“Δύο Λόγια” Για Το “Οικουμενικό Πατριαρχείο”!..
OIKOYMENIKO ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ («Ο.Π.»)
Η(ΔΙΑΖ)
ΘΥΜΙΣΟΥ «Κε… ΣΥΡΙΖ(Ο) ΝΥΜΕ»!
Μακαριώτατε Κε Ιερώνυμε, Β΄!
ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ:
– Αποτελεί την «Μητέρα Εκκλησία» και το διαχρονικό «Σωστικό Κέντρο» της Ορθοδοξίας και του Γένους μας, εννοιών σαφώς αλληλένδετων μεταξύ τους, όπως άλλωστε οι νεότεροι πρόγονοί μας επέβαλαν, αφ’ ενός με την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ, (η οποία ακριβώς αυτήν την άρρηκτη σχέση καταδεικνύει και συμβολίζει φέρουσα επ’ αυτής τον ιερό Σταυρό του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού), αλλά και αφ’ ετέρου με το 1ο (επαναστατικό) Σύνταγμά μας, (Επίδαυρος Ιαν. 1822), το οποίο αρχίζει με την αναφορά στην Αγία, Ομοούσιο και Αδιαίρετο Αγία Τριάδα!
– Αποτελεί επομένως παράλληλα (λόγω ακριβώς αυτής της –παραπάνω- άρρηκτης αναφερθείσης σχέσεως), εκτός από την «Μάνα και Ποιμαίνουσα Εκκλησία» μας και την «Εθναρχούσα» μας εκκλησία!
– Από το μαρτύριο, από το αίμα και από τις θυσίες αυτής, δηλαδή της «Μητέρας Εκκλησίας» μας, «αναστήθηκε», «ανδρώθηκε» και έγινε το Γένος μας ξανά ελεύθερο και έτσι έχουμε σήμερα στην Πατρίδα μας ελεύθερο πολιτικό βίο!..
– Πάντα, άρα και σήμερα, η «Μάνα Εκκλησία» μας, αν και «υπό δουλεία ούσα», αν και «σταυρωμένη», αν και «μαρτυρική», ποίμαινε και εξακολουθεί να ποιμαίνει όλους τους Ορθοδόξους, αλλά και –κυρίως- το Ορθόδοξο Γένος των Ελλήνων!
– Αμέσως μετά από την άλωση, το 1453, η «Μάνα Εκκλησία» ανέλαβε να περιθάλψει και να διασώσει το τότε διαλυμένο και «πατημένο» Γένος μας! Έτσι, το «Φανάρι» κατέστη το πνευματικό και εκκλησιαστικό Κέντρο, το οποίο κατόρθωσε, όπως αναφέρουν όλοι οι σοβαροί Ιστορικοί παγκοσμίως, να αναστήσει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, σαν πνευματική οντότητα βεβαίως, δημιουργώντας ουσιαστικά το «Βυζάντιο, μετά το Βυζάντιο»!
– Θυμίζω Μακαριότατε ότι ήδη απ’ τα πρώτα σχεδόν χρόνια της σκλαβιάς, ο Πατριάρχης Γεννάδιος ο Β’, ο Σχολάριος είχε πει ότι αν υπάρχει ποτέ μια περίπτωση να δει ξανά το Γένος μας τον… ήλιο, αυτό θα γινόταν μόνον δια της πνευματικής υγείας των ιερωμένων και των μοναχών, που επίσης το Πατριαρχείο μας ποίμαινε!
– Το τήρησε αυτό ή όχι, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, Μακαριώτατε; Τήρησε –προσέξτε- το ΧΡΕΟΣ του; Το τήρησε ή όχι;
– Η απάντηση είναι η ακόλουθη!
