Εν Όψει Των Εκλογών Για Αρχηγό Στο (Ακόμα) … “ΚΙΝΑΛ”!..

 ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ

«ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ,

Ο Ηγέτης της Αλλαγής»

Ομιλία

του ΚΩΣΤΑ ΛΑΛΙΩΤΗ

στα Χανιά

(Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου)

Χανιά, 19 Ιουλίου 2007

1. Σήμερα αποτίουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον Μεγάλο απόντα, στον χαρισματικό εθνικό και λαϊκό Ηγέτη με την ανεπανάληπτη ακτινοβολία, στον Πρόεδρό μας, τον Πολιτικό, το Δάσκαλο, τον Επιστήμονα και τον Άνθρωπο, που οδήγησε τη Δημοκρατική, Προοδευτική Παράταξη σε μια ανεπανάληπτη ελπιδοφόρα και νικηφόρα πορεία και έδωσε με το ΠΑΣΟΚ νέα πνοή, σιγουριά και νέους ορίζοντες στην Ελλάδα και τους Έλληνες.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης στα Χανιά, γιατί σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία δεν είναι μόνο εκδήλωση μνήμης, αλλά και εκδήλωση προοπτικής για την Παράταξή μας και για το Κίνημά μας.

Είναι γνωστό ότι, αντίστοιχη εκδήλωση είχε γίνει και πέρυσι στην Αθήνα, στο Ζάππειο, όπου και πάλι είχα την τιμή μαζί με άλλους να μιλήσω για τον ΑΝΔΡΕΑ, για τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη και για το ΠΑΣΟΚ.

• Έχουν συμπληρωθεί 11 χρόνια από τη μέρα, που ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ έφυγε από τη ζωή αλλά είναι ένας Μεγάλος Απών με διαρκή παρουσία.

• Γιατί ως Πολιτικός, ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας έχει αφήσει τα θετικά αποτυπώματά του και τη σφραγίδα του στην ειρηνική και δημιουργική εξέλιξη της χώρας μας, της Κοινωνίας μας και της Δημοκρατίας μας σε μια μεγάλη και κρίσιμη ιστορική περίοδο.

• Το «φαινόμενο» Ανδρέας Γ. Παπανδρέου, σε άρρηκτη σχέση με την πορεία και την εξέλιξη τόσο της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης όσο και του ΠΑΣΟΚ, έχει διάρκεια, ένταση, συνέχεια και προοπτική γιατί διαθέτει εθνικές και πολιτικές αναφορές, κοινωνικές ρίζες και ιδεολογικές σηματοδοτήσεις.

• Το «φαινόμενο» Ανδρέας Γ. Παπανδρέου αντιπροσωπεύει μια ατέλειωτη και πολύχρωμη τοιχογραφία, όπου σε αυτή αποτυπώνεται με κάθε λεπτομέρεια και περιγράφεται με ενάργεια το ιστορικό γίγνεσθαι της Ελλάδας τα τελευταία 60 χρόνια.

• Ο ΑΝΔΡΕΑΣ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ως Πολιτικός Ηγέτης, σε συνδυασμό με την ακαδημαϊκή του αναφορά, είναι ο μόνος Πολιτικός, που έχει «σπάσει» το φράγμα των Ελληνικών συνόρων.

Για 10ετίες αποτελούσε μια διακριτή και κυρίαρχη προσωπικότητα σε όλες τις χώρες και τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, στις χώρες και τους λαούς των Βαλκανίων, της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και του Αραβικού Κόσμου, όπως και σε άλλες χώρες όπως στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στη Λατινική Αμερική, στην Ινδία, στην Κίνα και την Ιαπωνία.

• Με τη διαδρομή του ως Πρόσωπο με διεθνή αναγνώριση, εκτίμηση και καταξίωση, είχε αναδειχθεί συμβολικά και σημειολογικά για 10ετίες σε μια εμβληματική φυσιογνωμία της Ελλάδας προς τις άλλες χώρες και τους άλλους λαούς. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί την ίδια περίπου ιστορική περίοδο, με τον Φρανσουά Μιτεράν για τη Γαλλία, με τον Ούλοφ Πάλμε για τη Σουηδία, με τον Βίλι Μπράντ για τη Γερμανία, με τον Mπρούνο Κραϊσκι για την Αυστρία.

 

• Αν περιδιαβεί κανείς τους χώρους της Έκθεσης, της αφιερωμένης στη ζωή και τους αγώνες του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, με τις φωτογραφίες, με το σπάνιο έντυπο υλικό, με τα ηχητικά ντοκουμέντα, με τα video, μπορεί να νοιώσει και μάρτυρας και συμμέτοχος και συνοδοιπόρος και συνδημιουργός σε μια συγκλονιστική ιστορική διαδρομή, στους ΔΡΟΜΟΥΣ της φωτιάς, των αγώνων και της δημιουργίας.

 

 

2. Ο Πολιτικός των μεγάλων οραμάτων, των ανοιχτών οριζόντων, των λυτρωτικών υπερβάσεων και των δημιουργικών έργων 11 χρόνια δεν είναι πια κοντά μας.

Όμως υπάρχει παντού και ζει μέσα μας γιατί οι ιδέες και το δημιουργικό του έργο έχουν μια διαχρονική αξία, μια διαχρονική δικαίωση.

Γιατί η αναλυτική του σκέψη, οι ρηξικέλευθες προτάσεις και οι αναζητήσεις του, οι βασικές επιλογές και προτεραιότητές του, ήταν πάντα μπροστά από την εποχή τους.

Γι’ αυτό μπορούσαν κάθε φορά να συγκινούν, να συνεγείρουν και να δονούν τις Λαϊκές Δυνάμεις και κυρίως τις Νέες Γενιές.

• Η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, εκατομμύρια Έλληνες Πολίτες, άνδρες, γυναίκες και νέοι αγάπησαν και πίστεψαν το δικό τους ΑΝΔΡΕΑ.

Ταυτίστηκαν μαζί του γιατί οι ίδιοι ένιωσαν στο πρόσωπό του και στο λόγο του, μια απελευθέρωση και μια ανάταση, μια αξιοπρέπεια και μια υπερηφάνεια, μια ευαισθησία και μια φροντίδα, μια προστασία και μια ανθρωπιά.

Γιατί ένιωσαν στο δικό του πρόσωπο το δικό τους πρόσωπο, στη δική του φωνή τη δική τους φωνή, στη δική του επαγγελία και πράξη τον δικό τους πόθο, τον δικό τους καημό, τη δική τους προσδοκία και ελπίδα.

Γιατί έζησαν καλύτερες μέρες με ελευθερίες και δικαιώματα, με Δημοκρατία, Ανάπτυξη και Ευημερία, με Ασφάλεια και Ειρήνη, με Δικαιοσύνη και Αλληλεγγύη.

Γιατί ένιωθαν σίγουροι για τη νέα εποχή, για τους νέους ορίζοντες και για τους νέους δρόμους της Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη των Λαών και μέσα σε ένα ειρηνικό και πιο δίκαιο κόσμο.

3. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ Ζει μέσα μας και μέσα από όλους μας, γιατί τα μηνύματά του είχαν αντίκρισμα αλήθειας.

Ήταν συνυφασμένα με τη ζωή του, με την αυθεντικότητα, τη λαϊκότητα και τη σαγήνη του.

• 11 χρόνια ο ΑΝΔΡΕΑΣ δεν είναι πια κοντά μας, δεν είναι πια μαζί μας. Και όμως υπάρχει παντού. Είναι ωσεί παρών.

Ζει και θα Ζει για πάντα με όλα όσα επαγγέλθηκε, συμβόλισε και δημιούργησε στις σκέψεις, στις καρδιές, στις μνήμες, στα όνειρα, στις αφηγήσεις, στις αξιολογήσεις και στα συναισθήματα του Ελληνικού λαού και του κάθε Έλληνα ξεχωριστά.

• Ο κάθε Έλληνας, η κάθε μία Ελληνίδα έχει τα δικά του βιώματα, τη δική του θύμηση, τους δικούς του μύθους και τις δικές του αλήθειες, για τον δικό του ΑΝΔΡΕΑ, για τον ανθρώπινο, τον γήινο, τον οικείο, τον ανοιχτό και συναισθηματικό Μεγάλο Πολιτικό, με την ευγένειά του, με την έμφυτη λαϊκότητά του, με τις αυθεντικές του εκφράσεις.

• Τα βασικά μηνύματα της Παράταξή μας και του Κινήματός μας, έχουν ανεξίτηλες ιστορικές εγγραφές, δεμένες με την εποχή τους.

Καταθέτω ενδεικτικά τα βασικά μηνύματα του ΑΝΔΡΕΑ, της Παράταξής μας και του Κινήματός μας, σε μια μακρόχρονη διαδρομή:

]     «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ»,

«Ο ΛΑΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ»,  «Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ».

]     «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΧΩΣ ΒΑΣΙΛIΑ», «ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ», «ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΟΘΕΙΑ», «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ».

