Βρώμικα Ελληνικά Κοινοβιακά… “Μοναστήρια” (!..), σε Ένα Σύγχρονο Θείο… Μοναστηριακό “Περιβόλι”!..

Φίλοι μου!

1. Αρχικά, για να μην ξεχνιόμαστε, θα γράψουμε τη θρησκευτική… σειρά της περιόδου, διότι εκείνο που προέχει είναι “η ΣΩΤΗΡΙΑ της ΨΥΧΗΣ“, αφού ο  “Αρχάγγελος“ μπορεί να “πέταξε” ψηλά στους Ουρανούς, αλλά δεν ξεχνάμε ποτέ(!), τί μας έλεγε!..

Η… Σειρά:

Χριστούγεννα – Θεοφάνεια (Εμφάνιση της Τριαδικής Θεότητος) – Υπαπαντή του Κυρίου (ο Υιός του Θεού στο Ναό) – Τελώνου και Φαρισαίου (Προβληματισμός) – Ασώτου (Προβληματισμός) – Απόκριες (Προετοιμασία Ψυχής) – Τυρινής (Προετοιμασία Ψυχής) – Κ. Δευτέρα (Είσοδος στα “στάδια”) και 4οήμερη Νηστεία (μόνον για δυνατούς / Κάθαρση Ψυχής και Σώματος) – Α’ Χαιρετισμοί της Παναγίας [η Μόνη(!) που μπορεί να μας σώσει(!)] – Κυριακή της Ορθοδοξίας (Πλεόνασαν οι αιρετικοί και οι βλάσφημοι) – Β’ Χαιρετισμοί – Γρηγορίου ΠΑΛΑΜΑ (Να μην λησμονούμε το ρόλο και κυρίως το έργο των “Ησυχαστών” / Όποιος έχει διαβάσει τον Άγιο Γρ. τον Παλαμά, μπορεί να κατανοήσει την Ορθοδοξία) – Γ’ Χαιρετισμοί – Σταυροπροσκυνήσεως (ο Σταυρός, Φόβος και Τρόμος του Διαβόλου και των δαιμόνων, Φόβος και Τρόμος των εχθρών του Χριστού, αλλά Φύλακας και Σωτηρία, για τους πιστούς) – Δ’ Χαιρετισμοί – Ευαγγελισμός της Θεοτόκου(!) / (το ευχάριστο θείο μήνυμα για την έλευση του Σωτήρος) – Ακάθιστος Ύμνος (ο “Εθνικός Ύμνος“ της Εκκλησίας μας / Θα ξανακουστεί με τη δέουσα επισημότητα μέσα στην Αγία του ΘΕΟΥ Σοφία, στην σκλαβωμένη ακόμα Πρωτεύουσα των Ελλήνων, στην Κωνσταντινούπολη, όταν αυτή θα απελευθερωθεί από τους Μογγόλους και επιστρέψει στους νομίμους… ιδιοκτήτες της) – Ανάσταση του Λαζάρου (Συμβολισμός και Προβληματισμός / Τα δάκρυα του Ιησού για τον χαμό του φίλου του) – Των Βαΐων (Από το Ωσαννά, στο “άρον – άρον σταύρωσον Αυτόν” / Προβληματισμός, κυρίως για την Αχαριστία των ανθρώπων) – Μ. Εβδομάδα (Σταύρωση – Ανάσταση / Συμβολισμός, Προβληματισμός και Περίσκεψη),  Άγιο Πάσχα (Η μεγαλύτερη εορτή της Ορθοδοξίας / Χαρά και Ψυχική Ανάταση) και τέλος, Πεντηκοστή!.. (Η “προσωπική” γιορτή του Θεού μας, η γιορτή της Τριαδικής Θεότητος)!

                                           “ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ, ΔΥΣΤΥΧΙΑ”! – “ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ, ΤΟ ΧΑΟΣ“! 

2.  Προχωράμε!

