ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙΣ ΕΝΑΝ ΔΥΣΤΥΧΗ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΨΕΥΤΟ-«ΑΛΗΘΕΙΑ»!!!

Πόσο φυσιολογικό είναι, αλήθεια, να τηλεφωνεί ένας Υπουργός σε έναν ισοβίτη, μέσα στη φυλακή και να τον παροτρύνει να καταθέσει σε βάρος ή υπέρ κάποιου ή κάποιων;

– Στην ερώτηση αυτή, που του υπέβαλε βουλευτής της αντιπολίτευσης, υποχρεώθηκε να απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης (!!!) Σταύρος Κοντονής, από το βήμα της Βουλής. Φυσικά, δεν εξέπληξε κανένα η προστασία που έσπευσε να παράσχει στον Υπουργό Αμυνας Πάνο Καμμένο, ήταν κάτι το φυσιολογικό και αναμενόμενο. Εκείνο που εξέπληξε, όμως, τους πάντες, ήταν τα επιχειρήματα που ανέπτυξε. Επιχειρήματα παιδαριώδη, αφελή, αλλά και ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ(!) για το δημοκρατικό μας πολίτευμα και την ίδια μας τη Δημοκρατία.

– Είπε, μεταξύ άλλων, ο Κοντονής ότι εκείνο που μετράει, εκείνο που ενδιαφέρει περισσότερο, δεν είναι η παρέμβαση ενός υπουργού στη Δικαιοσύνη, αλλά η… ανίχνευση της αλήθειας! Τα γράφω με δικά μου λόγια, διότι αδυνατώ να παρακολουθήσω την «περίεργη» ροή λόγου του Κοντονή. Αυτά όμως είπε, στην ουσία. Ότι προέχει, ότι το ζητούμενο, ότι το πολυτιμότερο όλων είναι η ανίχνευση της αλήθειας και γι’ αυτό πήρε τηλέφωνο ο Καμμένος τον Γιαννουσάκη, για να τον προτρέψει να πει την αλήθεια, όχι για να του ζητήσει να πει ψέματα!!! Επομένως, ο Καμμένος αθωώνεται και πολύ καλά έπραξε, στο φινάλε, κατά τον υπουργό… ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (!!!!!!).

ΚΑΙ Ο ΜΟΝΙΜΟΣ ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ ΤΗΣ… ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ

– Δεν μας είπε, όμως, ο Κοντονής κάτι πολύ σημαντικό. Το ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ η αλήθεια, την οποία επιμένει… φορτικά ο Καμμένος να πει ο κατάδικος. Για να τη ζητάει επιμόνως και πέρα από κάθε πρόσχημα ο Καμμένος, σημαίνει ότι την ξέρει. Οπότε τίθεται το ερώτημα. Αν την ξέρει την αλήθεια, γιατί δεν πάει ο ίδιος να την καταθέσει σε έναν εισαγγελέα, όπως την κυρία που έστειλαν στον κατάδικο να του πάρει την κατάθεση; (Εισαγγελέας Κα Τζίβα).

– Νομίζω ότι πάνω απ’ όλα, ως κοινοβουλευτικός ανήρ και δη κυβερνητικός εταίρος (βρε τι… έχουμε πάθει!) έχει υποχρέωση ο Καμμένος στον ελληνικό λαό να ΠΕΙ την αλήθεια που ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, όχι να βάζει άλλους, να πιέζει, να απειλεί και να υπόσχεται σε έναν δυστυχή κατάδικο, εκμεταλλευόμενος τη δεινή του θέση.

– Αυτό που πιστεύω εγώ, βεβαίως, είναι ότι η «αλήθεια» που ζητάνε οι Καμμένοι (και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι την ίδια αλήθεια αναζητεί και ο μόνιμος “ανιχνευτής της αλήθειας” Μελισσανίδης) δεν είναι αλήθεια, αλλά κάποια ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ κατάθεση, που πιθανότατα να ήθελαν να υπαγορεύσουν στον ισοβίτη. Είναι δηλαδή μία ΨΕΥΤΙΚΗ «αλήθεια», κατά τη ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ εντολή.