]     «ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ και ΣΙΑ», «ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ-ΕΦΙΑΛΤΕΣ»,

]     «ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ», «ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ»,

«ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ».

]     «ΖΗΤΩ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ», «ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ»,

«ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΙΑΙΑ, ΚΥΡΙΑΡΧΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ».

***

Το ιδρυτικό τετράπτυχο της Διακήρυξης της 3^ης του Σεπτέμβρη «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ».

 

]     «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΟΚ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ»,

«ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ».

]     «ΕΘΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»,

«Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΞΙΑ»,

«ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΛΛΑΓΗ»,

«ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ».

]     «Ο ΛΑΟΣ ΘΕΛΕΙ. ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΠΟΡΕΙ», 

«ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ – ΕΙΡΗΝΗ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»

«ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – Ο ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ»,

«ΑΛΛΑΓΗ και ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ».

]     «ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ», «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΠΑΝΤΟΥ»,

         «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΡΑ»,

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΑΝΤΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ»,

«ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ».

]     «ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΕΝΩΜΕΝΟ ΔΥΝΑΤΟ»,

«Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ»,

«ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ: ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ»,

«ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ».

]     «ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ»

«ΣΥΓΧΡΟΝΗ, ΙΣΧΥΡΗ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ»,

«ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, Αλληλεγγύη, Ανθρωπιά»,

«ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ, ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ».

 

• Αυτά τα βασικά μηνύματα δεν υπήρξαν απλά συνθήματα εποχής, σημαίες ευκαιρίας για στιγμιαίες εξάρσεις.

• Τα μηνύματα αυτά αναπαριστούν την ίδια τη διαδρομή μας σε συνδυασμό με τις ιστορικές εξελίξεις του τόπου μας.

Αναπαριστούν την εξέλιξη και μετεξέλιξη της Παράταξης και του Κινήματός μας, τις αλλαγές των ιστορικών περιόδων, την αναθεώρηση και την ανανέωση των ιδεών, των λόγων, των προτάσεων και των προταγμάτων μας, τη συμπόρευσή μας με την εποχή μας και τα νέα δεδομένα της.

• Αυτά τα μηνύματα αναδείχτηκαν σε συστατικά στοιχεία μιας στρατηγικής και μιας πρότασης για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό.

Συνδέονται άρρηκτα με τους κρίσιμους σταθμούς και τις κρίσιμες καμπές της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, με τις μεγάλες στιγμές στην διαδρομή των αγώνων μας, με τα ορόσημα των νικών, των αρνητικών διακυμάνσεων και των μεγάλων  επιτυχιών του ΠΑΣΟΚ και του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

• Όλα αυτά απεικονίζουν και σκιαγραφούν με πολλά χρώματα, κομμάτια από το ΠΑΖΛ μιας μεγάλης ιστορικής περιόδου 60 περίπου χρόνων.

Σε αυτά τα χρόνια αλληλοπροσδιορίστηκαν, συνυπήρξαν, διαλέχθηκαν, συμπορεύτηκαν και συνενώθηκαν οι Γενιές της Εθνικής Αντίστασης και του ΕΑΜ, των Ανένδοτων αγώνων και του 1-1-4,  της αντιδικτατορικής αντίστασης και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, της Μεταπολίτευσης και της Αλλαγής.

4. Ο πρωταγωνιστής και εκφραστής μιας πανεθνικής αναζήτησης και επιτυχημένης πανεθνικής προσπάθειας, ο ηγέτης με  τη  διεθνή  ακτινοβολία και το διεθνές κύρος, 11 χρόνια δεν είναι πια μαζί μας.

• Όμως υπάρχει παντού και ζει μέσα μας, γιατί τα προτάγματα, οι πρωτοβουλίες και οι πράξεις του, για μια Σύγχρονη, Ανεξάρτητη, Κυρίαρχη και Εθνικά περήφανη Ελλάδα με ισχυρή φωνή, με ξεχωριστή ταυτότητα, με ανάπτυξη και ευημερία, μέσα σε μια Ενωμένη Δημοκρατική και Προοδευτική Ευρώπη, μέσα σε ένα κόσμο πιο δίκαιο, με ειρήνη, ασφάλεια και συνεργασία, αποτελούν πια κοινό τόπο όλων και μονοσήμαντες στρατηγικές επιλογές για όλους.

• Ο ΑΝΔΡΕΑΣ είχε μια σπάνια ικανότητα και οξυδέρκεια για την ανάλυση και τη σύνθεση των δεδομένων, των δυναμικών, των αντιφάσεων, των ρωγμών, των ορίων και των προοπτικών στην διεθνή σκηνή.

Ήταν σημαντικός και υπολογίσιμος παίκτης στη διεθνή σκακιέρα. Ήταν απόλυτος γνώστης της «Θεωρίας των παιγνίων» και δυναμικός διαπραγματευτής.

• Ήταν πάντα  σε  διαρκή  εγρήγορση και πάντα έτοιμος : να αναλάβει πρωτοβουλίες, να παρέμβει καταλυτικά, να κάνει τις σωστές κινήσεις τη σωστή στιγμή στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τον Αραβικό Κόσμο, παντού.

• Δεν άφηνε ποτέ καμία ευκαιρία να πάει χαμένη ενώ πάντα δημιουργούσε συνθήκες για καλύτερους συσχετισμούς δυνάμεων και πιο θετικές προοπτικές.

• Άλλωστε, εκτός από το κύρος και την ακτινοβολία του, ήταν ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης, που ήξερε πολύ καλά και εις βάθος για το πως σκέπτονται, για το πως σχεδιάζουν και πως δρουν οι ΗΠΑ, σύμφωνα με τις επιταγές και τα συμφέροντα του πολιτικού, στρατιωτικού και οικονομικού τους κατεστημένου.

• Από το 1981-1996, στο γίγνεσθαι της Ευρώπης σε όλες τις Συνόδους Κορυφής και με ορόσημα την άσκηση της Προεδρίας της Ε.Ε. το 1983, το 1988 και το 1994, η συμμετοχή του ΑΝΔΡΕΑ ήταν καταλυτική και η δράση του πρωταγωνιστική.

5. Για τα Βαλκάνια ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε μια διαρκή αγωνία για τα τεκταινόμενα και τις ορατές πια, δυσοίωνες εξελίξεις.

• Γιατί η απόφαση της Ε.Ε. το 1992 να επιβάλλει το διαμελισμό και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, που με αβάσταχτη ελαφρότητα υιοθέτησε χωρίς κανένα προαπαιτούμενο και καμιά ασφαλιστική δικλείδα η κυβέρνηση της Ν.Δ. επί Κ.Μητσοτάκη, «έσπερνε ανέμους για να θερίσει θύελλες».

15 χρόνια μετά η στάση, η συμπεριφορά και οι αλυτρωτικές διαθέσεις της FYROM είναι μια αδιάψευστη απόδειξη για τα τραγικά λάθη της τότε κυβέρνησης της Ν.Δ..

«Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε», είναι γνωστή σε όλους η περίφημη φράση του κ. Κώστα Μητσοτάκη το 1993 για το Σκοπιανό ότι «….Μετά από 10 χρόνια ποιός θα θυμάται το όνομα… της Μακεδονίας».

• Οι υπαρκτοί και οι καθοδηγούμενοι από τις ΗΠΑ και ορισμένες χώρες της Ε.Ε., αλυτρωτισμοί με τις εθνικιστικές εξάρσεις τους μπορούσαν ή και μπορούν να αποβούν οι μοιραίες πράξεις για την αποσταθεροποίηση της περιοχής μέσα από συρράξεις, θρησκευτικοί φανατισμοί, εθνοτικούς πολέμους και γενοκτονίες. Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα, που επιβεβαιώνουν με διαφορά χρονικής φάσης αυτή την εκτίμηση όπως η Βοσνία, η Κράϊνα, το Κόσοβο, η FYROM.

• Αυτή η απόφαση της Ε.Ε. το 1992, με όλα τα συνεπακόλουθα, σύμφωνα με τη «Θεωρία του ντόμινο», με πρώτο μεγάλο χαμένο την υπό διάλυση Γιουγκοσλαβία και τη «βομβαρδισμένη» Σερβία, θα μπορούσε να δημιουργήσει συνθήκες επιστροφής των Βαλκανίων στο παρελθόν, τότε που η περιοχή είχε χαρακτηριστεί ως πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης.

         Ο ΑΝΔΡΕΑΣ πίστευε ότι η Ελλάδα όφειλε να παίξει ενεργό, πρωταγωνιστικό, αυτοδύναμο και συνεκτικό ρόλο στα Βαλκάνια για τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας των συνόρων. Για την προώθηση πολύμορφων πολιτικών ανάπτυξης, φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στις χώρες και τους λαούς, καθώς και για τη δημιουργία όρων συντεταγμένης πορείας των Βαλκανικών χωρών με στόχο την ένταξή τους σε μια Ενωμένη Ευρώπη.

