Kiev and Moscow responded by calling his bluff and seizing Crimea. Afterward, Obama called Putin to warn him that Russia’s actions were in “violation of Ukraine’s sovereignty” and that “in coordination with our European partners, we are prepared to impose additional costs on Russia for its actions.”
Those “sanctions” consisted of buying twice as much Russian oil in Jan 2015 as in Feb 2014.
The latest Russian invasion followed the Fall of Kabul and the pathetic spectacle of American forces abandoning their own citizens to Taliban terror which helped make Biden a lame duck.
Would we be watching a war in Ukraine if not for Biden’s disgrace in Afghanistan?
Apart from the questions of what we should have done in Afghanistan or Syria is the issue of basic national credibility. Nations can do smart or stupid things abroad, but the one thing they can’t afford is not to be taken seriously. When the president of the United States says something, the world should sit up and take notice, instead of yawn and change the channel.
Putin is, despite the claims from the administration and its media, a rational actor. Like every tyrant he sees no value in rhetoric except as assertions of strength or admissions of weakness.
Biden, like his former boss, keeps insulting and threatening Putin not from a position of strength, but as an admission of weakness. Biden calls for regime change and war crimes trials for Putin, and then slow walks shipments of weapons and refuses to transfer planes to Ukraine.
The message is the same as when Obama condemned Putin’s invasion of Crimea and then refused to provide meaningful armaments to Ukraine while slow walking shipments of boots.
Putin understands the message the same way a big dog understands when a little dog yaps.
Moscow isn’t paying attention to what Washington D.C. says, but what it does. And the real message from Biden is that he’s afraid of Putin, but looking to cover it up with tough talk.
Biden wants all the political benefits of siding with Ukraine, with none of the military risks. Like Obama, he’s trying to prop up an international order centered around the United States while pretending that it can be done through diplomacy and sanctions without the use of force.
The real world doesn’t work that way.
The false choice between globalism and isolationism is just that. Foreign policy is not an ideology, it’s a balance. When nations embrace ideological foreign policies, they court disaster. Putin’s disaster in Ukraine put ideology ahead of strategy, embracing wishful thinking that ignored the realities of the battlefield and the cost of war. That’s something we know about.
But whatever damage Putin inflicts on Russia in Ukraine, Biden has inflicted more on us.
Beyond the economic pain, Biden has once again wrecked America’s credibility, making public commitments and private disavowals, putting our honor on the line for a war he has no intention of winning or even getting involved in. Putin understands that even a partial victory in Ukraine means not just a defeat for that country, but for the United States and Europe as paper tigers.
And Moscow may be willing to sacrifice ten or twenty thousand men for that strategic objective.
Biden has put America in the terrible position of having committed to a war that only a third party can win. And he has no intention of properly arming that third party to win on the battlefield.
What that really means is that Biden and his administration have set up America to lose.
Like Obama, the Biden administration has dragged us through a series of international humiliations that appear calculated to weaken us as a world power and wipe out our credibility.
Biden has clumsily deployed sanctions and weapons shipments behind Putin’s strategic schedule, playing catch up with the pace of events while letting Russia take the lead. That hasn’t made the war any better or safer, instead it’s become more agonizing for everyone.
If Russia is defeated after all, Biden will claim all the credit and deserve none of it.
The administration’s fearful dithering gave Putin the impression that he could quickly take Ukraine and win. After giving Putin permission for a “minor incursion” as his version of Obama’s red line, Biden was confronted with a full invasion and after a month still hasn’t made it clear to either Russia or Ukraine, or any of our allies, what they can expect America to do about it.
These mixed signals convinced both sides that they can still win and have prolonged the war.
If Biden believes that it’s in our national interest that Russia be defeated, then he should say it and act like it, instead of empty babble about who should run Moscow, something he has no say in, or even more hollow threats of war crimes trials. If he wants to arm Ukraine, then he should do it properly or stop altogether because a halfway approach will just kill more people.