– Αυτή την ΨΕΥΤΙΚΗ αλήθεια εννοεί ο Κοντονής μιλώντας από βήματος, ότι είναι το ζητούμενο να καταθέσει ο κατάδικος. Αν δεν πει δηλαδή την ψευτο-«αλήθεια» του Καμμένου, απλά δεν έχει πει αλήθεια. Και επειδή δεν έδειξε σημεία συμμόρφωσης, να πει αυτά που του ζητάει ο υπουργός, πρέπει να ΠΙΕΣΤΕΙ με τη σχετική… «ανίχνευση» και να την καταθέσει για να ξαναγίνει δίκη, να καταδικαστούν άλλοι και να εξυπηρετηθούν τα ομιχλώδη συμφέροντα των ΟΠΟΙΩΝ υπάρχουν πίσω από τον Καμμένο.

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟΣ

Η ανίχνευση της «αλήθειας» ως υπέρτατου σκοπού, άρα και πάση θυσία, είναι χαρακτηριστικό ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΚΩΝ και ΑΥΤΑΡΧΙΚΩΝ καθεστώτων. Και η Ιερά Εξέτασις ανίχνευε τη δική της «αλήθεια», βασανίζοντας σκληρά αθώους. Κανείς δεν ήταν αθώος από τη στιγμή που η “Ιερά Εξέτασις” ξεκινούσε την ανακριτική διαδικασία. Διότι η «αλήθεια» ήταν ΜΟΝΟΝ αυτή που ήθελαν οι Ιεροεξεταστές να κατατεθεί. Τον έβαζαν ας πούμε να πει ότι ήταν ο διάβολος μετενσαρκωμένος. Αν ο βασανιζόμενος το παραδεχόταν (αυτή που του έλεγαν να καταθέσει), τον άφηναν ή τον τελείωναν για να ησυχάσει. Αν, όμως, αρνιόταν να καταθέσει ως αλήθεια αυτό που του ζητούσαν, συνέχιζαν τα βασανιστήρια κάνοντας και τον… σταυρό τους πού και πού, καθ’ ότι ήσαν και ιερωμένοι.

– Ανίχνευση της αλήθειας είναι κι αυτή, όπως την εννοούν οι συγκεκριμένοι υπουργοί των συριζανέλ. Την ίδια μέθοδο, της ανίχνευσης της ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ «αλήθειας», ακολουθούσαν οι Γερμανοί της Γκεστάπο στα υπόγεια της οδού Μάρνη, οι ανακριτές του “ΕΑΤ-ΕΣΑ”, οι Βιετκόνγκ του πολέμου του Βιετνάμ στους αιχμαλώτους τους, οι Τούρκοι με τα “Εξπρές του Μεσονυχτίου” και πιο πρόσφατα, την είδαμε στη Βόρεια Κορέα με τον Αμερικανό αιχμάλωτο, που έφυγε από τη ζωή σαν αποτέλεσμα των βασανιστηρίων. ΟΛΟΙ αυτοί, και ΧΙΛΙΑΔΕΣ άλλοι, στη διαδρομή της παγκόσμιας ιστορίας, την… αλήθεια αναζητούσαν! Όμως, τη ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ «αλήθεια», την ΨΕΥΤΙΚΗ, αυτή που τους συνέφερε.

Ο ΚΟΝΤΟΣ ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΦΤΙΚΟ GPS

– Θα συμφωνήσω με τον Κοντονή, ως προς τις αλλεπάλληλες αναφορές του στη μάστιγα των ναρκωτικών. Το είπε και το ξαναείπε ο υπουργός για το πόσο κακό κάνουν στη νεολαία τα ναρκωτικά και πόσο σκληρά πρέπει να παταχθούν εκείνοι που τα διακινούν και τα προμηθεύουν. Σωστά όλα αυτά και δεν διαφωνώ στο παραμικρό. Μόνο που αυτές οι αναφορές δεν προσθέτουν απολύτως τίποτα στις γνώσεις μας, ούτε και προσφέρουν κάτι που δεν γνωρίζαμε στην ενημέρωσή μας.

– Ναι, τα ναρκωτικά είναι κακό πράγμα και σκοτώνουν τη νεολαία μας. Το ζητούμενο, όμως, μιας και η αναφορά έγινε από υπουργό της κυβέρνησης, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ οι υπουργοί της, οι μικρόπνοοι «εξοπλισμένοι» με «κοντό νου», στην καταπολέμηση των ναρκωτικών! Με ποιο δηλαδή ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ έως σήμερα έχουν επιδείξει την απέχθεια και την πρόθεσή τους να καταπολεμηθεί η μάστιγα. Τι έκαναν δηλαδή προς αυτή την κατεύθυνση εκτός του να βγάζουν λογύδρια-εκθέσεις ιδεών;