– Ο τίτλος του σημερινού μας άρθρου, (ας το πούμε έτσι), είναι ο τίτλος ενός μυθιστορήματος, («Βρώμικα Κοινοβιακά… “Μοναστήρια”»), το οποίο συνέγραψε ο φίλος του “σάϊτ” μας, με το παρωνύμιο “ΑΜΟΛΥΝΤΟΣ“, ο οποίος μας το  έστειλε ολόκληρο και μας έδωσε την άδεια να σας παρουσιάσουμε εδώ μερικά κομμάτια του, ως μια πρόγευση!..

– Το μυθιστόρημα πραγματεύεται, αναφέρεται και παρουσιάζει, κυρίως αρνητικά… “στιγμιότυπα” που έζησε, που βίωσε πιο σωστά, ένας ιερωμένος, (παρουσιάζεται στο έργο, ως ο “μετακινούμενος Μοναχός ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ“, που φοράει το ιερατικό σχήμα στη μικρή σχετικά ηλικία των 22 ετών, όντας καλογεράκι από τα 18 του), ένας αφιερωμένος δούλος Κυρίου”, μέχρι που, όπως αναφέρει, έφυγε στην έρημο, “κυνηγημένος από το δαιδαλώδες, άδικο, [ως μη όφειλε να είναι, αφού ο Κύριος ο Ίδιος(!) είναι η Δικαιοσύνη]” και πολλές φορές όζον, σύστημα της Ιεραρχίας της επισήμου Εκκλησίας“, διότι συνειδητά επέλεξε να πολεμήσει εναντίον του, (γνωρίζοντας πως στο τέλος θα ηττηθεί, “απειροελάχιστος ων”, όπως χαρακτηριστικά γράφει), προκειμένου να παραμείνει Ορθόδοξος Χριστιανός.

– Στο μυαλό του αναγνώστη, το μεν “κυνηγητό” του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, μας θύμισε (ίσως επειδή “παίζει” και πάλι τώρα ως θέμα), τους Εσφιγμενίτες και το δράμα τους, (ό,τι και να πιστεύει ο καθένας, περί αυτού πρόκειται), η δε αναφερόμενη έρημος, όπου στο τέλος καταφεύγει ο… ήρωάς μας, ο “μετακινούμενος Μοναχός“,  μοιάζει να είναι περισσότερο εκείνη της… “Σίβα“, αφού ο “ΑΜΟΛΥΝΤΟΣ“ προβαίνει, μεταξύ των άλλων, και σε συνδυαστικές με την Χριστιανική Θρησκεία μας αναφορές και στον τεράστιο Έλληνα, Στρατηλάτη και παγκόσμιο εκπολιτιστή,  Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.

– Να σας πω φίλοι μου πως το μυθιστόρημα είναι σε διαδικασία -γενικώς- διορθώσεων και ο συγγραφέας του, χωρίς να μας πει τί σκέπτεται σχετικά με μια πιθανή -μετέπειτα- έκδοσή του, ζήτησε την γνώμη μας σχετικά μ’ αυτήν, ήτοι του ΕΛΛΗΝΑ, του ΑΤΛΑΝΤΑ, του ΟΥΤΙΔΑΝΟΥ, του ΧΑΜΕΡΠΟΥΣ, (γύρισε μόλις από την Τουρκία), και των λοιπών φίλων και συνεργατών!

– Προτείναμε στον “ΑΜΟΛΥΝΤΟ“ να μην προβεί σε οποιαδήποτε έκδοση του υπόψη -πράγματι άκρως ενδιαφέροντος- μυθιστορήματος, αναφέροντάς του μια σειρά από λόγους – επιχειρήματα και έδειξε μάλλον να συναινεί!..

– Τέλος πάντων! Σε κάθε περίπτωση θα σας ενημερώσουμε σχετικά με την έκδοσή του ή όχι, ώστε, αν εκδοθεί, να μπορέσετε να το προμηθευτείτε!