Washington D.C. can reduce Ukraine, like Boko Haram and ISIS, to a hashtag war, but China and Iran are watching and drawing their lessons from what is happening. And if we treat Taiwan and the Middle East, our tech and energy regional lifelines, as disposable, there will come a war that we will have to fight. And heaven help us if we try to fight it with hashtags and sanctions.
Strong nations make it clear what they will and won’t fight for. And they don’t send mixed signals that only communicate weakness. Nor do they talk about how fearful they are of a fight.
That doesn’t mean that foreign wars are a good idea or should be embraced as a policy.
But the best way to avoid foreign wars is by having meaningful red lines and doctrines that clearly lay out national interests, and by viewing war as a choice made from a position of strength, not the catastrophic conclusion to a series of inept entanglements that alternately convince our enemies we won’t fight and that they have nothing to worry about even if we do.
Instead Biden has continued the failed policy of ambiguous global commitments under the guise of international law and the even more implausible values of the international community that have no clear red lines for engagement or disengagement. In Ukraine, Biden, like Obama, is hiding behind the Europeans, who are hiding behind us, for a global show of cowardice.
Vladimir Putin understands that wars are something you win, while the D.C. establishment doesn’t fight wars, but commits American forces to implementing multilateral values.
That’s why we never win. If you don’t fight a war, how can you possibly win one?
Putin understands why he’s in Ukraine. Do we? What are our national interests there or anywhere? How does our employment of military force make us safer, stronger, or wealthier? Are we involved to keep energy and bread prices low, or to avoid a future war on worse terms?
These are basic questions and the failure to answer them sets us up for defeat every time.
Two Democrat administrations have sent a message to our allies, enemies, and countries wondering which of these they might want to be that the American era has come to an end.
10.
Why Biden’s Nuclear Deal With Iran is Dangerous for America
Examining the bad deal.
Following the drone strike that killed Maj. General Qasem Soleimani, the head of Iran’s elite Quds Force, in January 2020, US President Donald Trump explained that Soleimani’s orders have “Viciously wounded and murdered thousands of US troops, including the planting of roadside bombs that maim and dismember their victims.” Trump also attributed to Soleimani the killing of an American contractor, Nawres Hamid. Trump pointed out that Soleimani was planning additional attacks on Americans when he landed in Baghdad.
Lest we forget, on November 4, 1979, Islamist and radical Iranian students, inspired by the Ayatollah Khomeini, seized the US embassy in Tehran and took 50 American diplomats as hostages, and held them for 444 days. This was certainly an act of war against America, which the US has never really avenged, and currently, the Biden administration is simply appeasing.
While negotiations on the renewal of the nuclear deal with the Islamic Republic of Iran were going on in Vienna, missiles from an Iranian base struck in the vicinity of the newly constructed US Consulate just outside Erbil, the capital of the Kurdish Regional Government (KRG), earlier this month. It is clear that the Ayatollah regime intended to hurt American lives and property. It did not however give pause to the US participation in the negotiations. It is compounded by the insulting setup whereby US representatives had been exiled to a separate hotel location in Vienna, as demanded by the Iranians. Moreover, Iran demanded the delisting of the Islamic Revolutionary Guards Corps (IRGC) from the list of terrorist organizations. The combination of all of these facts, along with the continued cheating by the Iranians on their previous nuclear commitments, has diminished the US stature. All of that notwithstanding, the Biden administration’s eagerness for a deal with the leading state-sponsoring terrorist entity endangers American security, and that of its allies, including Israel, is inexplicable.
Former Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu called the continued negotiations in Vienna over the renewed nuclear deal with Iran, “absurd.” He pointed out that signing the current nuclear agreement with Iran would provide the Ayatollahs with a nuclear arsenal. “It would also relieve sanctions and give them (Iranians) hundreds of billions of dollars to continue the terror that they waged yesterday (the attack on the US Consulate in Erbil), and wage every day throughout the Middle East and the world.” Netanyahu added, “This agreement is even worse than its predecessor, because in three years’ time, under this agreement, Iran will be a threshold nuclear state. It will have enough enriched uranium to create dozens and dozens of nuclear bombs, and will have ICBM’s (Inter-Continental Ballistic Missiles) to deliver them to any place in the US.”