6. Για το Κυπριακό ο ΑΝΔΡΕΑΣ πάντα πίστευε ότι ήταν, είναι και πρέπει να παραμείνει πάντα ένα διεθνές ζήτημα, που αφορούσε και αφορά την παράνομη εισβολή, την κατοχή και τον εποικισμό του βόρειου τμήματος του Νησιού από τους Τούρκους, και την παράνομη παρουσία χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών.

Πίστευε βαθιά στην ενότητα, τη συσπείρωση και την κοινή στάση του Ελληνισμού. Γι΄ αυτό υιοθέτησε τη στρατηγική της «Συμπαράταξης» και όχι της «Συμπαράστασης» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο.

• Ο Ανδρέας ήξερε ότι σημειολογικά και συμβολικά αυτές οι δύο λέξεις έχουν διαφορετική αξία έστω κι αν διαφέρουν στο γράμμα «σ» και το «ξ».

• Πάντα έλεγε σε όλους τους τόνους και προς όλους ότι οι δύο αυτές λέξεις, η «Συμπαράσταση» και η «Συμπαράταξη», παραπέμπουν σε δύο διαφορετικές στρατηγικές για την Κύπρο.

• Η «Συμπαράταξη» προϋποθέτει και σηματοδοτεί μια ταύτιση στόχων, επιδιώξεων και προοπτικών. Προϋποθέτει μια ενιαία στρατηγική για τον Ελληνισμό.

• Με αυτή τη θεμελιακή αρχή, προώθησε, με συνέπεια και πάθος, το «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου». Προώθησε, με συνέπεια και πάθος, την στρατηγική της Κύπρου για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ισότιμο και πλήρες μέλος.

• Πίστευε ότι η μια Ενιαία, Ανεξάρτητη, Κυρίαρχη και Δημοκρατική Κύπρος απαιτεί μια βιώσιμη, δίκαιη και λειτουργική λύση, που θα συμπυκνώνει τις αρχές, τις θέσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, σε συνδυασμό με την ισχύ του «Ευρωπαϊκού κεκτημένου».

• Σίγουρα θα ήταν περήφανος, που η πολύχρονη προσπάθεια του ιδίου και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, σε συνεργασία με όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου, πέτυχαν την ισότιμη ένταξη της Κύπρου στην οικογένεια της Ε.Ε.

7. Για τις  σχέσεις  της  Ελλάδας  με  την  Τουρκία, ο ΑΝΔΡΕΑΣ πάντα πίστευε στην ειρήνη, τη φιλία, τη συνεργασία των λαών. Δεν είχε όμως ποτέ ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Εκτιμούσε ότι υπάρχει ενδογενής, αλλά ορισμένες φορές και καθοδηγούμενη, επεκτατική δυναμική της Τουρκίας εις βάρος του Ελληνισμού και της Ελλάδας.

• Παρατηρούσε, επεσήμαινε και τεκμηρίωνε ότι μέσα στο χωρο-χρονο μιας ιστορικής περιόδου οκτώ 10ετιών, μετά τον ξεριζωμό του ’22, ο Ελληνισμός σταδιακά συρρικνώνεται. Συρρικνώνεται μέσα από συστηματικές διώξεις, εκκαθαρίσεις και προγραφές των Τούρκων, με αδιαμφισβήτητα παραδείγματα τους Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο, την Τένεδο, με την εισβολή και την κατοχή της Κύπρου, με την αμφισβήτηση της Οικουμενικότητας του Πατριαρχείου και την επιβολή μιας ιδιότυπης ομηρείας του Πατριάρχη.

• Πίστευε ότι μεθοδικά η Τουρκία αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματά μας στο Αιγαίο και μεθοδικά θα αποπειράται μελλοντικά, με κλιμάκωση πρωτοβουλιών και γεγονότων, να δημιουργήσει συνθήκες «Κυπροποίησης» στη Θράκη.

Για τούτο ο ΑΝΔΡΕΑΣ θεωρούσε ότι η Ελλάδα και ο Ελληνισμός οφείλουν πάντα να βρίσκονται σε αφύπνιση και ετοιμότητα τόσο με πολιτικές ειρήνης, που συνδέονται με την «ισορροπία δυνάμεων» και με τη «στρατηγική ισχύος» όσο και με τον εποικοδομητικό διάλογο για την οικοδόμηση όρων συνεργασίας και καλής γειτονίας.

Τέλος, ο ΑΝΔΡΕΑΣ ήταν πάντα έτοιμος για όλα τα ενδεχόμενα. Γι’ αυτό το 1987, μετά την εντολή του για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας ακόμα και με πολεμική σύρραξη, προσπάθησε να προχωρήσει σε διερευνητικές επαφές, βήμα με βήμα, για την εμπέδωση συνθηκών «μη πολέμου» και για την οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης.

Γι’ αυτό και την ίδια περίοδο που θωράκιζε την Ελλάδα, ταυτόχρονα άνοιγε το παράθυρο για την Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Έτσι ώστε και η Τουρκία και οι χώρες της Ευρώπης να κοιταχτούν στα μάτια.

Να συνειδητοποιήσουν όλοι είτε τις δυνατότητες, τα όρια και τις αντοχές τους, είτε τις αδύναμες επαγγελίες τους και τις ανέξοδες υποσχέσεις τους για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη.

• Τέλος, ο ΑΝΔΡΕΑΣ πάντα πίστευε και διατράνωνε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας είναι αδιαπραγμάτευτα.

• Τα δικαιώματα του Ελληνισμού, όπως αυτά κατοχυρώνονται από τις Διεθνείς Συνθήκες είναι απαράγραπτα και οι πάντες οφείλουν να τα σέβονται στο ακέραιο.

8. Αυτές τις ημέρες συμπληρώνονται 42 χρόνια από τον Ιούλιο του 1965, που σημαδεύτηκε με το Βασιλικό Πραξικόπημα, με την Αποστασία, με την προδοσία της Λαϊκής ετυμηγορίας, με την υπονόμευση και την ανατροπή της Λαοπρόβλητης κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου και του Λαοπρόβλητου Ηγέτη Γεωργίου Παπανδρέου, του Γέρου της Δημοκρατίας.

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ πίστευε ότι το Βασιλικό Πραξικόπημα και η Αποστασία με τους πρωτεργάτες της ως «εφιάλτες» της Δημοκρατίας, ήταν η αδιαμφισβήτητη απόδειξη της εξάρτησης της χώρας μας και των ορίων των Δημοκρατικών θεσμών.  Της εξάρτησης και των ορίων που έθεταν για την Ελλάδα και τη Δημοκρατία οι ΗΠΑ, το Παλάτι, η Δεξιά και οι Προδότες-Αποστάτες.

• Η πολυτάραχη διετής περίοδος 1965-1967 του Βασιλικού Πραξικοπήματος με τις διαδοχικές εκτροπές, της Δεξιάς με το παρακράτος της, της Αποστασίας με τις νόθες, φαύλες και ετοιμόρροπες κυβερνήσεις, με τους «καταψυγμένους Πρωθυπουργούς» και τους αργυρώνητους πληρωμένους Αποστάτες, είχε ως αποτέλεσμα τη φθορά και τον ευτελισμό της πολιτικής ζωής και της Δημοκρατίας, την ναρκοθέτηση της Λαϊκής κυριαρχίας, τον ξεπεσμό και τη διαφθορά των πρωταγωνιστών της Αποστασίας.

Μέσα σε αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα επωάστηκε η επιβολή της εφτάχρονης στρατιωτικής Δικτατορίας για να μπει η Δημοκρατία στο «Γύψο», ο Λαός στο «χειρουργείο» για λοβοτομή, και ο Ελληνισμός της Κύπρου σε τροχιά συρρίκνωσης, τραγωδίας και καταστροφής.

• Ο ΑΝΔΡΕΑΣ πάντα έδειχνε το νήμα, που συνέδεε τον τέως Βασιλιά και το Παλατιανό Πραξικόπημα, τη Δεξιά και το παρακράτος της, την Αποστασία και τους Αποστάτες, τη Δικτατορία και τους Δικτάτορες, τους ξένους πάτρωνες και τους ντόπιους θιασώτες τους με την τραγωδία της Κύπρου το 1974.

• Πάντα έλεγε με έμφαση και ένταση πως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι πριν από την τραγωδία της Κύπρου και τη χαίνουσα πληγή του Ελληνισμού, είχε προηγηθεί η Δικτατορία με τους «Σωτήρες του Έθνους», σύμφωνα με τις εντολές και την καθοδήγηση του Πενταγώνου και της CIA.

Και ότι πριν από τη Δικτατορία είχε προηγηθεί η Αποστασία με τους Αποστάτες και τους «εισηγητές» της Κοινοβουλευτικής Εκτροπής και των Παλατιανών πραξικοπημάτων σύμφωνα με τα κελεύσματα των ΗΠΑ.

