Πολλά και γενικότερου ενδιαφέροντος τα θέματα που προκύπτουν από τη φασιστική ενέργεια του Καμμένου εναντίον της λειτουργίας της δημοσιογραφίας στη χώρα μας.

Με προβληματίζει όμως ιδιαίτερα το κατά πόσον μπορεί να συμβαδίζει με τις δημοκρατικές επιταγές η δυνατότητα ενός πολιτικού να μπορεί να ζητάει και να επιτυγχάνει τη σύλληψη ενός απλού πολίτη, τη στιγμή που ο απλός πολίτης δεν έχει τη δυνατότητα να στραφεί εναντίον του αμυνόμενος, λόγω της άδικης και αντιδημοκρατικής διάταξης περί ασυλίας.

Ερωτώ, λοιπόν, είναι δυνατόν αυτή η ιδιαιτερότητα, θα έλεγα πιο σωστά το νομικό τερατούργημα, να συμβαδίζει με την Υψίστη Συνταγματική διάταξη, ότι όλοι οι Έλληνες είναι ΙΣΟΙ απέναντι στον νόμο;

Ο Καμμένος και ο κάθε Καμμένος, αν και δεν υπάρχουν πολλοί του είδους του, έχει τη δυνατότητα, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΣ το υπουργικό του αξίωμα, να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ουσιαστικά τη σύλληψη, την ταλαιπωρία της προσαγωγής που συνεπάγεται, τη δικαστική βάσανο που ακολουθεί, ακόμα και τον ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟ σε (ουσιαστική) ΦΥΛΑΚΙΣΗ, έστω για μία νύχτα, όποιου πολίτη ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ (για να το πούμε πιο λαϊκά), χωρίς βέβαια ο ίδιος να κινδυνεύει από πράξη ισοδύναμων αντιποίνων, αφού ο νόμος τον προστατεύει. Μόνον αυτόν προστατεύει και όχι αυτόν που μήνυσε, ο οποίος δεν έχει τη δυνατότητα ΑΜΕΣΗΣ αντίδρασης.

Η συγκεκριμένη διάταξη περί βουλευτικής ασυλίας είναι ό,τι πιο ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ και εναντίον των ΧΡΗΣΤΩΝ ΗΘΩΝ έχει περάσει ποτέ από το ελληνικό κοινοβούλιο, όπως ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ και από τα τωρινά γεγονότα. Και είναι μία διάταξη, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τύπων σαν τον Καμμένο, αφού ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ και στην τελική, ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ ΤΟΝ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟ, τον ΕΤΣΙΓΟΥΣΤΑΡΙΣΜΟ, την ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΔΥΝΑΜΕΩΣ και βεβαίως, την όποια ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ απόχρωση του χαρακτήρα τους.

ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΤΟΥΜΠΟΕΙΔΕΙΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

Δεν θα μπω στο τρυπάκι της βασιμότητας ή όχι των ισχυρισμών Καμμένου, διότι πολύ απλά δεν χρειάζεται να μπω, όταν ΕΚ ΠΡΟΟΙΜΙΟΥ τον θεωρώ αναξιόπιστο και ΨΕΥΤΗ. Εξάλλου, το αν είναι βάσιμοι οι ισχυρισμοί του είναι κάτι για το οποίο θα αποφασίσει η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, όχι εγώ.

Ο Πάνος Καμμένος δεν είναι ειλικρινής. Η πολιτική του καριέρα δεν περιέχει αλήθειες, ούτε και ειλικρίνεια προθέσεων. Πρόκειται για σαφές και στέρεο συμπέρασμα που δεν χρειάζεται καμία εξειδικευμένη ανάλυση, διότι αποδεικνύεται επί ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ σχεδόν βάσεως, από την προεκλογική και την εν συνεχεία κοινοβουλευτική του δραστηριότητα. Τι να θυμηθεί κανείς από τις υποσχέσεις του, από τις κορώνες του στη Βουλή, από τις χυδαίες επιθέσεις του εναντίον των κοινοβουλευτικών του εχθρών;

Ο τίτλος «έντιμος πολιτικός» δεν ταιριάζει στον Καμμένο, ο οποίος δεν είχε και δεν έχει κανένα πρόβλημα, ή ηθική αναστολή, να ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΕΙ και μάλιστα ΧΥΔΑΙΑ τις περισσότερες φορές τους Ελληνες πολίτες, προκειμένου να υφαρπάζει την ψήφο τους. Οι απατηλές ατάκες και κορώνες του στη Βουλή έχουν γίνει παροιμιώδεις, όπως και οι αλλεπάλληλες τουμποειδείς μεταστροφές του, κατά περίσταση και κατά τα «καλά και συμφέροντα». Βεβαίως, αυτές οι απατεωνίστικες συμπεριφορές δεν είναι ούτε σπάνιο, ούτε ασύνηθες για τους πολιτικούς, αλλά πάντα θα υπάρχει και κάποιος τύπου Καμμένου, να διευρύνει το φάσμα εξαπάτησης του ελληνικού λαού.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ «153».