Prime Minister Naftali Bennett, at a cabinet meeting earlier this month, reiterated the position the current Israeli government has taken with regard to the ongoing nuclear talks: “The disadvantages of the agreement far outweigh its advantages. In any case, the agreement does not obligate the State of Israel in any way.”
It seems that President Biden is driven by two commitments; the first is to his former boss, President Barrack Obama, and one of his major foreign policy “achievements,” namely the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), or the Iran nuclear deal. The second is to stem the current escalating energy costs that contribute to inflation, by enabling the Iranian regime to deliver its oil to the open markets. While domestically produced energy could easily meet the shortages, Biden is constrained by his “Green New Deal” proponents of leftist Democrats in Congress. In any case, whatever extra oil Iran could deliver to the market, China, not American consumers, will benefit from it.
It is not, however, only Israeli and Arab Gulf leaders who believe that the current nuclear deal with Iran, and lifting the sanctions on Iran is misguided and dangerous. US Senator Bob Menendez (D-NJ) thinks so as well. Menendez articulated best, saying: “We cannot allow Iran to threaten us into a bad deal or an interim agreement that allows it to continue building its nuclear capacity.” He went on in his address to the Senate Foreign Relations Committee (February 1, 2022), “I have been cautiously optimistic about the Biden administration’s initial efforts. I waited for the last year to see results. Before the Senate Foreign Relations Committee, the Secretary of State and others, senior members of the administration insisted they would look for a ‘longer and stronger’ agreement… However, a year later, I have yet to hear any parameters of ‘longer’ or ‘stronger’ terms or whether that is even a feasible prospect. And even when it seemed a constructive agreement might be possible last summer, upon taking office, the Raisi government abandoned all previous understandings and, as I mentioned, made absolutely clear that Iran’s ballistic missiles and regional proxy networks are ‘not negotiable.’ Moreover, at this point, we seriously have to ask what exactly are we trying to salvage?”
Senator Menendez continued: “We cannot ignore Iran’s nefarious support for terrorism or accept threats to American interests and lives. We must welcome legitimate and verifiable peaceful uses of nuclear power, but remain true to our nonproliferation principles and our unyielding desire to build a more stable, safer, prosperous world for the American people and all peace-loving people to thrive. In order to do so, Iran cannot and must not possess a nuclear weapon.”
Menendez added, “As someone who followed Iran’s nuclear ambition for the better part of three decades, I am here today to raise concerns about the current round of negotiations over the JCPOA, and Iran’s dangerously and rapidly escalating nuclear program that has put it on the brink of having enough material for a nuclear weapon… That’s how long most analysts have concluded it would take Iran to produce enough fissile material for a nuclear bomb if they choose to do so. This isn’t a timetable we can accept.”
Iran’s current regime is not just another ordinary state with the usual interests. It is a fanatical theocratic regime that has pledged to “wipe Israel off the map.” Its regime has sponsored parades of thousands shouting “death to America.” The Ayatollah’s regime isn’t only a threat to America, Israel, Gulf Arabs, and the world; it is putting in danger its own people due to its messianic and jihadist dreams. The Iranian regime has abused its own people, including the execution of teenagers and minorities. This Ayatollahs regime is devoted to deception and terror, and it is practicing taqiyyah, which in modern terms means to conceal one’s intentions. Netanyahu exposed the Iranian lie about wanting nuclear energy for “peaceful” means; now Biden, as America’s commander-in-chief, must protect America by offering a credible military option against the threat of an eventual nuclear Iran.
11. Η… ΡΟΥΛΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΟΝ… ΦΟΝΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΠΡΟΩΘΕΙ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ! Ο ΚΑΤΕΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ… “ΘΕΟΧΑΡΗΣ”, ΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ “ΚΑΤΕΒΕΙ” ΜΕ ΤΟ “ΚΙΝΑΛ” ΓΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ!
12.