– Αν τελικά το μυθιστόρημα αυτό “κυκλοφορήσει”, προτείνεται για αγορά και ανάγνωση απ’ όλους σας, ασφαλώς όμως, πολύ περισσότερο, προτείνεται στους ιερωμένους φίλους και αναγνώστες μας! Σε μια εποχή που οι νεο-Κομμουνιστές “βαλτοί” και άρα “δοτοί” κυβερνήτες μας, επιδιώκοντας τη δημιουργία της “Λαϊκής Δημοκρατίας της Ελλάδας“, (όπως, το τελευταίο διάστημα, αχνά… “αποδεσμεύτηκε” από τα… “Χαλκεία” τους), επιδιώκοντας να δημιουργήσουν -αρχικά- τις “Ενωμένες Πολιτείες της Ελλάδας“, όπως γράφουμε τόσο καιρό τώρα, θα ανακινήσουν και θέμα σχέσεων “Εκκλησίας – Κράτους“, εκτιμάται ως χρήσιμη και ωφέλιμη μια τέτοια ανάγνωση!..

– Σας παρουσιάζουμε, αμέσως παρακάτω, 2, 3 αποσπάσματα του μυθιστορήματος.

• ……………………………..
• … Ο συγκεκριμένος διοπτροφόρος μοναχός, ένας – από αδύνατος, έως ισχνός – αμίλητος ρασοφόρος “εκτελεστής συμβολαίων”, γιός βαθιά διαπλεκόμενου Ιερέα, έβαζε το δόλιο μικροκαμωμένο καλογεράκι που του είχαν εμπιστευθεί να το κάνει μια μέρα μοναχό, να τρώει, κάθε μέρα σχεδόν, κάτω από το τραπέζι τους, στη μεγάλη κοινοβιακή τράπεζα, του μεγάλου τους Μοναστηριού, φανερώνοντας και τα ψυχικά του πλέγματα, αλλά κυρίως “βγάζοντας” μίσος και κακία και όχι αγάπη, όπως άλλωστε θα όφειλε, ως “δούλος Κυρίου”!..
• …………………………..
• Ο αμίλητος, κακομούτσουνος και δύστροπος αυτός μοναχός φρόντιζε “να τα έχει πάντα καλά” με όλους τους ηγουμένους της Μονής, γλείφοντας και παρουσιαζόμενος κάθε φορά ως απόλυτα σύμφωνος με τις απόψεις τους, (τα “ευλόγησόν του” ήταν μίγμα υποκρισίας και ψευτιάς), και έτσι, παρ’ όλη την άκρως προβληματική και άρρωστη συμπεριφορά του, μια συμπεριφορά μη συμβατή με την ιερά μας παράδοση και την Χριστιανική ΑΓΑΠΗ, έφτασε “μία των ημερών” να γίνει και Αρχι-Ηγούμενος(!) σε ένα από τα πιο μεγάλα κοινοβιακά μοναστήρια, του Μοναστικού “Θείου Περιβολιού“ της χώρας του, της άμοιρης Διχαλίας!.. Στην… “επιτυχία” του αυτή και στο γεγονός ότι δεν εκδιώχθηκε από το “Μοναστηριακό Περιβόλι“,  βοήθησε σε όλα του τα χρόνια και μάλιστα “τα μέγιστα” και ο Χουντικός Ιερέας πατέρας του, ο Πατήρ Μειλήχιος ο “Σκληρός”, ο οποίος ήξερε “πρόσωπα και πράγματα”, σε όλη την εκκλησιαστική και πολιτική Ιεραρχία του κράτους!..
• Σε ό,τι αφορά το δύστυχο… καλογεράκι του, αυτό έγινε μια μέρα Μοναχός και τελικά, μετά από κάποια χρόνια, έφυγε από τα Κοινοβιακά μοναστήρια, καταλήγοντας, όπως κάποιοι είπαν, να γίνει ασκητής, χωρίς όμως να αναφέρουν τον χώρο της ασκήσεώς του!..
• Θεέ μου γιατί;
• ……………………………………
• ……………………………………
• … O καστανόξανθος αυτός ψηλός και χαρουμενοπρόσωπος μοναχός, ο ονομαζόμενος και “Ιππέας“, (αφού κάποτε καβαλούσε άλογα), που ήδη θεωρεί εαυτόν… “Άγιο”, έφερε και φέρει τον άτυπο τίτλο του “ιερού καταδρομέα“, λόγω των ασκήσεών του στις… ερημιές!..