Δεν θα απέδιδα επ’ ουδενί τον χαρακτηρισμό «αρσενικός πολιτικός» στον Καμμένο. Δεν είναι αρρενωπή η τακτική της επίδειξης δύναμης σε ανθρώπους με περιστασιακή αδυναμία να αντιμετωπίσουν την επίθεση. Ο Καμμένος έχει τη δύναμη (αυτή που του δίνουν οι «153» της πλειοψηφίας-τερατούργημα) να κινητοποιεί τις όποιες αρχές του χρειαστούν προκειμένου να υλοποιήσει την ενδόμυχη ανάγκη του να «επιβληθεί πάση θυσία». Ακόμη και πατώντας επί πτωμάτων, ακόμα και ξεπερνώντας το όριο της ΕΥΠΡΕΠΕΙΑΣ που πρέπει να είναι απαραίτητο προσόν κάθε υπουργοποιούμενου. Η επίδειξη δύναμης μπορεί να προέρχεται από διάφορες αιτίες, όπως π.χ. η εκδικητικότητα, η μισαλλοδοξία, ο παραδειγματισμός των αντιπάλων δια της ισοπέδωσης των πιο αδύναμων να αντιδράσουν κ.ά.

Η εκδικητική τάση του Καμμένου μπορεί να αιτιολογηθεί από τις πρόσφατες αποκαλύψεις των Κουρτάκη – Τζένου για τις διακοπές του στις Άλπεις. Η μισαλλοδοξία μπορεί επίσης να προέρχεται από το ΜΙΣΟΣ του απέναντι στον Ολυμπιακό και τους ανθρώπους που τον διοικούν. Κάτι που έχει αποδείξει στο παρελθόν και εναντίον του Κόκκαλη. Ο παραδειγματισμός που θέλει να επιβάλει, με την ταλαιπωρία των Κουρτάκη και Τζένου, δεν αφορά συγκεκριμένους, αλλά ΟΛΟΥΣ τους ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, οι οποίοι, όπως ακριβώς συμβαίνει σε κάθε κινδυνεύουσα δημοκρατία, είναι η τελευταία γραμμή άμυνάς της! Ο Καμμένος, και ο κάθε πολιτικός με παραπλήσια αντίληψη, ΞΕΡΕΙ πολύ καλά ότι ένα, δύο, μερικούς, πολλούς δημοσιογράφους, μπορεί και να τους «κουμαντάρει» για λίγο, με τους τρόπους που όλοι ξέρουμε.

ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους, όμως, και ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, δεν μπορεί, δεν γίνεται!

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Ως εκ τούτου, οι δημοσιογράφοι, στο σύνολό τους, είναι και θα είναι πάντα στο στόχαστρο του κάθε δικτατορίσκου, αυταρχικού, ασύστολου και αθεράπευτα δόλιου πολιτικάντη.

Όχι, δεν συμφωνώ στο προβαλλόμενο από καλούς συναδέλφους, ότι ο Καμμένος είναι ένας μικρός Ερντογάν. Το ότι ίσως στην άκρη του μυαλού του να υπάρχει αυτή η πρόθεση, δεν το αποκλείω. Το να την έχει δει Ερντογάν είναι επίσης πολύ πιθανό. Όμως, σαν τον Ερντογάν δεν πρόκειται να γίνει, ακόμα και αν συρθεί «στα τέσσερα», σύμφωνα με την προσφιλή του έκφραση, και ο λόγος είναι απλός: Ότι καλώς ή κακώς, ο Ερντογάν διαθέτει μία εκπληκτική δημοφιλία! Της οποίας ούτε ένα μονοψήφιο ποσοστό δεν θα μπορέσει να αποκτήσει ποτέ ο αντιδημοφιλής και μάλλον αποκρουστικός στο λαϊκό αίσθημα και καταδικασμένος να μην ξαναδεί ποτέ του ελληνική βουλή, αν βεβαίως η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ εξακολουθήσει να είναι το πολίτευμα της χώρας μας, Καμμένος.