China plants dozens of shell firms in Israel to prize out military industrial hi-tech
Having picked up on this stratagem, all local defense firms were issued instructions in recent weeks to notify the Defense Ministry’s Security Department of any offers of investment or partnership coming from foreign quarters. Those offers could then be screened to weed out Chinese associations.
But some did get through, nonetheless, and achieved their goal.
On Dec. 21, ten Israeli drone experts and three companies were indicted in an alleged conspiracy for the unlicensed sale of armed drones to China. Their trial opens next month. According to the indictments, this group is charged with “manufacturing cruise missiles and actions capable of threatening human life.” Its leader is Efraim Menashe, director of the Solar Sky group which leased the services of Innocon, an Israeli manufacturer of intelligence-gathering UAVs. Dozens of these drones have already been shipped to the Chinese army. Some of the accused have opted for silence on the affair but claim that, when they speak, they will reveal a different picture to the charges brought against them.
America has repeatedly intervened when Israeli arms and intelligence technology transfers to China were at stake. In 2000, Washington prevented the sale of the advanced Phalcon early warning aircraft to China. In 2004, Israel contracted to upgrade the Harpy exploding drones that were sold to China in 1994 and was stopped from sending them back. The US maintained that the improved Harpy UAVS would present a threat to Taiwan and to US forces posted to the Far East. They were eventually shipped back to China minus upgrades.
In early 2021, Israel rebuffed a strong American protest against a contract signed for a Chinese company to build a new port at Haifa to which a multi-year management clause was attached. Washington said that the Chinese presence in Haifa would make it impossible for US warships to dock there. In June of that year, Washington objected strongly to the China Railway Construction Corporation having a role in setting up Tel Aviv’s first light rail, claiming this would be a “direct threat to US security.”
Most recently, last August, the Central Intelligence Agency Director William Burns raised China’s involvement in these ventures and relations with Beijing in general in conversations with Israeli officials. Both sides decided to talk again on the subject.
13.
Yıllık 4 milyar dolarlık kayıp! Rusya’yı kalbinden vurdular
Avrupa Birliği (AB) Ukrayna savaşı sonrası yüksek bağımlılığı bulunan Rus enerji sektörüne yönelik ilk resmi ambargoyu kömür ithalatı için uygulayacak.
AB’nin bu kararı, Ukrayna savaşının ardından Rus enerji sektörüne resmi olarak uygulanan ilk ambargo özelliği taşıyor. Daha önce ABD, Birleşik Krallık ve bazı ülkeler Rusya’dan enerji ithalatını yaptırım uygulama kararı almasına rağmen, AB Rus enerji ithalatına yüksek bağımlılığı nedeniyle bu yönde karar alamamıştı.
AB’de bazı büyük şirketler Rus enerji sektörüne yönelik kendi ambargo kararlarını açıklamıştı.
ALMANYA VE POLONYA, AB’DE RUS KÖMÜRÜNE EN FAZLA BAĞIMLI ÜLKELER
Endonezya ve Avustralya’nın ardından dünyanın en büyük üçüncü kömür ihraç eden ülkesi olan Rusya, doğal gaz ve petrolde olduğu gibi kömürde de AB’nin ithalatının büyük bir kısmını oluşturuyor.
AA muhabirinin Brüksel merkezli düşünce kuruluşu Bruegel verilerinden derlediği bilgilere göre, AB’nin 2020’deki 79 milyon tonluk toplam kömür ithalatının yaklaşık yüzde 54’ü (43 milyon ton) Rusya’dan yapıldı.
AB’nin metalurjik kömür ithalatında Rusya’nın payı yaklaşık yüzde 30, elektrik üretiminde kullanılan termal kömür ithalatındaki payı ise 2020’de yüzde 70 olarak hesaplandı. AB’nin Rusya’nın kömür ihracatındaki payı ise yaklaşık yüzde 22 oldu.
Almanya ve Polonya, AB’de Rusya’dan en fazla kömür ithalatı yapan ülkeler olarak öne çıktı.