• Είχε μεγάλα και… πολλαπλά πολιτικο-στρατιωτικά “κονέ”, λόγω του θείου του, που ήταν και αυτός ιερέας, επί Χούντας, ένας θείος που εκείνα τα δύσκολα χρόνια έγινε και “πολεμιστής του Χριστού”, στη “μη δοσμένη”, προδομένη και τελικά χαμένη μάχη της Διχαλίας, με την Ισλαμική της γείτονα, τη Σουνία, στο έδαφος της “κόρης” της Διχαλίας, στο Ρεμπελονήσι, γενόμενος τελικά, τιμητικά όμως και μόνον, … επίσκοπος!..
• Ο μοναχός αυτός, ένας κανονικός…  Μακιαβέλης, είχε πάντα απ’ ευθείας επαφές με τον κάθε Αρχιεπίσκοπο της Διχαλίας, ο οποίος του έκανε πάντα τα χατήρια!.. Φανταστείτε σήμερα που έγινε και Αρχιηγούμενος!..
• Επέλεγε πάντα αυτός τους “προς γύμνασιν” καλογέρους του, παρά τις νόμιμες αποφάσεις της Εκκλησίας και των Ηγουμενίων και κανείς δεν μιλούσε, αντιθέτως όλοι του έκαναν τα χατήρια!.. Αν κάποιο καλογεράκι τολμούσε…, τον έτρωγε το “μαύρο φίδι” και έφτανε μέχρι και της… αποσχηματοποίησής του!..
• Έτσι έγινε και αυτός… Αρχι-Ηγούμενος, σε διεθνές μεγάλο κοινοβιακό Μοναστήρι της χώρας, με… πιο πάνω βλέψεις, ακόμα και για Περιβολάρχης ή Αρχιπεριβολάρχης!..
• … … …
• Θεέ μου γιατί;
• …………………………………….
• … Ένας εκ των προηγουμένων Αρχι – Ηγουμένων, που έγινε μάλιστα και Διοικητής στις… Καρυές της Διχαλίας, (για λίγο όμως), όντας αποκομμένος από την οικογένειά του, είχε συνεχείς κρυφές ερωτικές σχέσεις, με μοναχές και μη, γυναίκες, βοηθώντας παράλληλα τους συγγενείς των ερωμένων του, (αν αυτοί ή αυτές βεβαίως ήσαν ιερείς, καλόγεροι, αρχιμανδρίτες, επίσκοποι, κλπ), και αν βεβαίως αυτές του το ζητούσαν!..
• Οι Μοναχοί που ανακάλυψαν τη βρώμικη δράση του, έτυχαν σκαιότατης ψυχολογικής βίας και ακολούθως αποσχηματοποιήθηκαν, πολλοί δε εξ αυτών κατασυκοφαντούμενοι μέσα στη Μοναστηριακή Κοινότητα!..
• ……………………………………..
• ….Ένας άλλος Αρχι-Ηγούμενος υποκρινόταν τον… ασκητή, αλλά πού τον έχανες, πού τον έβρισκες, ήταν πάντα μέσα στις μασωνικές στοές!.. Τον αποκαλούσαν “Μοναχοποδίτσα“ και διεκδίκησε, χωρίς όμως αποτέλεσμα, μέχρι του τέλους του και της φυγής του για άσκηση σε άγνωστη… έρημο, το να γίνει τουλάχιστον Περιβολάρχης!..
• ……………………………………..
• ……………………………………..
• Ο κομπλεξικός αυτός λοιπόν ιερωμένος, ο τελευταίος των ρασοφόρων της σειράς του και ένας από τους μεγαλύτερους παπα-σαλτιμπάγκους, έγινε Αρχι-Ηγούμενος διότι ήταν από το ίδιο χωριό, με τον Ηγούμενο του … Περιβολιού, με τον “κοντό ράσο” τότε, όπως τον έλεγαν, Περιβολάρχη, της Διχαλίας!..
• ……………………………………….
• ……………………………………….