Δεν μπορώ να ξέρω ποια θα είναι η συνέχεια αυτής της εξωφρενικής περιπέτειας του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. Εκείνο, όμως, που έχει διδάξει η πείρα, είναι ότι κάθε πλήγμα στη δημοσιογραφία έχει σαν βέβαιο αποτέλεσμα τη συσπείρωσή της, τον κοινό αγώνα για τη διαφύλαξη του πολυτιμότερου αγαθού: Της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, που είναι ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ του Ελληνα πολίτη.
Αυτή την ΥΨΙΣΤΗ αρχή, κανένας Καμμένος, λιλιπούτειας ηθικής υπόστασης, δεν μπορεί να τη βανδαλίσει. Πόσο μάλλον να την καταλύσει…

*Πάλι τραυματίστηκε ο Τσιγκρίνσκι, παραμονές του ντέρμπι.

Επαθε υποτροπή στο γνωστό του πρόβλημα, με το σφίξιμο στην τσέπη.

ΞΕΠΑΓΙΑΣΜΕΝΑ ΑΡΔΙΔΙΑ ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ!

Ρε τι πάθανε τα ΑΡΔίδια-! Από πρωί-πρωί, ξημερώματα, εξαπολύθηκαν στην Ευελπίδων. Πριν και από την κλούβα που πάει τους ποινικούς να δικαστούν, ήταν εκεί τα ΑΡΔίδια. Ούτε η παγωνιά ούτε το χιόνι ούτε η βροχή ούτε τίποτα δεν επηρεάζει τους σκληραγωγημένους ΑΡΔολειτουργούς της αντι-Ολυμπιακής δημοσιογραφίας.

Έτριβαν τα χέρια τους, τα ΑΡΔίδια, όχι όμως επειδή κρύωναν. Τα έτριβαν επειδή περίμεναν να τους βγει κανένα λαβράκι. Δηλαδή, μπας και… εμφανιζόταν κανένας Βίτορ Περέιρα ή Παϊτίμ Κασάμι για να… «κάτσουν στο σκαμνί», όπως διαφήμιζαν από προχθές στα ΑΡΔοΜΜΕ τους!

Κοίταζαν από δω, κοίταζαν από κει, έψαχναν από δω, έψαχναν από κει, μπας και ξεμυτίσει από καμιά γωνία κανένας πρώην «ερυθρόλευκος» εκ των δύο «διακορευτών» της κούλας σ’ εκείνο το αλησμόνητο ματς του Κυπέλλου, αλλά… πού! Κανένας τους δεν εμφανίστηκε, ούτε βεβαίως και κάποιος εκ των δύο… «κάθισε στο σκαμνί». Σε κανένα… σκαμπό κάποιου… μπαρ ίσως να βρέθηκε ο Κασάμι. Σε σκαμνί δικαστηρίου, όμως, με τίποτα.

Η κατάληξη της ΑΡΔικής περιπέτειας ήταν σκέτη απογοήτευση. Το δικαστήριο αποφάσισε την επ’ αόριστον αναβολή της υπόθεσης. Οι… «κατηγορούμενοι» πρώην του Ολυμπιακού ούτε εμφανίστηκαν ούτε και πρόκειται βεβαίως να κάνουν την εμφάνισή τους, όποτε και αν γίνει η δίκη τους.

Ακριβώς το ίδιο θα συμβεί και στην επόμενη δίκη, νομίζω αρχές Φεβρουαρίου, οπότε και πρόκειται να δικαστεί άλλη μήνυση για το ίδιο θέμα, οπαδών της Κούλας που πραγματικά πρέπει να πόνεσαν πάρα πολύ τότε και ο πόνος δεν λέει να τους φύγει.

Τα ΑΡΔίδια, πάντως, θα είναι εκεί, πιστοί στο ΑΡΔικό τους καθήκον, να… περιμένουν με αγωνία, μπας και σκάσει μύτη από καμιά γωνία ο Κασάμι ή ο Περέιρα και δώσει υπόσταση στο πιο τολμηρό από τα όνειρά τους:

Να κάτσουν στο σκαμνί να… ομολογήσουν ότι… «προκάλεσαν» τους Κούληδες και να… ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη για την… ταλαιπωρία που προκάλεσαν στην ένδοξη ομάδα της… προσφυγιάς και του… ξεριζωμένου ελληνισμού!

Και μετά, θα αλλάξουν πλευρό στο κρεβάτι τους, γιατί θα έχουν μουδιάσει.

Η παρέα του σουβλατζίδικου…

Πρέπει να έχει πολύ καλό γύρο το σουβλατζίδικο στο Πανόραμα της Βούλας, για να δίνουν εκεί τα νυχτερινά ραντεβού τους διάφορες προσωπικότητες του ποδοσφαιρικού χώρου.

Προσέξτε από ποιους αποτελούνταν η σαφώς ετερόκλητη παρέα που συνέτρωγε προχθές το βράδυ, μετά τα γεγονότα των συλλήψεων στα «Παραπολιτικά».