– Ναι, το τήρησε και με το παραπάνω, με τις φανερές ή κρυφές, (αναλόγως πάντα), κατευθύνσεις προς τους ραγιάδες Έλληνες, των φωτισμένων από το Άγιο Πνεύμα δούλων – σκλάβων Πατριαρχών μας, σκλάβων μέχρι και σήμερα, [αφού η «Μητροπολιτική ΕΛΛΑΔΑ» δεν έχει καταστεί δυνατόν ακόμα να απελευθερώσει την Πρωτεύουσά της, την «Πόλη», που για μια σειρά από λόγους, (δεν είναι της παρούσης να αναφερθούν και να σχολιασθούν), ενώ ο Κος ΡΤΕ, σήμερα, φέρεται να έχει αποφασίσει να την ξανακάνει (άραγε γιατί) Πρωτεύουσα της Τουρκίας, όπως αυτή ήταν επί των… Σουλτανικών ημερών, επί «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»], το τήρησε επίσης το χρέος της με την παντός είδους βοήθεια, φανερή και κρυφή, προς τους σκλάβους Έλληνες, το τήρησε δε τέλος, και κυρίως, με το ΙΕΡΟ ΑΙΜΑ ικανού αριθμού Πατριαρχών μας, όπως και Επισκόπων των σκλαβωμένων Μητροπόλεών της, αίμα που χύθηκε από το μαχαίρι ή ορθότερα την πάλα, των απίστων κατακτητών Οθωμανών! Για παράδειγμα, το ιερό σκήνωμα του Αγίου -πλέον- Χρυσοστόμου, Σμύρνης, το οποίο ευρίσκεται στην Ι. Μητρόπολη των Αθηνών, τί συμβολίζει για εσάς άρα-γε Μακαριώτατε;
– Το «Ο.Π.» έσωσε το Γένος μας από την συνολική απαιδευσία, μορφώνοντάς το και θυμίζοντάς του «το ποιό είναι», (ξυπνώντας του την «πνιγμένη» συνείδηση με φανερά και «κρυφά σχολειά»), με αποτέλεσμα αυτό τελικά να επαναστατήσει περισσότερες από 100(!) φορές, από της αλώσεως, μέχρι και το 1821, («χτίστε Σχολεία» φώναζε πχ ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, κλπ, κλπ, κλπ) και τελικά να πετύχει να απελευθερωθεί, ενώ το «Ο.Π.» έσωσε το Γένος μας, προσέξτε Άγιε, στο μέτρο φυσικά που μπορούσε κάθε φορά, και από τους εξισλαμισμούς, όπως και από τους εκλατινισμούς! (Μην ξεχάσουμε τους Παπικούς, τους Προτεστάντες, τους Μισιοναρίους, και λοιπούς εκ της Δύσεως συνειδητούς… θρησκευτικούς μισέλληνες Κε Ιερώνυμε)!..
– Και δεν ήταν φυσικά μόνον ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός! Ήσαν οι «Κολλυβάδες» και γενικώς όλοι οι μορφωμένοι ρασοφόροι, αλλά και όλη η «πεφωτισμένη» μεγάλη μάζα -προσέξτε- των… αμόρφωτων ιερέων και μοναχών, που πάλευε να «ξυπνήσει» το Γένος των Ελλήνων και τελικώς τα κατάφερε!
– Αξίζει εδώ, η αναφορά και μόνον, και πάλι, στον συκοφαντημένο από τους φίλους σας Αντί-Χριστους Κυβερνώντες Διεθνιστές, Απάτρηδες Νέο-Κομμουνιστές, (φίλους σας, όπως αφήσατε να εννοηθεί και αφήνετε να εννοείτε κάθε φορά, με την συνεχή συγκεκριμένη και περιέργως μονόπλευρα θετική στάση σας απέναντί τους), η αναφορά λοιπόν στον «Φιλικό» Πατριάρχη μας ΓΡΗΓΟΡΙΟ τον Ε΄, που οι Οθωμανοί κρέμασαν, εκεί όπου είναι σήμερα η λεγόμενη «Κλειστή Πύλη» του «Ο.Π.», (που θα ανοίξει και πάλι όταν απελευθερωθεί η Πόλη μας, απ’ τους απίστους), όταν διέρρευσε το σχέδιο καταστροφής του Οθωμανικού Στόλου, μέσα στην Πόλη! Θα γνωρίζετε φαντάζομαι σχετικά!..