• … Ο Ηγούμενος αυτός και προαλειφόμενος Αρχι-Ηγούμενος, ο οποίος επειδή δεν περπατούσε στις ερήμους, αλλά… έτρεχε, με αποτέλεσμα να τον λένε οι Μοναχοί και τα καλογεράκια ο “Τρεχαδερός“, μιλούσε κάθε μέρα με τον τότε Αρχι-Ηγούμενο του Περιβολιού, τον αποκαλούμενο και “κοντό ράσο”, χωρίς ποτέ να πει ο,τιδήποτε για τον μοναχό βοηθό του, που τον στήριζε και βοηθούσε σε ό,τι, σχετικό με τη σωτηρία της ψυχής του, αυτός ήθελε, οποιαδήποτε ώρα και στιγμή, γενόμενος σχεδόν ψυχογιός του!
• Αργότερα ο βοηθός του αυτός… αποσχηματοποιήθηκε από τον “κολλητό” του υποκριτή “Τρεχαδερού”, Περιβολάρχη, ένας “Τρεχαδερός”, ο οποίος απέδειξε έτσι ότι ήταν εκτός από υποκριτής και βαθιά κρυψίνους, δόλιος, δοτός και ένας απλός, αλλά… δεινός εκτελεστής, ακόμα και παρανόμων αιτημάτων – διαταγών ή… “Κανόνων” του προηγουμένου Περιβολάρχη και ιερωμένου προϊσταμένου του!
• …Ο “Τρεχαδερός” ήταν επίσης και πληροφοριοδότης της “Οικογένειας” των καλογέρων, που ελέγχουν από παλιά, έως και σήμερα, τις “πληροφορίες” στον σκοτεινό κόσμο της Εκκλησίας και των κοινοβιακών μονών, συλλέγοντας αλλά και διακινώντας, κατά το δοκούν πάντα, πληροφορίες για τους πάντες και τα πάντα, όντας, από μικρό “Καλογεράκι”, μέλος του τεραστίου πια, σήμερα, κυκλώματός τους!..
• Πρόκειται για ένα “Κύκλωμα”, το οποίο αποτελείται από μια σειρά πολλών ομόκεντρων κύκλων, διαφορετικών ασφαλώς ακτίνων, με σταθερό κέντρο την τέως καλογερική αυτή “Οικογένεια”, μια Οικογένεια Ελλήνων… “Καπουτσίνων“!
• Σε όποια περιφέρεια κύκλου… απευθυνθεί κάποιος, για ό,τιδήποτε ή οποιοδήποτε λόγο, στο τέλος και δια των… ακτίνων, το Κέντρο θα πληροφορηθεί, δηλαδή η “Οικογένεια” θα το μάθει!
• Πρόκειται για μια οικογένεια τέως καλογέρων που και(!) σήμερα ελέγχει πληροφοριακά, σχεδόν απόλυτα, τον Αρχιπεριβολάρχη καλόγερο και γενικώς το “Εκκλησιαστικό Περιβόλι” της Διχαλίας, έχοντας και άριστες προσβάσεις μέχρι τον υπεύθυνο για τη Θρησκεία της χώρας Υπουργό !..
• Το μοναστηριακό τους δίκτυο, ένα δίκτυο, το οποίο απλώνεται σε όλη τη ζωή της Διχαλίας, στα Παν-μια, στις Επιχειρήσεις, στις ΕΔ, στην πολιτική, στα ΜΜΕ, κλπ, έχει πολυπλόκαμες διασυνδέσεις με πάσης φύσεως εγχώριους και αλλοεθνείς φίλους και εχθρούς της Ορθοδοξίας, πάσης φύσεως αιρετικούς, οικουμενιστές, αθέους, κλπ, όπως βεβαίως και με φίλους και εχθρούς της Διχαλίας!..
• Το κύκλωμα αυτό ρυθμίζει τις μεταθέσεις και τις προαγωγές των ιερωμένων, σε όλη την ιεραρχία του Περιβολιού, (ακόμα και στους ανώτατους βαθμούς), αλλά και το ποιοί θα γίνουν καλόγεροι, ποιοί θα μείνουν στα Μοναστήρια ή θα υποχρεωθούν σε φυγή και… άσκηση!.. Η “Οικογένεια” αυτή προωθεί τους δικούς της καλογέρους, ιερείς, αρχιμανδρίτες και επισκόπους, μέχρι ακόμα(!) και τους ιερωμένους συγγενείς της(!) και “πατάει” χωρίς ίχνος τύψεων στο λαιμό, όποιον ή όποιους εκ των ρασοφόρων διανοηθούν να τους