• Θεώρησα απολύτως αναγκαία και σκόπιμη αυτή την επετειακή αναφορά, γιατί ορισμένοι έχουν αρχίσει είτε με μισές αλήθειες, είτε με απροκάλυπτα ψέματα να γράφουν τις σελίδες μιας ψευδώνυμης ιστορίας κομμένης και ραμμένης στα μέτρα του τέως Βασιλιά, της Δεξιάς της εποχής εκείνης, των Πρωταγωνιστών της Αποστασίας και των Αμερικάνων προστατών τους.

• Ορισμένοι πιστεύουν ότι με την αναθεώρηση και την μετάλλαξη της ιστορίας για κρίσιμες στιγμές μπορούν είτε να παραποιήσουν γεγονότα, είτε να σβήσουν αλήθειες και πραγματικότητες, είτε να εξαγνίσουν τις αμαρτωλές και τις εγκληματικές πράξεις κάποιων κορυφαίων προσώπων.

Νομίζουν οι αφελείς ότι με αυτό τον τρόπο μπορούν είτε να σβήσουν μνήμες, βιώματα, συνειρμούς και συναισθήματα, είτε να αλλοιώσουν την «πύρινη» γνώση της ιστορίας, θέλοντας να επιβάλλουν μια ρηχή  μνήμη με «ανάπηρη συνείδηση», επιθυμώντας να επιβάλλουν μια επιλεκτική και ψευδώνυμη μνήμη με «πλασματική συνείδηση».

• Κατά τη γνώμη μου η Μνήμη ενός Ανθρώπου και ενός Λαού δεν αναφέρεται μονοσήμαντα στο παρελθόν, αλλά εγγράφεται δυναμικά στο παρόν και προβάλλει στο μέλλον, γιατί «Λαός δίχως μνήμη δεν έχει μέλλον».

• Εύχομαι και ελπίζω με άσβεστη και ζώσα την προσωπική και τη συλλογική μνήμη μας, να μην βρεθούν κάποιοι να εξαγνίσουν και να καθαγιάσουν το Βασιλικό Πραξικόπημα, την Αποστασία και τους Αποστάτες του 1965.

Να μην βρεθούν κάποιοι να ισχυρίζονται και να γράφουν ότι όλοι αυτοί που εξαγοράστηκαν, αποστάτησαν και «συνωστίστηκαν» στο Παλάτι, ότι όλοι αυτοί που σταύρωσαν τη Δημοκρατία και πρόδωσαν τον Ελληνικό Λαό, το μόνο που ήθελαν ήταν να σώσουν τον τόπο και τη Δημοκρατία.

Το σχολικό βιβλίο της 6ης Δημοτικού, που στις σελίδες του η καταστροφή της Σμύρνης και ο Μικρασιατικός ξεριζωμός βαφτίστηκαν ως «συνωστισμός», το Αλβανικό έπος και η ΝΙΚΗ των Ελλήνων κατά της απρόκλητης επίθεσης και εισβολής της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι βαφτίστηκαν ως «απομάκρυνση» των Ιταλών, είναι παράδειγμα προς γνώση και αποφυγή.

 

• Πάντα, αλλά κυρίως στις μέρες μας, οι Λέξεις που σκόπιμα επιστρατεύονται για να παραποιήσουν ιστορικές αλήθειες ή να κρύψουν ιστορικά γεγονότα, δεν είναι ποτέ αθώες και με τυχαίο περιεχόμενο.

Αντιθέτως οι Λέξεις που περιγράφουν με αυθεντικό τρόπο ιστορικές αλήθειες και ιστορικά γεγονότα έχουν συμβολική αξία, σημειολογική σημασία, ουσιαστικό περιεχόμενο και βιωματική φόρτιση.

9. Ο αφυπνισμένος, ο μαχόμενος και ο δημιουργικός πολιτικός, με το ασίγαστο αγωνιστικό πάθος του για τη Δημοκρατία, τη Λαϊκή Κυριαρχία, την Αποκέντρωση και τη λαϊκή συμμετοχή, με την αταλάντευτη πίστη του στην Ανάπτυξη, στις Κοινωνικές Αλλαγές και τις Μεταρρυθμίσεις, στο Κοινωνικό Κράτος, το Κράτος Πρόνοιας και τις αρχές του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού με Ανθρώπινο Πρόσωπο, 11 χρόνια δεν είναι πια μαζί μας.

         Όμως υπάρχει παντού και ζει μέσα μας γιατί αυτό το πάθος του, αυτός ο πόθος του και αυτή η πίστη του, έχει γίνει πια πόθος και πίστη της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού για μια ισόρροπη Ανάπτυξη για όλους, για μια Δημοκρατία με ελευθερίες και δικαιώματα και συμμετοχή των Πολιτών, για μια ανοιχτή και σύγχρονη κοινωνία με Αλληλεγγύη, με Δικαιοσύνη και Ανθρωπιά.

• Ο ΑΝΔΡΕΑΣ υπάρχει παντού γιατί με τις αναπτυξιακές πολιτικές του μείωσε δραστικά τις κοινωνικές και τις περιφερειακές ανισότητες. Κατοχύρωσε ίσες ευκαιρίες και ουσιαστικές δυνατότητες για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες.

• Γιατί προχώρησε στην αναδιανομή του πλούτου και της ευημερίας. Γιατί έφερε τους «Μη Προνομιούχους», τους αδύναμους, τους απόμαχους της ζωής, τους αδικημένους, τους κατατρεγμένους, τους αποκλεισμένους και τους «εκτός των τειχών» Έλληνες στο προσκήνιο, ως συμμέτοχους και συνδημιουργούς μιας νέας εποχής.

• Ο ΑΝΔΡΕΑΣ υπάρχει παντού γιατί έφερε στο προσκήνιο την ξεχασμένη Ελλάδα της Περιφέρειας και της Υπαίθρου, τις υποβαθμισμένες και τις ανοχύρωτες περιοχές των αστικών κέντρων μαζί με τους κατοίκους τους, τους Αγρότες και τους Εργαζόμενους, τους Μισθωτούς, τους Επιστήμονες, τους Μικρομεσαίους, τους ανθρώπους του μόχθου, της εργασίας και της δημιουργίας.

Γιατί έδωσε νέο περιεχόμενο και νέες διαστάσεις στην Βιώσιμη Ανάπτυξη και στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής παντού, σε κάθε γωνιά της χώρας.

• Υπάρχει παντού γιατί διασφάλισε την ουσιαστική πρόσβαση και τις ίσες ευκαιρίες για όλους τους Έλληνες και κυρίως για τις Γυναίκες και τους Νέους στη μόρφωση, την Εκπαίδευση και στη δουλειά.

Γιατί κατοχύρωσε την Κοινωνική Ειρήνη μέσα από το Δημοκρατικό Διάλογο των Κοινωνικών Εταίρων, μέσα από τη συμμετοχή των Εργαζομένων, μέσα από την ενίσχυση ενός σύγχρονου πνεύματος «για το Επιχειρείν και το Δημιουργείν», την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη. Τη δίκαιη κατανομή και τις γενναίες εισοδηματικές ενισχύσεις των Εργαζομένων, μέσα από την κατοχύρωση ενός κοινωνικού κράτους και μιας κοινωνίας αλληλεγγύης και ανθρωπιάς με την ουσιαστική προστασία των Ανέργων, των Γυναικών, των Πολυτέκνων και των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.

Ο διαπρεπής Επιστήμονας με το Πανεπιστημιακό Κύρος, την διακεκριμένη καριέρα και τη διεθνή αναγνώριση, που τα άφησε όλα πίσω του και στρατεύτηκε «ψυχή τε και σώματι» στην πολιτική, 11 χρόνια δεν είναι πια κοντά μας.

• Ο ΑΝΔΡΕΑΣ υπάρχει παντού και ζει μέσα μας, γιατί πίστεψε βαθιά ότι οι Έλληνες μπορούν να δημιουργήσουν και αξίζουν να ζήσουν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ σε μια Νέα Ελλάδα, με Ισονομία, με Ισοπολιτεία, με Ελευθερίες και Δικαιώματα για όλους τους Έλληνες.

• Υπάρχει παντού γιατί πίστεψε σε μία Νέα Ελλάδα χωρίς Δυναστείες και δίχως παρακρατικούς μηχανισμούς, χωρίς διακρίσεις και δίχως διχασμούς, χωρίς πολιτικές και κοινωνικές διαχωριστικές γραμμές, χωρίς διαχωρισμούς σε πολίτες πρώτης, δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.

• Υπάρχει παντού γιατί πίστεψε, πως έπρεπε να αμφισβητήσει ανοικτά, να συγκρουστεί χωρίς συμβιβασμούς και να ανατρέψει κατεστημένες δυνάμεις, δομές, εξουσίες και αντιλήψεις, που κρατούσαν την Ελλάδα δέσμια και τους Έλληνες δέσμιους σε ένα «κακό και εξαρτημένο παρελθόν», όπως αυτό το είχαν διαμορφώσει για πολλές 10ετίες το ΠΑΛΑΤΙ, το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, με τις ευλογίες και τις επιταγές των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

• Ο ΑΝΔΡΕΑΣ υπάρχει παντού και ζει μέσα μας γιατί συμφιλίωσε και ένωσε τους Έλληνες, γιατί έδωσε την πνοή της ομοψυχίας.