Προσωπικότητα πρώτη, Βασίλης Γκαγκάτσης, και δεν… χρειάζεται νομίζω να σας αραδιάσω τα κατά καιρούς πόστα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σήμερα πάντως είναι διευθυντής στη διοργανώτρια του πρωταθλήματος Superleague.

Προσωπικότητα δεύτερη, Γιάννης Ζαβραδινός, «ιστορικό» στέλεχος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, που θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κάποιος (γνώστης) και ως αφανή εργάτη της πράσινης ομάδας.

Προσωπικότητα τρίτη και… κρατηθείτε: Βασιλειάδης (το μικρό του μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή, αλλά είναι άνευ σημασίας η παράλειψη), ο δεύτερος κατά σειράν υφυπουργός Σπορ (sic) επί εποχής σύριζα.

Τι έλεγαν αυτοί οι τρεις; Ποιο μπορεί να είναι το θέμα κοινού ενδιαφέροντος; Επρόκειτο απλά για ανταλλαγή απόψεων επί των φλεγόντων θεμάτων του ποδοσφαίρου, ή για κάτι σοβαρότερο;

Το μόνο από τη μεριά μου είναι τα συγχαρητήρια στον Βασιλειάδη: Βρήκε τους κατάλληλους… δασκάλους για να μορφωθεί, σχετικά με το σκοτεινό παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Απόλυτοι γνώστες.

ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙ:

Με το… μεσαίο!

«Ο Μάνταλος άλλαξε το φύλλο αγώνα διαβάζω και για την αποβολή του Σεμπά έγραψε “Απώθησε με βίαιο τρόπο τον αντίπαλό του” από το απλά “απώθησε τον αντίπαλό του” που ήταν στην αρχή για να τιμωρηθεί με περισσότερες από μία αγωνιστικές. Δεν καταλαβαίνουν πως ο Ολυμπιακός θα περάσει και τα επόμενα μπλόκα γιατί δεν διαθέτει μόνον έναν ικανό, αλλά πολλούς παίκτες. Θα αναλάβει δράση ο Ιντέγε π.χ. και μάλιστα θα τα καρφώνει με το… μεσαίο του “πόδι” που είναι και το καλό και τους πονάει περισσότερο !» (Μάκης Σβολιαντόπουλος).

«Λεβεντόπαιδο Αρίστο…»

«Μανώλη, σε παρακαλώ να το δημοσιεύσεις. Το έγραψα στο σκατο-site “λεωφόρος” και το έκοψαν. Αφορά την απάντηση Καμάρα στον Κάρασι.

“Κύριε Καμάρα, μήπως τότε ήσουν και εσύ ζαλισμένος από τα αρώματα που ανέδιδαν τα αστέρια και δεν καταλάβαινες και πολλά; Να απαντήσετε, λοιπόν, και στον Brian Granville για όσα γράφει στο βιβλίο του “Champions of Europe”, τις δηλώσεις του Joe Roylle της Εβερτον, τις δηλώσεις του Μίλε Νοβάκοβιτς προ 10ετίας, το ρεπορτάζ του μακαρίτη Συρίγου σχετικά με τους διαιτητές με τα φουσκωμένα πορτοφόλια που κατά δήλωσή τους φούσκωσαν στον ιππόδρομο (!!!!!), το χειροφίλημα και τις ευχαριστίες του Δομάζου στη Δέσποινα και τέλος τις δηλώσεις της Δέσποινας στον Παπαχελά. Λεβεντόπαιδο Αρίστο, κλείσ’ το στόμα σου, ρε, κλείσ’ το» (Αθανάσιος Βλάχος).

Το… κορδονάκι!

«Τώρα που βλέπω καλύτερα τη φωτό με τον Λέτο, τι είναι αυτό το… κορδονάκι που διακρίνεται μέσα από το σορτς; Να του αφιερώσω, λοιπόν, ένα παραφρασμένο τραγουδάκι. “Αλλα μου λέεεν’ τα χέρια σου, και άλλα τ’ αχαμνά σου…” (Κώστας Χειλάς).

(Το κείμενο του Μ. ΓΑΒΑΘΙΩΤΗ δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 12/01/2017)

                                                                                              – / –

2. ΔΕΙΤΕ παρακάτω και το ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ της ε/φ “ΜΑΚΕΛΕΙΟ”, της 13ης Ιαν. 2017 και ΔΙΑΒΑΣΤΕ τί γράφει για το περίφημο υπουργικό ή δήθεν υπουργικό ταξίδι (τα πάντα θα τα διελευκάνει η “ΔΙΑΚΙΟΣΥΝΗ”), στην Αυστρία!.. (Κυττάξτε τί γράφεται στο… ορθογώνιο παρ/μο, δεξιά του “ΚΑΤΑ”, όπως κυττάτε)!..