αμφισβητήσουν, να τους θίξουν, (λεκτικά και μόνον, εννοείται), ή διανοηθούν να θεωρήσουν εαυτόν ή εαυτούς… ικανούς να διδάξουν αυτόνομα τη “Θεία Διδασκαλία” στους νεοτέρους μοναχούς ή στο ποίμνιο και όχι κάτω από τη “γραμμή” που αυτοί θέλουν να “περνούν” στην Εκκλησία και να ελέγχουν, ασφαλώς στον τομέα τους, αυτόν των πληροφοριών, στον τομέα δηλαδή του τί γίνεται και τί δεν γίνεται μέσα στην Εκκλησία και στο μεγάλο “Μοναστηριακό Περιβόλι”!..
• Ο “Αρχιπεριβολάρχης” τέλος, αρκείται στο να διοικεί το Περιβόλι, από τις… Καρυές, της Διχαλίας, από το “Απατηλό Ιεροχώρι”, όπως ονομάζεται το μέρος όπου βρίσκεται το Θρησκευτικό… Στρατηγείο της Εκκλησίας, το… Στρατηγείο του “Μοναστηριακού Περιβολιού” !.. Οι κατά καιρούς Αρχιπεριβολάρχες ή Αρχιεπίσκοποι συνήθως σιωπούν και δεν αντιπαρατίθενται με την παραπάνω “Οικογένεια” των “Καπουτσίνων”, για μια σειρά από λόγους και κυρίως είτε λόγω φοβίας για απώλεια ή υπονόμευση της θέσης τους, είτε λόγω ασχετοσύνης στο τί συμβαίνει στον ιερατικό κόσμο, στο ράσο, όπως συνεκδοχικά λέγει ορθά ο λαός μας, κάτι που θα σπεύσει η “Οικογένεια” να τους το προσφέρει απλόχερα, όταν θα… απαιτηθεί, είτε ακόμα και λόγω των προσβάσεων της “Οικογένειας” σε μείζονα ξένα ιερατικά κέντρα εξουσίας!.. (Βλέπε Πατριάρχη και Πάπα)!..
• …………………………………………
• …………………………………………
• … Ο μοναχός αυτός, που ήταν κάποτε γραμματέας Αρχιπεριβολάρχη, στο Ιερατικό… Στρατηγείο της Διχαλίας, στο “Απατηλό Ιεροχώρι”, “έδινε τα πάντα”, διέρρε όπως λένε οι κοσμικές πένες, ή “κάρφωνε”, όπως λέγει ο λαός μας, στους δημοσιογράφους, μέχρι και απόρρητα ιερατικά έγγραφα ηγουμένων και αρχιηγουμένων! Ο ιερωμένος αυτός προκειμένου να γίνει Επίσκοπος, σπούδασε σε καθολικό ιερατικό σχολείο!
• Σήμερα, εξαργυρώνοντας και αυτός, σε βάρος ασφαλώς της Εκκλησίας και του Ιερού Κλήρου της Διχαλίας, τις κατά το παρελθόν… διευκολύνσεις του σε διαφόρους, έγινε και αυτός Αρχιηγούμενος, σε πολύ μεγάλο κοινοβιακό Μοναστήρι στα ΒΑ της Διχαλίας!..
• ……………………………………………
• ……………………………………………
• Πόσοι -άραγε- ακόμα, φέροντες το εκ “του Θεού του Ζώντος” ευλογημένο αιματοβαμμένο ράσο, “θα παίξουν στις πλάτες” της έρμης… Εκκλησίας, της έρμης και μαρτυρικής Μοναστηριακής Κοινότητος, της Διχαλίας;
• …………………………………………..
• Όλοι οι παραπάνω δεν έπαψαν να… εξομολογούνται και να υποκρίνονται τους Χριστιανούς και μάλιστα τους Ορθοδόξους, γνωρίζοντας όμως βαθιά μέσα τους, (άσχετα με το γεγονός ότι δεν τους νοιάζει), ότι είναι οι αντίστοιχοι ορθόδοξοι… ΝΟΝΟΙ, της γνωστής κινηματογραφικής ταινίας,… ο “ΝΟΝΟΣ”!