Almanya’nın Rusya’dan termal ve metalurjik kömür ithalatı 14,3 milyon ton, Polonya’nın ise 9,5 milyon ton olarak kayıtlara geçti. Almanya, termal kömür ithalatının yüzde 67’sini, Polonya ise yüzde 80,7’sini Rusya’dan gerçekleştirdi.
KÖMÜR AMBARGOSUNUN EKONOMİK KARŞILIĞI GAZ VE PETROLE GÖRE DÜŞÜK
Öte yandan, ABD Enerji Enformasyon İdaresi (EIA) verilerine göre Rusya’nın kömür ihracatı 2021’de bir önceki yıla göre yüzde 7 artışla 262 milyon tona ulaştı. Çin Rusya’nın kömür ihracatının yüzde 25’ini oluşturarak ülke bazında en büyük alıcı konumunda bulunurken, ihracatın yüzde 32’si Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü (OECD) Avrupa ülkelerine yapıldı.
TERMAL KÖMÜR, RUSYA’NIN TOPLAM KÖMÜR İHRACATININ YÜZDE 90’INI OLUŞTURDU.
AB’nin Rusya’dan kömür ithalatına ambargo kararı önemli bir adım olarak görülse de, bu kararın ekonomik karşılığı petrol ve doğal gaz ithalatına göre oldukça düşük.
Enerji ve Temiz Hava Araştırmaları Merkezi ve Kömürün Ötesinde Avrupa Kurumunun yayınladığı anlık verilere göre, savaşın başladığı 24 Şubat’tan beri AB’nin Rusya’dan doğal gaz, kömür ile petrol ve petrol ürünleri ithalatı yaklaşık 19,6 milyar avroya ulaştı.
Bu miktarın yaklaşık 9,8 milyar avrosunu doğal gaz ithalatı oluştururken, 9,1 milyar avrosu petrol ve 720 milyon avrosu kömür ithalatı oldu.
AB, iklim değişikliğiyle mücadele hedefleri kapsamında son yıllarda kömürden elektrik üretimini kısmaya çalışsa da geçen yıl salgın sonrası talepte yaşanan artış ve gaz yerine kömürün daha fazla kullanılmasıyla, kömürden elektrik üretimi yükselişe geçti.
Ember’in Avrupa Elektrik Görünümü raporuna göre, kömür AB’nin geçen yılki elektrik üretiminde yüzde 15 pay aldı.
BİR TONU 300 DOLARI AŞTI
Açıklamanın ardından API2 Rotterdam Kömürü Vadeli İşlemler Piyasası’nda nisan kontratlarında kömürün ton fiyatı dün bir önceki kapanışa göre yüzde 12,6 yükselerek 295 dolar olmuştu.
Bugün ise ton başı fiyatlar dünkü kapanışa göre yüzde 4,5 artarak 303 dolara çıktı.
API2 Rotterdam Kömürü Vadeli İşlemler Piyasası’nda mayıs vadeli kontratlarda kömürün fon fiyatı 330, haziran vadeli kontratlarda ise 323 dolara yükseldi.
AB, 2002’de toplam kömür ithalatının yüzde 54’ünü Rusya’dan yaptı.
Rusya, Endonezya ve Avustralya’nın ardından dünyanın en büyük üçüncü kömür ihraç eden ülkesi konumunda bulunuyor.
14.
ABD’den Türkiye’ye F-16 satışına yeşil ışık
ABD Dışişleri Bakanlığı, Türkiye’ye F-16 satışına ilişkin ABD Kongresi’ne mektup gönderdi: F-16 satışı, ABD çıkarlarıyla uyumlu ve NATO’nun uzun vadeli planlarına hizmet edecek.
ABD yönetiminin 17 Mart’ta Kongreye gönderdiği ve Türkiye’ye F-16 satılmasıyla ilgili kamuoyuna yansıyan mektubu, 4 Şubat’ta Kongre üyelerince Bakanlığa gönderilen mektuba cevaben kaleme alındı.