– Και επειδή εγώ ΠΑΝΤΟΤΕ ομιλώ με επιχειρήματα, έχω να καταθέσω ΦΡΕΣΚΑ πράγματα. Πήρε χαμπάρι ο Κοντονής τι έγινε και τι γίνεται στους καταυλισμούς των Ρομά στο Μενίδι; Το ξέρει ότι EΚΕΙ είναι η φωλιά των ναρκωτικών, ότι από ΕΚΕΙ ξεκινάει η διακίνηση στο λεκανοπέδιο της Αττικής; Εμαθε ότι καθημερινά, ακόμη και ΤΩΡΑ, οι Ρομά ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ στον αέρα για να δείξουν πού είναι το σημείο πώλησης στα πρεζόνια; Αυτό είναι το… «γύφτικο GPS», υπουργέ-διώκτη των ναρκωτικών. Και τι έκανε η κυβέρνησή σου για να… «καταπολεμήσει» τη συγκεκριμένη ναρκο-γυφτο-μαφία;

Τρομερά και φοβερά μέτρα! Όπως το να μπαίνουν στα Πανεπιστήμια χωρίς εξετάσεις, να φτιάξουν δική τους… αστυνομία, να εισπράττουν περισσότερα επιδόματα και πάει λέγοντας.

– Μήπως έμαθε ο υπουργός Κοντονής ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ στα Πανεπιστήμια και πιο συγκεκριμένα, στο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ; Διάβασε τις ΕΠΩΝΥΜΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ; Και τι έπραξε η κυβέρνησή του για να αντιμετωπίσει την κατάσταση;

Να σας πω εγώ τι έπραξε :

Ένα… ΤΙΠΟΤΑ, με… μπόλικο ΚΑΘΟΛΟΥ!

Ναι, όντως, υπουργέ Κοντονή. Έχεις δίκιο. Κάτι τρέχει με τα ναρκωτικά, που αποδεκατίζουν τη νεολαία. Αυτή είναικαι η μεγάλη ΑΛΗΘΕΙΑ.

Μόνο που εσείς, με την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ δεν ασχολείσθε.Ασχολείσθε ΜΟΝΟ με τα ΨΕΜΑΤΑ και την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. Και αυτή είναι η ΚΑΤΑΝΤΙΑ της πατρίδας μας

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚ!

Κατόπιν προτροπής και παρότρυνσης της διοίκησης συζήτησε με τους Άραβες!

Για να τα κάνουμε λιανά για την ιστορία με τον Μπέργκ, σύμφωνα με τα δικά μου στοιχεία, η υπόθεση έχει ως εξής: Από την αρχή της περιόδου, μέχρι τον Γενάρη του 2017, ο Παναθηναϊκός του χρωστούσε αποδοχές ΕΞΙ ΜΗΝΩΝ.

Τον Γενάρη τον κάλεσαν και του ζήτησαν να υπογράψει ανανέωση του συμβολαίου του μέχρι το τέλος του 2019 με ετήσιες αποδοχές 800.000 ευρώ συν άλλες 200.000 «μπόνους», δηλαδή μόνο αν η ομάδα κατακτούσε έναν τίτλο.

Φυσικά, γι’ αυτά που… πήρε ο Πόα τελικά, μπόνους δεν προβλεπόταν στο συμβόλαιο του Μπεργκ.

Πάμε παρακάτω. Από κοινού όρισαν Μπεργκ και Πόα τη ρήτρα του συμβολαίου. Και ξέρετε γιατί το δέχτηκε αυτό ο Σουηδός; Επειδή του ΖΗΤΗΣΑΝ να ΒΡΕΙ ΟΜΑΔΑ ΝΑ ΤΑ ΧΩΣΕΙ και να ΚΟΝΟΜΗΣΟΥΝ ΟΛΟΙ!

Οσο για τα χρωστούμενα, έκαναν τα κουμάντα τους και πλήρωσαν ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥΣ και ΟΧΙ όλα. Γι’ αυτό και ο Μπεργκ έχει καταθέσει προσφυγή.

Βεβαίως και ο Μπεργκ δεν είχε δικαίωμα τυπικά να ΜΙΛΗΣΕΙ και ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙ με άλλη ομάδα… δύο χρόνια πριν λήξει το συμβόλαιό του. Το θέμα όμως είναι αν ενήργησε έτσι όπως ενήργησε υλοποιώντας την ΕΠΙΘΥΜΙΑ της ομάδας του, όπως και σας ΑΠΟΚΑΛΥΨΑ παραπάνω.