• Πρόκειται για σκληρούς και ανηλεείς ιερατικούς… κύνες, που σε περίπτωση που τολμήσεις και να τους αμφισβητήσεις ακόμα, είναι έτοιμοι να σε κατασπαράξουν, είτε είσαι… καλογεράκι, είτε… καλόγερος, είτε μοναχός, είτε ένας απλός ασκητής, … “αγωνιστής ψυχής”, είτε… Διάκονος, είτε…  Ιερέας, είτε ακόμα και… Επίσκοπος, για να μην γράψω και… “Γκραντ – Πάπας“!…
• ……………………………………………..
• ……………………………………………..
• Έτσι θα σωθεί η Εκκλησία; Με τέτοιους, σαν αυτούς που σας… γνώρισα, Ηγούμενους και Αρχιηγούμενους, Περιβολάρχες και Αρχιπεριβολάρχες θα σωθούν οι ψυχές των ορθόδοξων Διχαλιτών;
• Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν εμφαντικά, πως: “Ηγεσία Χωρίς Αρετή, Πανουργία Λογίζεται“!..
• Στα παραπάνω εκκλησιαστικά – μοναστηριακά και μη μιάσματα, αλλά και προς όλους τους αγνούς υπηρέτες Του, παραθέτω το ακόλουθο ιερό απόσπασμα, από την Α’ προς Κορινθίους επιστολή, του Αποστόλου Παύλου και τους καλώ αμφότερους να το μελετήσουν! Θα πρέπει βεβαίως να το “δουν” από διαφορετική οπτική γωνία οι δύο αυτοί αντίθετοι εκκλησιαστικοί… πόλοι! Το ιερό απόσπασμα απευθύνεται κυρίως στους… “Ζηλωτές” και… Υπηρέτες του Δημιουργού του Παντός!!!
•                                                  Άφρον / Άμυαλε! (Θα πει ο Παύλος στον άπιστο)!
•                                                “Συ ο σπείρεις, ου ζωοποιείται εαν μη αποθάνη…
•                                                  Ούτω και η ανάστασις των νεκρών.
•                                                  Σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία.
•                                                  Σπείρεται εν ατιμία, εγείρεται εν δόξη.
•                                                  Σπείρεται εν ασθενεία, εγείρεται εν δυνάμει“!..
• ……………………………………………… και ακολουθεί αγαπητοί από τον “ΑΜΟΛΥΝΤΟ“ ένας μικρός αισιόδοξος
•                                                                                ΕΠΙΛΟΓΟΣ!*
• 
• * Οι υπογραμμίσεις και οι διαγραμμίσεις είναι του… “σάϊτ” και όχι του… μυθιστορηματογράφου! (Λεξιπλασία).
•                                                                                           – / – 
• ΣΧΟΛΙΟ “ΕΛΛΗΝΑ“:
• Φίλοι μου!
• Το τί γίνεται στα “Κοινοβιακά Μοναστήρια“, με αποτέλεσμα αυτά να αποκαλούνται στο μυθιστόρημα… βρώμικα και γενικά με το τί ισχύει σήμερα στη… Διχαλία και συγκεκριμένα το τί ισχύει στο μεγάλο “Μοναστηριακό Εκκλησιαστικό Περιβόλι“, το οποίο έχει απόλυτα υποταχθεί στην πολιτική και πραγματικά βρώμικη κοσμική εξουσία, “το ισχύον“, όπως λέγεται, είναι “λίγο έως πολύ” γνωστό και θα το διαβάσετε στο μυθιστόρημα, αν αυτό ποτέ εκδοθεί, όπου εξιστορείται με γλαφυρότητα όλη η πορεία προς τη μοναστηριακή… κατάντια, όπου καταγράφεται όλη η εκδηλωθείσα αχαριστία, καθώς και η ασέβεια προς το “ΘΕΙΟΝ“(!), από χαμερπείς(!) λειτουργούς του Εωσφόρου ουσιαστικά και όχι Εκείνου και πάντα ασφαλώς κατά τον “ΑΜΟΛΥΝΤΟ“, αφού το “σάϊτ” δεν υιοθετεί “επ’ ουδενί”, έστω ακόμα και μια απίθανη, μια θεωρητική θα έλεγα μεταφορά στην πραγματικότητα, του παραπάνω μυθιστορηματικού σεναρίου!