Γιατί διαμόρφωσε μια νέα κοινωνική και πολιτική νομιμότητα, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να μη μένει ποτέ πια στο περιθώριο.  Να μη νοιώθει φόβο και ντροπή για τα πιστεύω της. Να μην χαρακτηρίζεται ως μίασμα για τα πολιτικά της φρονήματα, για τη συμμετοχή της στην Εθνική Αντίσταση, στους Αγώνες για Δημοκρατία και Πρόοδο, για τη συμμετοχή της στο Πνευματικό, Επιστημονικό και το Πολιτισμικό γίγνεσθαι αλλά αντιθέτως να νοιώθει περήφανη και να εμπνέει εκτίμηση και σεβασμό.

Υπάρχει παντού και ζει μέσα μας γιατί δημιούργησε την ακατάβλητη πίστη ότι όλα αυτά μπορούν να συμπυκνωθούν σε μια λέξη, τη λέξη «ΑΛΛΑΓΗ» για να σημάνουν ρήξεις με το παρελθόν, σε συνδυασμό πάντα με γόνιμες συνθέσεις και συλλογικές υπερβάσεις για να εμπεδώνεται κάθε φορά  η συμφιλίωση και η ενότητα του Ελληνικού Λαού.

10. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ μέσα στο καμίνι των πολιτικών και των κοινωνικών αγώνων, των ιδεολογικών αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων, σφυρηλάτησε ακατάλυτους δεσμούς με την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.

Δεσμούς βαθιάς εκτίμησης και εμπιστοσύνης, δεσμούς πολιτικούς, συναισθηματικούς, ψυχικούς με όλες τις Γενιές των Ελλήνων, με εκατομμύρια πολίτες.

• Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις Δημοσκοπήσεις, που οι πολίτες κρίνουν και συγκρίνουν όλους τους Πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης, ο ΑΝΔΡΕΑΣ έχει μια σαφέστατη υπεροχή παντού.

Σε ορισμένους κρίσιμους τομείς όπως π.χ. στην εξωτερική πολιτική και ασφάλεια, στην ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη, στο Κράτος Πρόνοιας και την Κοινωνική Αλληλεγγύη, στην Αποκέντρωση και τη λαϊκή συμμετοχή, στην ομοψυχία και τη συμφιλίωση η υπεροχή του είναι συντριπτική.

• Αρκετοί αποδίδουν αυτή τη διαχρονική απήχηση, με σαφή υποτιμητική διάθεση στο ότι ήταν «δημαγωγός», «δημεγέρτης», «λαϊκιστής», «λαοπλάνος». Όμως πέφτουν έξω γιατί οι κρίσεις και οι αξιολογήσεις τους είναι μονομερείς, ιδεοληπτικές, κατάφωρα άδικες και πολλές φορές πλεγματικές.

• Άλλοι αποδίδουν αυτή τη διαχρονική απήχηση στην τύχη του ΑΝΔΡΕΑ γιατί χρησιμοποίησε με «σπάταλο και αλόγιστο τρόπο» τους πόρους της ΕΟΚ και της Ε.Ε., πόρους που είχε διασφαλίσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ.

Αναμφίβολα οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ανήκει η ιστορικά δικαιωμένη πρωτοβουλία και η επιτυχία να προωθήσει το 1981 την υπογραφή της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ.

Τότε είχε πει ότι «πρέπει να ρίξω τους Έλληνες στη θάλασσα για να μάθουν να κολυμπούν».

• Είναι όμως αναμφισβήτητο γεγονός ότι ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και το ΠΑΣΟΚ, μετά τη συντριπτική νίκη του 1981 με το παλλαϊκό αίτημα της Αλλαγής έδωσαν τα σωσίβια στους Έλληνες για να μην πνιγούν.

Από το 1974 – 1981, ο ΑΝΔΡΕΑΣ και το ΠΑΣΟΚ πίστευε ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να επιδιώξει για την περίοδο εκείνη μια προνομιακή «Ειδική Σχέση» με την ΕΟΚ και όχι την ένταξή της σε αυτήν.

Όμως αυτή η θέση δεν αποτελούσε σε καμία περίπτωση άρνηση της Ευρώπης και της προοπτικής της. Γιατί ο ΑΝΡΕΑΣ μιλούσε πάντα για μια Ενωμένη Ευρώπη από την Ιβηρική Χερσόνησο μέχρι τα Ουράλια, και από την Μεσόγειο, την Ελλάδα και την Κύπρο μέχρι την Σκανδιναβία.

* * *

• Μετά το 1981 ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και το ΠΑΣΟΚ διαπραγματεύτηκαν για το συμφέρον της Ελλάδας και των Ελλήνων σκληρά και με επιτυχία μέσα στα όργανα της ΕΟΚ και της Ε.Ε.

Έτσι κατοχυρώθηκαν οι δεσμεύσεις για τη συνοχή της Κοινότητας με τη συνεχή ροή πόρων για την ανάπτυξη της χώρας μας, αλλά και των άλλων αδύνατων χωρών.

Έτσι δημιουργήθηκαν νέα θετικά δεδομένα, κατοχυρώθηκαν κεκτημένα με προοπτικές και άνοιξαν νέοι ορίζοντες για την Ελλάδα και τους Έλληνες με τους ΠΟΡΟΥΣ για το Ελληνικό Μνημόνιο το 1982, με τους πόρους για τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ), με τους πόρους των Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, για την ανάπτυξη, τη συνοχή και τη σύγκλιση της χώρας μας.

11. Έτσι και μόνον έτσι, με το ΠΑΣΟΚ, με τον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ από το 1981 έως 1996 και με τον ΚΩΣΤΑ ΣΗΜΙΤΗ από το 1996 ως το 2004, οι Έλληνες όχι μόνο δεν πνίγηκαν στις «θάλασσες» της Ευρώπης αλλά έμαθαν πολύ καλό «κολύμπι». Έγιναν κολυμβητές «παντός καιρού», αποκτώντας αντοχή, δύναμη, επιδεξιότητα και ταχύτητα.

• Ενδεικτικά αναφέρω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ το 1982, διεκδίκησαν και πέτυχαν το Ελληνικό Μνημόνιο, που έδωσε διασφαλίσεις, δυνατότητες και πρόσθετους σημαντικούς πόρους στους Αγρότες, στους Μικρομεσαίους και τους Εργαζόμενους.

• Το 1984, στη Σύνοδο Κορυφής στο Δουβλίνο, ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, με άσκηση ΒΕΤΟ, διεκδίκησαν και πέτυχαν την καθιέρωση των Ολοκληρωμένων Μεσογειακών Προγραμμάτων για την Οικονομική Ενίσχυση, για την Ανάπτυξη της Ελλάδας και των άλλων Μεσογειακών χωρών.

• Μετά το 1984, ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ διεκδίκησαν και πέτυχαν τη θεσμοθέτηση των Προγραμμάτων Συνοχής, Σύγκλισης, Εκσυγχρονισμού και Ανάπτυξης της Ελλάδας, όπως αυτά πήραν σάρκα και οστά με τους πόρους του Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, που δίνουν μια διαχρονική ώθηση στην Ανάπτυξη της Ελλάδας και τη σύγκλισή της με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.

• Μετά το 1993, ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, ανέλαβαν να διαμορφώσουν και να υλοποιήσουν το Πρόγραμμα Σύγκλισης, που συνέχισε, με επιμονή, κλιμάκωση και επιτυχία ο Κώστας Σημίτης μαζί με όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

• Το 1993 ο Ανδρέας είχε δώσει την κατευθυντήρια και δεσμευτική για όλους γραμμή με τη δραματική δήλωση «… ή θα πρέπει να μειώσουμε δραστικά το δημόσιο χρέος ή διαφορετικά το δημόσιο χρέος θα αφανίσει την Ελλάδα …».

Το 1994-1995 κράτησε μια σθεναρή στάση και αντιστάθηκε με θαυμαστή νηφαλιότητα και εμμονή στα τυχοδιωκτικά παιχνίδια των ξένων και ντόπιων κερδοσκόπων, που πίεζαν και απαιτούσαν την υποτίμηση της Δραχμής.

Έτσι σήμερα, όλοι μαζί, ως Έθνος και ως Λαός, έχουμε, με προσπάθειες και θυσίες, κατακτήσει «με το σπαθί μας» την ισότιμη ένταξη της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση της Ευρώπης, στην ομάδα των ισχυρών κρατών της Ευρώπης.

• Εδώ είναι σκόπιμο και αναγκαίο να υπενθυμίσω σε όλους τους άκριτους κριτές, επικριτές και λιβελογράφους κατά του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και του ΠΑΣΟΚ για την αδιαμφισβήτητη αλήθεια που μεθοδικά αποσιωπούν και προκλητικά κρύβουν.