Το παραμύθι της πάταξης του χουλιγκανισμού και…

Η τρύπα στο νερό που άφησε πίσω της η Μάργκαρετ Θάτσερ

«Αγαπητέ κύριε Γαβαθιώτη, προφητικό το άρθρο σας “Μήπως οι άλλοι… “κάτι ξέρουν”;”. Δυστυχώς, η αποβολή της χώρας από το διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα, ίσως είναι και η μόνη λύση για να σταματήσουν τα πέτσινα κύπελλα, οι Πλατανιάδες, οι αλητείες μέσω δημοσιεύσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι Σοβιετικής νοοτροπίας ψευτοτσαμπουκάδες εκ Ροστόφ, οι κυβερνητικές χειρονομίες με σεξουαλικά υπονοούμενα και τέλος οι ψευτοεξυγιαντές Επτανησιακού τύπου. Μία λύση δηλαδή Θατσερικού τύπου. Με τη διαφορά βέβαια ότι στην Αγγλία τη λύση επέβαλε η εκλεγμένη Πρωθυπουργός, ενώ εδώ θα την επιβάλουν στη χώρα (), …διεθνείς οργανισμοί» (Periklis Kairis‎).

Υπάρχει μία ιστορική ανακρίβεια, αγαπητέ φίλε. Ουδέποτε η Θάτσερ «επέβαλε» τη «λύση» αποκλεισμού του αγγλικού ποδοσφαίρου. Υπήρξε σχετικό ΑΙΤΗΜΑ της Αγγλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, το οποίο και έκανε δεκτό, αμέσως μετά τα εφιαλτικά δυστυχήματα του Χέιζελ και του Χίλσμπορο.

Όμως, ενώ αυτή η απόφαση επικοινωνιακά επικροτήθηκε, στην πραγματικότητα ΣΚΟΤΩΣΕ το αγγλικό ποδόσφαιρο, όπως πολύ σωστά δήλωσε αργότερα ο Σαμ Αλαρντάις:

«Η Θάτσερ σκότωσε το ποδόσφαιρο. Καμιά αμφιβολία επ’ αυτού. Από τότε που η Θάτσερ σταμάτησε να πληρώνει δασκάλους και γυμναστές να μένουν στο σχολείο πέρα από τις κανονικές ώρες λειτουργίας του, για να κάνουν τα παιδιά προπονήσεις, ο αριθμός των ταλέντων που βγάζουμε έχει πέσει στο μισό. Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα της μεσαίας τάξης σε αυτήν τη χώρα, και σήμερα μόνο στα πλούσια ιδιωτικά σχολεία μπορούν τα παιδιά να ασχοληθούν πιο σοβαρά με τον αθλητισμό. Τα παιδιά όμως που πηγαίνουν σε αυτά τα σχολεία κατά κανόνα προτιμούν το ράγκμπι. Στους συλλόγους γίνεται σημαντική δουλειά, όμως έχω την αίσθηση ότι αυτή η χώρα παράγει μόνο τα μισά ταλέντα από αυτά που θα μπορούσε να παράγει αν το κράτος δεν είχε σκοτώσει το άθλημα επί Θάτσερ».

Όπως βλέπεις, λοιπόν, αγαπητέ, το νόμισμα έχει δύο όψεις πάντα. Οι υμνωδίες περί απόφασης Θάτσερ που δήθεν… «πάταξε τη βία» και «νίκησε τον χουλιγκανισμό» εκτελούνται μόνο από τύπους επιφανειακής και επικοινωνιακής λογικής, π.χ. Κοντονής. Το μόνο που πέτυχε η Θάτσερ τότε, ήταν να ΠΛΗΞΕΙ το αγγλικό ποδόσφαιρο και να… ΧΑΪΔΕΨΕΙ τα μαγουλάκια των χουλιγκάνων, οι οποίοι αν σταμάτησαν να πλακώνονται στις εξέδρες των γηπέδων, συνέχισαν να πλακώνονται με περισσότερη ένταση και συχνότητα ΕΚΤΟΣ γηπέδων, σε πάρκα και γειτονιές.

Τότε ξεπετάχτηκαν οι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ οπαδοί, που έλυναν (και λύνουν) τις διαφορές τους στα διάφορα «ραντεβού θανάτου».

Τι έκανε λοιπόν η Θάτσερ; Τον μεγάλο παφλασμό του βράχου που πέφτει στο νερό. Και βουλιάζοντας το μόνο που αφήνει πίσω του είναι μια τρύπα.

(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 22/06/2017)