• Η οικονομική κρίση στη Διχαλία, που θα διαβάσετε το πώς ενέσκηψε στην χώρα αυτή στο μυθιστόρημα, δεν ήρθε… τυχαία στο λαό της, όπως γράφει, και θα το διαβάσετε άλλωστε, ο συγγραφέας! (Κάντε τις απαραίτητες συγκρίσεις της Διχαλίας, με τη σημερινή Ελλάδα)!
• Επιβλήθηκε και υλοποιήθηκε – υλοποιείται με προσεκτικό σχεδιασμό από τους εχθρούς της χώρας αυτής, (ένας σχεδιασμός που εμπεριέχει πολλούς ΑΝΣΚ και έναν τελικό που δεν είναι άλλος, από την καταστροφή και εξαφάνιση της Διχαλίας), χωρίς καμιά σημαντική διαμαρτυρία από τους υπηκόους της, διότι προηγουμένως και πρωτίστως και πάντα σταδιακά, με τις μεθόδους του σαλαμιού και του βρασίματος του… βατραχιού, σάπισαν οι… ψυχές των κατοίκων της, μηδενίστηκαν οι αξίες τους, διεγράφησαν οι παραδόσεις και οι αρχές τους, και επιδιώχθηκε (με σχετική επιτυχία θα έλεγα, ασχέτως της ύπαρξης ακόμα κάποιων αντιστάσεων), η γενική… κατακρήμνιση – καταβαράθρωση των πάντων, όπως αυτά τα γνώριζε η διχαλική ή η… ελληνική κοινωνία, στο διάβα των αιώνων!..
• Τέλος, με βάση αυτήν την τελευταία παράγραφο του “ΣΧΟΛΙΟΥ”, για το επίκαιρο, όσο ποτέ, για εμάς τους Έλληνες μυθιστόρημα του “ΑΜΟΛΥΝΤΟΥ”, σας ρωτάω “3 πράγματα” και αν θέλετε, απαντήστε μου! 
• 1. Μετά απ’ όλα αυτά, όπως περίπου τα αντιληφθήκαμε από τα μικρά περιγραφικά αποσπάσματα από τα συμβαίνοντα στην Εκκλησία της Διχαλίας, και όπως αυτά παρουσιάζονται στο μυθιστόρημα του “ΑΜΟΛΥΝΤΟΥ” και πάντα με αναγωγή σε μια φαντασιακή… σφαίρα, η Εκκλησία στη Διχαλία, (ως θεσμός), τα Μοναστήρια της, τα Ιδρύματά της, κλπ και κυρίως, ΠΡΟΣΕΞΤΕ(!), τα μέλη(!!!) της Εκκλησίας, ο απλός, ζωντανός, αγνός και σεβαστικός του Θεού λαός μας, ήταν (ή είναι, αν θέλετε), δυνατόν να μην επηρεάστηκε / να μην επηρεαστεί; Τί λέτε;
• β.  Μήπως κάπως έτσι, όπως στη… μυθιστορηματική Διχαλία, (δηλαδή ουσιαστικά με τη διάλυση των θεσμών, των αξιών και των αρχών μας, που μας ένωναν ως Ελληνική Φυλή και μάλιστα Ανάδελφη, όπως ακριβώς συνέβη και με τους … Δίχαλους), είχαμε τουρκέψει , ως Ελλάδα, το 1453;
• γ.   Μήπως κάπως έτσι, κινδυνεύουμε να ξανατουρκέψουμε πάλι σήμερα; Είθε, όχι!!!
• “Good Job” “ΑΜΟΛΥΝΤΕ” , αλλά STOP, μέχρις εδώ !..
•                                                                                       “ΧΑΙΡΕΤΕ“
•                                                                                      “ΕΛΛΗΝΑΣ’
•                                                                                             -/-