“TÜRKİYE CAYDIRICI KUVVET”
Türkiye’nin, NATO’nun ikinci en büyük ordusuna sahip ülke olarak farklı coğrafyalarda NATO müttefikleriyle birlikte hareket ettiği belirtilen mektupta, “Türkiye’nin, Ukrayna’nın toprak bütünlüğüne ve işbirlikçi savunma ilişkilerine olan desteği, bölgedeki zararlı unsurlar karşısında önemli bir caydırıcıdır.” ifadesine yer verildi.
TÜRKİYE’YE S-400 YAPTIRIMLARI
Dışişleri Bakanlığı Yasama-Kongre İlişkilerinden Sorumlu Müsteşar Yardımcısı Naz Durakoğlu imzasıyla Kongreye gönderilen mektupta, Türkiye’nin Rusya’dan S-400 almasının ikili ilişkileri zedelediği ve bu sebeple Ankara’ya yaptırımlar uygulandığı hatırlatılarak, yaptırımlarla Türkiye’nin “kayda değer bir bedel ödediği” savunuldu.
Türkiye’ye F-16 satılmasıyla ilgili doğrudan ifadelerden kaçınılan mektupta, “Bununla beraber yönetim, NATO ittifakının uzun vadeli bütünlüğü ve kapasitesine, aynı zamanda ABD ile Türkiye arasında savunma alanındaki ticari ilişkilerle desteklenen ABD ulusal güvenlik, ekonomik ve ticari bağlarına yönelik ikna edici çıkarlar olduğuna inanıyor.” ifadeleriyle söz konusu satışa ABD yönetiminin olumlu baktığı kaydedildi.
Mektupta söz konusu satışa ABD Dışişleri onay verirse ardından bu satışın Kongrenin onayına tabi olduğu da belirtildi.
TÜRKİYE’NİN TALEBİ
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, ABD Başkanı Joe Biden ile 10 Mart’ta yaptığı telefon görüşmesinde, Türkiye’nin ABD’den 40 yeni uçak alımı ve mevcut F-16’ların modernizasyonunu içeren talebinin en kısa sürede neticeye ulaştırılmasını beklediğini ifade ederek, savunma sanayii alanında Türkiye’ye yönelik tüm haksız yaptırımların kaldırılmasının zamanının da çoktan geldiğini dile getirmişti.
– YABANCI ÜLKELERE SİLAH SATIŞI NASIL İŞLİYOR?
ABD’nin yabancı ülkelere silah satışlarına onay veren Dışişleri Bakanlığı, resmi satış onayından önce Kongrenin satışa ilişkin talebi ya da sorusu olursa bunlara mektup ile yanıt vererek yönetimin yaklaşımını ortaya koyuyor.
Bakanlık, ilgili silah satışına onay verdiğinde bunu resmi bir bildirimle Kongreye iletiyor. Dışişleri Bakanlığının silah satış onayları ABD yönetimi açısından satışın bir mahzuru olmadığı anlamına geliyor.
ABD Kongresinin 30 iş günü içinde Bakanlığın kararına itiraz etmemesi durumunda, yönetim satışın yapılmasına onay verilen ülke ile satış paketinin içeriği için görüşmelere başlıyor.
Bu görüşmelerin sonunda ABD, o ülkeye bir teklif mektubu sunuyor; teklife olumlu yanıt aldığı takdirde de tedarik işlemi gerçekleşiyor.
15.
ABD’den 1,6 milyar dolarlık F-16 satışına onay
ABD Dışişleri Bakanlığı, Bulgaristan’a 1,6 milyar dolar değerinde toplam 8 adet F-16 Blok 70 serisinin ve diğer ekipmanlarının satışına onay verdi.
SATIŞ PAKETİNDE NELER VAR?
Satış onayına ilişkin Kongreye tebligat gönderildiği belirtilen açıklamada, satış paketinde 4 adet F-16C Blok 70 ve 4 adet F-16D Blok 70 savaş uçağı ile söz konusu uçaklarda kullanılmak üzere yedek motor ve diğer destek ekipmanlarının yer aldığı belirtildi.
Açıklamada, satışın Bulgaristan’ın güvenliğine önemli katkı sağlayacağı, ancak bölgedeki güç dengesini değiştirmeyeceği kaydedildi.