• Κατά την περίοδο 1989-1993 η κυβέρνηση της Ν.Δ., με πρωθυπουργό τον Κώστα Μητσοτάκη, η πιο φαύλη, ανίκανη και φθαρμένη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος, μαζί με τους μαθητευόμενους «Μάγους του Νεοφιλελευθερισμού» κατάρτισαν δυο Προγράμματα Σύγκλισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία απέτυχαν παταγωδώς.

• Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ορισμένοι, που μιλούν ακόμα και σήμερα για «Χαμένη 10ετία του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ» ή για «Χαμένη 20ετία του ΠΑΣΟΚ».

         Όμως η ίδια η πραγματικότητα τους δίνει κάθε μέρα αποστομωτική απάντηση γιατί μέσα τις θητείες των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, και επί Ανδρέα Παπανδρέου και επί Κώστα Σημίτη, ανατρέψαμε το «Σύνδρομο της Ψωροκώσταινας».

Μοχθήσαμε μαζί με τον Ελληνικό λαό να δημιουργήσουμε μια χώρα σύγχρονη, με ανάπτυξη, με σύγχρονες υποδομές, με ευημερία, με αυτοπεποίθηση, με δημιουργικότητα, με έργα που σηματοδοτούν τη σύγχρονη Ελλάδα του 21^ου αιώνα.

Αρκεί να αναπολήσει, να θυμηθεί και να συγκρίνει κανείς πως ήταν η Ελλάδα το 1980 και πως είναι σήμερα σε κάθε Περιφέρεια, σε κάθε πόλη και συνοικία, σε κάθε νομό και χωριό, σε κάθε τομέα, σε κάθε κοινωνικό, οικονομικό και θεσμικό πεδίο.

 

12. ΄Ενας χαρισματικός και Εθνικός ηγέτης καταγράφεται πάντα στην ιστορία γιατί γράφει ιστορία, δεν περνάει ποτέ απαρατήρητος, δεν αφήνει ποτέ και κανένα αδιάφορο.

Στην Ελλάδα δύο Πολιτικοί Ηγέτες διώχθηκαν με ασίγαστο μένος, παράλογο πάθος και υπέφεραν τα πάνδεινα από τους αντιπάλους τους. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

• Οι αντίπαλοί τους, το «Παλάτι» και το πολιτικό κατεστημένο της Δεξιάς, αποπειράθηκαν, πολλές φορές, να τους στιγματίσουν, να τους λασπώσουν, να τους εξοντώσουν πολιτικά και ηθικά. Βεβαίως άξιος ο  μισθός τους αλλά όμως μάταιος ο κόπος τους. Μετά από αρκετό χρόνο είτε οι ίδιοι οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, είτε οι επίγονοί τους αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν την προσφορά, την αξία και το μεγαλείο αυτών των δύο Μεγάλων Ιστορικών Ηγετών.

• Είναι αλήθεια ότι οι Έλληνες συγκινήθηκαν δονήθηκαν και εμπνεύστηκαν από τον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Οι φίλοι του έδειχναν παντού και πάντα την αγάπη και την εμπιστοσύνη τους.

Στις κρίσιμες στιγμές, έστω και καθυστερημένα και εκ των υστέρων, ακόμα και οι αντίπαλοι του έδειχναν το σεβασμό τους προς έναν αντίπαλο μεγάλο, ικανό και άξιο.

• Όμως ακόμη και σήμερα υπάρχουν ορισμένοι «αμετανόητοι» εχθροί και αρνητές του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ορισμένοι, τους οποίους ο ίδιος ο ΑΝΔΡΕΑΣ τους είχε δικαιολογημένα αποκαλέσει «εφιάλτες της Δημοκρατίας», σήμερα βρίσκονται κυρίως στη συντηρητική Παράταξη και αδιάντροπα θέλουν να διδάξουν μαθήματα διαφάνειας και ήθους. Αυτοί αντί να αναπέμπουν ακόμα τις συγκεκριμένες ύβρεις τους για τον ΑΝΔΡΕΑ πρέπει να βρουν ατομικά, συλλογικά και παραταξιακά, το θάρρος και τη δύναμη και να αναλάβουν την ευθύνη τους για το στημένο, από τους ίδιους, «Βρώμικο ‘89».

Το σκοτεινό και κυνικό σχέδιό τους ήταν να εξοντώσουν πολιτικά και ηθικά τον Ανδρέα Παπανδρέου, να λεηλατήσουν τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, να διασπάσουν και να διαλύσουν το ΠΑΣΟΚ.

• Βεβαίως, η πολιτική και η ηθική δικαίωση και η δικαστική δικαίωση του Ανδρέα Παπανδρέου, έχει κατοχυρωθεί με τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης αλλά και με την ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού με την ψήφο του 47% του Ελληνικού Λαού το 1993.

• Πιστεύω ότι οι φυσικοί και οι ηθικοί αυτουργοί του «Βρώμικου ‘89» έχουν χρέος απέναντι στην Δημοκρατία, απέναντι στην Ιστορία και απέναντι στον Απόντα Ανδρέα Παπανδρέου, να αναγνωρίσουν με παρρησία και γενναιότητα, χωρίς μισόλογα και φαρισαϊσμούς, το ολέθριο λάθος τους γιατί αυτή η ομολογία θα σημάνει και τη λύτρωσή τους.

 

Πιστεύω ότι ανθρώπινα, ηθικά και πολιτικά οφείλουν, έστω εκ των υστέρων και ετεροχρονισμένα, προς τον Απόντα ΑΝΔΡΕΑ μια «Δημόσια Συγνώμη».

* * *

• Ο κ. Κώστας Μητσοτάκης και η Παράταξη της Ν.Δ. δεν μπορούν να σφυρίζουν αδιάφορα πια. Γιατί υπάρχει πια μια αναμφισβήτητη, αποδεδειγμένη και τεκμηριωμένη αλήθεια για την «ενοχή» της ηγεσίας της Ν.Δ. το 1989. Γιατί τη στιγμή, που παρέπεμπαν τον Αθώο Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο για «παθητική δωροδοκία» για τα νοσήλειά του, την ίδια ακριβώς στιγμή έρρεαν στα Ταμεία της Ν.Δ. εκατοντάδες εκατομμύρια μέσω μιας off–shore Λιβεριανής Εταιρίας, της ΜΑΥΟ.
  • Η Λιβεριανή υπεράκτια εταιρεία ΜΑΥΟ είναι υπαρκτή, με ομφάλιο λώρο με τα ταμεία της Ν.Δ. Είχε πολύχρονους δεσμούς συναλλαγής και διαπλοκής με τη Ν.Δ.

Εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές, που κατέθεταν οι «γνωστοί-άγνωστοι» χρηματοδότες, πήγαιναν, μέσω του Τροφοδότη Λογαριασμού της ΜΑΥΟ στα Ταμεία της Ν.Δ. επί Προεδρίας και Πρωθυπουργίας του Κώστα Μητσοτάκη.

• Μετά τις αποκαλύψεις μου και τις στοιχειοθετημένες καταγγελίες μου, ο κ. Μητσοτάκης και όλα τα επιφανή στελέχη της Ν.Δ., αναγκάστηκαν να ομολογήσουν, με ένορκες καταθέσεις τους στην Ελληνική Δικαιοσύνη, όλες τις αλήθειες των αποκαλύψεων και των καταγγελιών μου. Αναγκάστηκαν οι ίδιοι οι Ηγέτες της ΝΔ να ομολογήσουν στην Ελληνική Δικαιοσύνη, μετά από 10 χρόνια πεισματικής άρνησης με ακατάσχετα και προκλητικά ψεύδη, με κουτοπόνηρες, παραπειστικές εξηγήσεις, την ύπαρξη της Λιβεριανής Εταιρείας ΜΑΥΟ, τους δεσμούς της με τη Ν.Δ. και τη ροή εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών στα ταμεία της Ν.Δ., για την περίοδο του 1989-1990.

Δυστυχώς, όμως, παρά τις ομολογίες όλων των επιφανών στελεχών της Ν.Δ. για την πρωτόγνωρη ροή «μαύρου χρήματος» στα Ταμεία της Ν.Δ. από τη Λιβεριανή Εταιρία, η Δικαιοσύνη δεν προχώρησε ως το τέλος. Έμεινε στη μέση του Δρόμου.

Δεν τόλμησαν οι Εισαγγελείς, όπως όφειλαν, να προχωρήσουν στην αποκάλυψη αυτού του ομολογημένου πολύκροτου πολιτικού, οικονομικού, θεσμικού και ηθικού σκανδάλου.

• Να ανοίξουν όλους τους τροφοδότες Λογαριασμούς της MAYO και να δημοσιοποιήσουν τη διαπλοκή της Ν.Δ. με Επιχειρηματίες και Εφοπλιστές και να μάθουμε Ποιοί, Γιατί, Πότε και με Ποιά Ποσά χρηματοδοτούσαν τη Ν.Δ.

• «O tempora o mores», «ω καιροί ω ήθη», «ω θεία Δίκη», για τους Αρχάγγελους της Κάθαρσης του ’89.