Dışişleri Bakanlığının silah satış onayları sadece ABD yönetimi açısından satışın bir mahzuru olmadığı anlamına geliyor.
ABD Kongresinin 30 iş günü içinde Bakanlığın kararına itiraz etmemesi durumunda, yönetim satışın yapılmasına onay verilen ülke ile satış paketinin içeriği için görüşmelere başlıyor.
Bu görüşmelerin sonunda ABD, o ülkeye bir teklif mektubu sunuyor. Teklife olumlu yanıt aldığı takdirde de tedarik işlemi gerçekleşiyor.
16.
ABD’den Yunanistan‘a F-35 şoku: Siparişler ertelendi
Yunanistan‘a F-35 savaş uçaklarıyla ilgili ABD’den engel geldi. Almanya ve Finlandiya’nın toplu F-35 tedarikinin Washington’un önceliklerini değiştirdiği, bu nedenle Yunanistan’ın F-35’lerinin arka plana itildiği iddia edildi.
YUNAN GAZETECİ YAZDI
Yunan gazeteci Dionisis Antonellos, Amerika Birleşik Devletleri’nin önceliklerinin değiştiğini iddia etti. Yunanistan‘ın kısa süre içinde savunma sistemine katmayı umduğu F-35’leri yakın zamanda alamayacağını yazdı.
Antonellos, konuya ilişkin yazısında, değişen jeopolitik dengelere dikkati çekti. Almanya’nın 35 adet F-35 almak istediğini hatırlattı. Amerikalıların ‘yüzyılın anlaşmasını’ da Finlandiya ile imzaladığını vurguladı.
Antonellos, Berlin‘in girişiminin ardından Helsinki yönetiminin de 64 adet F-35 almak için imza atması Amerika Birleşik Devletleri’nin önceliklerini değiştirdiğine işaret etti.
“BERLİN VE HELSİNKİ’NİN SİPARİŞİ ATİNA’YI F-35 ALIMINDA GERİ PLANA İTTİ”
Yunan gazeteci, Atina’nın talebinin, toplu sipariş veren iki ülkenin gerisinde kaldığı görüşünde.
Bu nedenle, F-35’lerin üretiminde, öncelikle Almanya ve Finlandiya’nın taleplerinin dikkate alınacak, ardından Yunanistan’ın ihtiyaçlarının karşılanmasına odaklanılacak.
Dionisis Antonellos’a göre, Yunanistan, şu an için sadece Amerika Birleşik Devletleri’nden aldığı Viper tipi helikopterler ve Fransa’dan aldığı Rafale savaş uçakları ile yetinecek.
17.
AK Parti Sözcüsü Çelik: Türkiye’nin NATO’daki rolü asla tartışılamaz
AK Parti Sözcüsü Ömer Çelik, MKYK toplantısının ardından açıklama yaptı. Ukrayna Rusya savaşına ilişkin değerlendirme yapan Çelik, “Ama şimdi görüldü NATO içinde Türkiye’nin rolü ki asla tartışılamaz” ifadelerini kullandı.
(Rusya’nın Ukrayna’yı işgali) Umarım yakın zamanda savaşın bittiğini görürüz.
Dünkü görüntüler son derece üzüntü verici. Sokaklarda katledilmiş insanlar, toplu mezarların ortaya çıkması, çeşitli yerlerde katliam görüntülerinin eşlik etmesi son derece büyük bir faciadır. Görüntülerin arkasındaki insanlık dışı eylemlerin iyi bir şekilde araştırılması gerekiyor.
NATO’nun beyin ölümü gerçekleşti diyenler aynı zamanda Türkiye’nin NATO üyeliğini sorguluyorlardı. Ama şimdi görüldü NATO içinde Türkiye’nin rolü ki asla tartışılamaz. Türkiye’nin çok uzun zamandır ortaya koyduğu güvenilirlik, zor zamanda doğru yerde durma ve hem diplomatik hem askeri kabiliyetlerini senkronize şekilde kullanmasının getirdiği büyük bir kapasitenin neticesidir.