• Κανείς δεν μπορεί να ζει μια ζωή στο ψέμα χωρίς ντροπή και δίχως τιμωρία.

Οι «Αρχάγγελοι» του ’89 δεν μπορούν να κρύβουν πια την «ενοχή» τους είτε με τις συγκεκαλυμμένες ύβρεις τους είτε με τη σιωπή τους ή με τις υποκριτικές δηλώσεις ότι τιμούν τον Ανδρέα Παπανδρέου, παίζοντας ένα «κρυφτούλι». Αυτή η χαμερπής στάση του θυμίζει τις τύψεις των θυτών, που ανακαλύπτουν  εκ των υστέρων τις αρετές του θύματος.

• Ξέρω ότι ξαφνιάζω ορισμένους, που θέλουν να επιβάλλουν τη λήθη γιατί φοβούνται τη Μνήμη και την Αλήθεια.

• Αυτές οι αναφορές στο «Βρώμικο ‘89» δεν αποτελούν, σε καμιά περίπτωση, Παρελθοντολογία. Αποτελούν έναν οφειλόμενο ύστατο φόρο τιμής στον μεγάλο απόντα ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Αποτελούν έναν όρκο αλήθειας για το παρόν και το μέλλον της Δημοκρατίας στη χώρα μας.

• Υπάρχει ένας ανεξόφλητος λογαριασμός, ένας όρκος και μια αδιαπραγμάτευτη αρχή για την αλήθεια και την ηθική. Η πίστη μας στη Δημοκρατία, στη Διαφάνεια και στις ηθικές αξίες δεν μπορεί να είναι επιλεκτική και συγκυριακή αλλά μια διαχρονική πίστη χωρίς εκπτώσεις και δίχως καιροσκοπικούς ληθάργους.

Οι αλήθειες όταν αποκαλύπτονται και στοιχειοθετούνται αξίζουν το όποιο τίμημα όσο μεγάλο κι αν είναι.

Οι αλήθειες απαιτούν αρετή και τόλμη. Η Δημοκρατία και η Διαφάνεια απαιτούν αρετή και τόλμη.

• Η διαχρονική δέσμευσή μας οφείλει να συμπυκνώνεται στο μήνυμα:

 

• «Διαφάνεια Παντού και Πάντα»
• «Διαφάνεια για τους Πάντες και τα Πάντα».

 

13. Ο διορατικός, ριζοσπάστης και σύγχρονος Πολιτικός, που αρνήθηκε τη θαλπωρή, τη συνέχεια και τη σιγουριά μιας οικογενειακής πολιτικής προίκας, που ίδρυσε στους δύσκολους καιρούς της Δικτατορίας το αντιστασιακό απελευθερωτικό κίνημα του ΠΑΚ, που μετά τη Μεταπολίτευση δημιούργησε με τη Διακήρυξη της 3^ης του Σεπτέμβρη και την αυτοοργάνωσή του ένα λαογέννητο ελπιδοφόρο και νικηφόρο κίνημα το ΠΑΣΟΚ, που έδωσε έτσι μια νέα ταυτότητα, με συνοχή, με δυναμισμό και με θετικούς προσδιορισμούς στη Δημοκρατική Προοδευτική παράταξη, 11 χρόνια δεν είναι πια μαζί μας.

• Όμως ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ υπάρχει παντού και ζει μαζί μας, γιατί η πολιτική κληρονομιά και οι υποθήκες, που μας άφησε, ο ιστορικός και διαχρονικός ηγέτης μας για την ενότητα και την προοπτική της δημοκρατικής και προοδευτικής Παράταξης, για την ενότητα, τη συνέχεια, την ανανέωση και την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ του Μέλλοντός μας, έχουν βαρύτατο φορτίο.

• Σήμερα είμαστε όλοι εδώ γιατί μας συνδέουν, μας εμπνέουν, μας συγκινούν οράματα, ιδέες, ιδανικά, δημιουργικές προσπάθειες, προτάσεις με αναφορά στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον.

Το ΠΑΣΟΚ εκφράζει και συμβολίζει πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, λαϊκές δυνάμεις, αγωνιστές και πολίτες, που έρχονται από πολύ μακριά και θέλουν να πάνε πολύ μακριά.

• Το ΠΑΣΟΚ εκφράζει δυνάμεις, που αποτελούν μια υπαρκτή πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία. Εκφράζει δυνάμεις που είναι διαχρονικά σηματοδοτημένες με ιδέες, με προτάσεις, με αγώνες, με κατακτήσεις, με νίκες, με ελπίδες και προσδοκίες.

• Είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής εξέλιξης της Ελλάδας. Αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής πορείας του λαού μας. Αναπόσπαστο κομμάτι της εξέλιξης της δημοκρατίας μας και της κοινωνίας μας.

• Είμαστε η συνέχεια μιας Δημοκρατικής και Προοδευτικής Παράταξης, που έχει αφήσει θετικά ίχνη, θετικά αποτυπώματα στην πολιτική διαδρομή της Ελλάδας στον 20^ο αιώνα.

Δικαιωματικά η Παράταξή μας και το Κίνημά μας φιλοδοξούν να έχουν μια καταλυτική, διαρκή και πρωταγωνιστική συμβολή και στο γίγνεσθαι του 21^ου αιώνα.

• Ας πιάσουμε λοιπόν το νήμα της ζωής μας για να ενώσουμε τους αγώνες και τις αγωνίες μας, τα βιώματα και τις αναζητήσεις μας, τις ιδέες και τα οράματά μας, τις προσδοκίες και τις ελπίδες μας.

14. Από το 1974 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 33 χρόνια ζωής, αγώνα και δημιουργίας με συνέχεια, με ανανέωση, με προοπτική.

Μαζί διανύσαμε 33 χρόνια και εξ αυτών τα 22 χρόνια μαζί με τον ΑΝΔΡΕΑ και τα 11 χρόνια χωρίς τον ΑΝΔΡΕΑ.

19 περίπου χρόνια είχαμε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας και 14 χρόνια είμαστε στην αντιπολίτευση.

* * *

• Σε αυτά τα 33 χρόνια έχουμε 11 κρίσιμα ορόσημα, 11 κρίσιμους σταθμούς της πορείας μας, που σηματοδοτούνται από τα αποτελέσματα των εκλογών μετά τη Μεταπολίτευση.

• Το 1974 το ΠΑΣΟΚ έλαβε 13%. Το 1977 25%.
• Το 1981 48%. Το 1985 46%.
• Το 1989 δύο αναμετρήσεις, τον Ιούνιο και το Νοέμβριο και το 1990 τον Απρίλιο 40% περίπου.
• Το 1993 47%, το 1996 41,5%.
• Το 2000 43,5%.
• Το 2004 40,55 %.

• Είναι σαφές ότι ο ΑΝΔΡΕΑΣ, μαζί με Όλους μας, δημιούργησε ένα ανεπανάληπτο πολιτικό, κοινωνικό και εκλογικό απόθεμα. Γιατί πίσω από αυτά τα ποσοστά, πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι με βιώματα, συναισθήματα και προσδοκίες.

• Υπάρχουν Δημοκράτες και Προοδευτικοί Πολίτες με αγώνες, αγωνίες και ελπίδες.

• Υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις με αναφορές, με συνείδηση και με απαιτήσεις.

Αυτοί οι Άνθρωποι, αυτοί οι Πολίτες, αυτές οι Δυνάμεις στηρίζουν διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ, ως νικηφόρο και ελπιδοφόρο κίνημα.

• Αυτό σημαίνει ότι εκατομμύρια του Ελληνικού λαού, εκατομμύρια Δημοκράτες και Προοδευτικοί Πολίτες, έχουν διατρανώσει, σε αυτά τα 33 χρόνια και στις εκλογικές αναμετρήσεις αλλά και σε όλες τις πολιτικές, θεσμικές ή κοινωνικές αντιπαραθέσεις και στους καθημερινούς δημοκρατικούς αγώνες, το μεγάλο τους ΝΑΙ στο ΠΑΣΟΚ με ό,τι συμβολίζει, εκφράζει και εκπροσωπεί.

• Εκατομμύρια πολίτες με την ψήφο τους έχουν εκφράσει διαδοχικά και διαχρονικά την πίστη, την εμπιστοσύνη και την ελπίδα τους και στο ΠΑΣΟΚ, και στον αείμνηστο ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, και στον Κώστα Σημίτη, και στον Γιώργο Παπανδρέου.

15. Σήμερα στο ΠΑΣΟΚ και στη Σύγχρονη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, όλοι μας περήφανοι για τη διαδρομή και το δημιουργικό έργο μας, διδαγμένοι από την αυτοκριτική, τις αδυναμίες και τα λάθη μας, αφυπνισμένοι για αυτά που έρχονται, ανανεωμένοι από τον παλμό και την συμμετοχή των Νέων Γενιών, έχουμε χρέος μέσα σε ένα κόσμο ανοιχτών συνόρων και κοσμογονικών αλλαγών, να αποσαφηνίσουμε την ταυτότητα και τον προορισμό μας.