TUNUS PARLAMENTOSUNUN FESHEDİLMESİ
Tunus’taki gelişmeleri yakın şekilde takip ediyoruz. Parlamentonun feshedilmesinden üzüntü ve kaygı duyuyoruz. Dünyanın her tarafında parlamentoların açık olmasının o ülkelerin kazanımı olduğunu ifade ediyoruz. Daha önce hükümet ilga edilmişti, en son 30 Mart tarihinde Tunus Halkın Temsilcileri Meclisi feshedildi Tunus çok önemli bir ülke. Demokrasisini korumak bakımından büyük gayret sarf ediyor.
Tunus’un çok büyük kazanımları var. Bu kazanımları kaybetmemesi lazım. Ortaya çıkan tablo kazanımların kaybedilmesine dönük risk oluşturduğunu görüyoruz. Parlamentoya dönük olarak böyle bir müdahalede bulunulmaması gerektiğinin altını çiziyoruz. Milletvekillerin kovuşturmaya uğraması, görevlerinden men edilmeye çalışılması bu kazanımlar için risk teşkil etmektedir.
Tunus’un anayasa ve demokrasi tecrübesi kendilerine ilham kaynağı olarak gören ülkeler tarafından olumsuz sonuç doğuracaktır. Seçimlere dönük yol haritasının titizlikle açıklanmasını ifade etmek isteriz. Biz parlamentolara dönük her türlü müdahaleyi kabul etmeyiz. Parlamentonun ilga edilmesi müdahalesi maalesef o ülkenin demokratik kazanımları açısından olumlu sonuç doğurmuyor.
KUZEY MAKEDONYA’DAKİ NÜFUS SAYIMI
Kuzey Makedonya’da nüfus sayımında Türk toplumu temsilcilerinin çok güçlü çağrıları oldu. Bu çağrıları hassasiyetle değerlendirdik. 2021 yılında yapılan nüfus sayımı 30 Mart’ta açıklandı. Makedonya Türk toplumunun hak ve menfaatlerine dönük çağrıları takip ettiğimizi ifade etmek isterim.
‘AA ÇEVRE EDİTÖRLÜĞÜ BİRİMİNİN KURULMASI SON DERECE ÖNEMLİ’
Cumhurbaşkanımızın Meclis’i açılışı konuşmasında yeşil devrim, yeşil ekonomiyle ilgili olarak çok ciddi açıklamaları olmuştu. Doğanın rakip değil kader arkadaşımız olduğunu vurgulamak ve tedbirler almak durumundayız. Kaybettiğimiz kazanımları nasıl yerine koyabiliriz. Çeşitli televizyon programlarında hassasiyet üretilmesine dönük yaklaşımları takdirle izliyoruz. En son AA çevre editörlüğü birimini kurdu. Bu son derece önemlidir.
Çevre editörlüğü birimine dünyanın her tarafından gelecek haberler çevre konusuna katkı sağlayacaktır. Buna hepimizin çevre gönüllüsü olarak destek vermesi gerektiğini ifade ediyorum. Buraya desteğimizi hem vatandaş hem siyasetçi olarak desteğimizi vereceğiz.
Bugün ana gündem bölgesel ve uluslararası gelişmeleri kapsamlı bir şekilde değerlendiriyoruz. Türkiye’nin savunma sanayinde geldiği nokta açısından kapsamlı sunum yapılıyor. Milli ve yerlilik oranımız nedir? Bundan sonraki perspektifimiz nedir? Elimizdeki imkan ve kabiliyetlerin üstünlük dereceleri nedir? TSK’nın ihtiyaç duyduğu bu kapasitenin daha da geliştirilmesi TSK’nın başka ordulardan daha yüksek kapasiteye sahip olması için kendi imkanlarımızla ürettiklerimizin, üreteceklerimizle ilgili kapsamlı değerlendirme oldu.
Bu MKYK’mız hem uluslararası gelişmelere hem de savunma sanayindeki gelinen noktaya ayrılmış sunumlarla daha çok oluşmuş bir MKYK olarak icra ediliyor.