Να ανανεώσουμε ουσιαστικά το όραμά μας, το πρόγραμμά μας, τις προτεραιότητές μας.

Να πείσουμε για τις πολιτικές μας προτάσεις και τις νέες ιεραρχημένες δεσμεύσεις μας.

Να προσδιορίσουμε, με όρους διαχρονικής συνέχειας και προοπτικής, Ποιοι είμαστε, Ποιους εκπροσωπούμε και εκφράζουμε κοινωνικά, πολιτικά, ιδεολογικά και προγραμματικά.

Να προσδιορίσουμε Τι θέλουμε, Που και Πως πορευόμαστε και με Ποιους συμπορευόμαστε ως ένα κίνημα αλλαγών και μεταρρυθμίσεων και εκσυγχρονισμών, ως ένα Κίνημα δικαιοσύνης, αλληλεγγύης, δικαιωμάτων και οικολογικής ευαισθησίας, ως ένα Κίνημα της Κεντροαριστεράς και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.

• Ας είναι όλα αυτά μια υπόσχεση, μια δέσμευση ΟΛΩΝ ΜΑΣ στο διαχρονικό Ηγέτη μας ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

16. Σήμερα η συσπείρωση, η ενότητα και η συμπαράταξη όλων μας με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ είναι προϋπόθεση για να δημιουργήσουμε και πάλι, με τις εγερτήριες ιδέες, τον ανανεωμένο λόγο, τις αξιόπιστες προτάσεις, τις σαφείς προγραμματικές δεσμεύσεις μας, τους όρους και τις προοπτικές ενός κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος πλειοψηφίας.

• Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, την καμπή των μεγάλων προκλήσεων, των μεγάλων ευκαιριών και των μεγάλων συνθέσεων.

Για μια ακόμη φορά το ΠΑΣΟΚ οφείλει να αποδείξει ότι αποτελεί μια δημιουργική, μια ανανεωτική, μια προωθητική δύναμη μέσα στην Ελληνική Κοινωνία.

Οφείλουμε να αποδείξουμε, για μια ακόμη φορά, ότι και θέλουμε και μπορούμε να κρατάμε το τιμόνι της Ελλάδας επειδή το αξίζουμε πραγματικά, επειδή έχουμε να προσφέρουμε στους Έλληνες πολλά, και όχι επειδή οι «Άλλοι», οι «Αντίπαλοί» μας δεν μπορούν.

Το συλλογικό μας στοίχημα είναι να αποδείξουμε ότι και θέλουμε και μπορούμε να κρατάμε το τιμόνι της χώρας, της Δημοκρατίας, της Οικονομίας και της Κοινωνίας επειδή είμαστε οι καλύτεροι, δίνοντας κάθε μέρα εξετάσεις με κριτές μας τους Πολίτες.

• Ο Γιώργος Παπανδρέου ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το 2004 και μετά, μέσα σε δύσκολες συνθήκες ανοίγει και δείχνει τους νέους δρόμους για το παρόν και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και της Παράταξης.

 

Νέους δρόμους που με τη συμμετοχή, τη συμβολή και τον αγώνα όλων μας μπορεί και πρέπει να είναι ελπιδοφόροι και νικηφόροι. 

17. Διανύουμε μια ακήρυχτη αλλά παρατεταμένη εκλογική περίοδο και αρκετοί οιωνοί δείχνουν ότι έχουμε μπει στην τελική ευθεία.

• Η κυβέρνηση της Ν.Δ., η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή έχει μπει σε ένα φαύλο κύκλο φθοράς, συρρίκνωσης και ηττοπάθειας.

Είναι μια κυβέρνηση ΒΑΒΕΛ με έναν Πρωθυπουργό θεατή και απόντα.

Μια κυβέρνηση ανίκανη, ξέπνοη, θαμπή και γκρίζα, που θυμίζει όλο και περισσότερο το παρελθόν της Δεξιάς στις χειρότερες στιγμές του.

Κατά γενική ομολογία, πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου και πάνω απ’ τη Ρηγίλλης πλανάται ως κακό όνειρο, ως εφιάλτης το φάντασμα της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, την περίοδο 1989-1993, η παρένθεση του κ. Κώστα Μητσοτάκη.

Η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση και ο κ. Κώστας Καραμανλής ως Πρωθυπουργός, έχουν πια εξαντληθεί και παραπαίουν. Ότι καλό είχαν να δώσουν το έδωσαν. Η παράταση της παρουσίας τους μόνο αδιέξοδα σωρεύει για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό, για την οικονομία, την κοινωνία και τους θεσμούς.

• Γι΄ αυτό το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρός μας ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ κλιμακώνουν μαζί με τους πολίτες και τις κοινωνικές δυνάμεις, έναν πολυμέτωπο πολιτικό αγώνα με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις και δράσεις μέσα και έξω από τη Βουλή.

Αυτές αφορούν ταυτόχρονα και συνδυαστικά τόσο την κριτική και την ουσιαστική αντιπαράθεση με την Κυβέρνηση της Ν.Δ. και τον Πρωθυπουργό, όσο και την ανάδειξη, την τεκμηρίωση και την προβολή των εναλλακτικών προτάσεων και των προγραμματικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ σε όλα τα πεδία το πολιτικό, το κοινωνικό, το οικονομικό, το εθνικό, το ηθικό, το θεσμικό, το ιδεολογικό.

18. Οι μάχες είναι μπροστά μας.

Το παιχνίδι είναι ανοιχτό. Εμείς διαμορφώνουμε και τους όρους και το κλίμα και το αποτέλεσμα.

Με πίστη και αυτοπεποίθηση μπορούμε να νικήσουμε.

• Οι μέρες που έρχονται είναι κρίσιμες μέρες, κρίσιμες βδομάδες, κρίσιμοι μήνες. Κάθε μέρα ο λαός αποδεικνύει ότι θέλει και απαιτεί την αλλαγή. Θέλει και απαιτεί αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμούς για μια δίκαιη και σύγχρονη κοινωνία, για μια ανοιχτή και δημοκρατική κοινωνία.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει κάθε μέρα να αποδεικνύει ότι και αξίζει και μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές τις προσδοκίες και σε αυτές τις απαιτήσεις του ελληνικού λαού.

19. Οι εκλογές, που έρχονται όποτε και όταν γίνουν, είτε το Σεπτέμβριο, είτε τον Οκτώβριο, είτε τον Νοέμβριο, είτε το Μάρτιο συμπυκνώνουν μια προγραμματική αντιπαράθεση, μια πολιτική και κοινωνική αναμέτρηση.

• Η κυβέρνηση της ΝΔ πότε με την απραξία και την ανικανότητά της, πότε με τις χάρτινες μεταρρυθμίσεις και τη φαυλότητά της, πότε με τις αντιλαϊκές πολιτικές της και τη διαπλοκή της με τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα των ημετέρων της, πότε με τον κομματισμό και τον φανατισμό προκαλεί, πολώνει και διχάζει την κοινωνία.

• Ο Κοινωνικός Διπολισμός είναι υπαρκτός και δεδομένος και αναζητεί φερέγγυα πολιτική έκφραση και αξιόπιστη προγραμματική πρόταση, με τη δυναμική και την θετική προοπτική μιας ανανεωμένης, σύγχρονης, συνθετικής και ριζοσπαστικής Κεντροαριστεράς.

Είναι στο χέρι μας να πείσουμε και πάλι τη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού, να προχωρήσουμε ΜΑΖΙ.

• Ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ με το όραμά του, με τις νέες ιδέες του, με το ανανεωμένο πρόγραμμά του, με τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις του, με το δημιουργικό του έργο, μέρα με τη μέρα δίνει πρόσωπο, φωνή, δύναμη, ελπίδα και προοπτική σε μια υπαρκτή κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.

 

Ο καθένας μας με την ενεργό δράση του, με πρωτοβουλίες του στους κοινωνικούς χώρους, μπορεί και πρέπει να γίνει καταλύτης και πολλαπλασιαστής για την αφύπνιση, τη δυναμική και την προοπτική αυτής της υπαρκτής κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.

20. Είμαι αισιόδοξος για τη θετική έκβαση της μάχης, για το πλειοψηφικό ρεύμα ενός νέου συνασπισμού κοινωνικών δυνάμεων και για τη ΝΙΚΗ.

Πιστεύω και αγωνίζομαι, όπως ΟΛΟΙ μας, για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, για τη νίκη του Γιώργου Παπανδρέου, για τη νίκη της σύγχρονης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης γιατί θα είναι μια ΝΙΚΗ για μια δυνατή Ελλάδα, για μια δίκαιη κοινωνία, για μια κοινωνία με ανάπτυξη, με αλληλεγγύη, με ανθρωπιά, για μια κοινωνία με ποιότητα ζωής και ευημερία για όλους.

“ΕΛΛΗΝΑΣ“

 

-/-