– Έτσι σήμερα, «επί ημερών σας», για την κυριότητα μιας οικίας ή τέλος πάντων για την κυριότητα κάποιου περιουσιακού στοιχείου, εδώ στην Αθήνα, ήλθατε σε ρήξη με την «Μάνα και Σώστρα Εκκλησία» μας, ακριβώς όπως, προ ολίγων μόλις ετών, και ο Αρχιεπίσκοπος ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, ο οποίος παρ’ ότι βαθειά Πατριώτης και «ξεσηκωτής» των Ελλήνων, είχε την γνωστή ρήξη(!) με το «Ο.Π», αφορώσα το θέμα των Μητροπόλεων των «Νέων Χωρών»!
– Ακόμα και δίκιο να είχατε Άγιε, (που κατ’ εμέ δεν έχετε), θα έπρεπε να «ανακρούατε πρύμναν», «να κάνατε πίσω» και να δείχνατε έτσι πρωτίστως τον ΠΡΟΣΗΚΟΝΤΑ ΣΕΒΑΣΜΟ στον ΘΕΣΜΟ του «Ο.Π.», [σε έναν ουσιαστικά Παγκόσμιο θεσμό, ο οποίος προΐσταται όλων των Ορθοδόξων της Γης, κάτι που όποιος δεν το δέχεται ή προσποιείται πως δεν το αντιλαμβάνεται είναι απλώς ιδιώτης, για να μην γράψω απ’ ευθείας ηλίθιος], αλλά παράλληλα να δείχνατε και τον προσήκοντα σεβασμό στον σημερινό «ένοικο» Πατριάρχη μας, Κο Κο Βαρθολομαίο, του οποίου η προσωπικότητα, όπως πολύ καλά γνωρίζετε είναι ΤΕ-ΡΑ-ΣΤΙ-Α, «θεία -βεβαίως- παραχωρήσει»!
– Μάλλον Άγιε, ξεχάσατε το αλληλένδετο των εννοιών «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ» και «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ»!
– Το αυτό, περίπου, συνέβη και με το Πατριαρχείο της Μόσχας στις ημέρες μας, κατά την παρούσα χρονική περίοδο, όταν το «Ο.Π.» αναγνώρισε, όπως είχε κάθε δικαίωμα, ως αυτοκέφαλη, την εκκλησία της Ουκρανίας και κατ’ εμέ ορθότατα, όπως παλαιότερα είχε πράξει και για την εκκλησία της Εσθονίας, ενώ επίσης σοφά ποιών, ο Πατριάρχης μας, είπε “Όχι” στο αντίστοιχο αίτημα, το οποίο υπέβαλαν οι πλαστογράφοι της Ιστορίας Σκοπιανοί, για την εκκλησία τους!
– «Έπεσαν να τον φάνε» οι Ρώσοι τον Κο Κο Βαρθολομαίο, μη σεβόμενοι την κρίση του «Ο.Π-χου» μας, για τους δικούς τους κατανοητούς γεωπολιτικούς και άλλους λόγους μεν, αλλά μη αποδεκτούς δε, αφού ο «Ο.Π.» μας είναι «1ος μεταξύ ίσων (ενν. των Πατριαρχών)» (βεβαίως όχι με την ίδια έννοια, όπως αυτή του… Πάπα της Ρώμης), ένας Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος, αφού εκτίμησε το αίτημα των Ουκρανών, αποφάσισε σχετικά θετικά γι’ αυτούς, έχοντας κάθε προς τούτο δικαίωμα!!!
– Και για να μην σας κουράζω, αλλά και για να μην… «το κουράζω»! Καμιά «3η Ρωσική Ρώμη» δεν υπάρχει, όπως και καμιά «4η Οθωμανική Ρώμη», στην οποία εναγωνίως προσβλέπει και στοχεύει η κυβερνώσα υπογείως, δια του Κου ΡΤΕ, την σημερινή Τουρκία πολιτική «ελίτ των Σοφών» της ή των δήθεν… «Σοφών» της, ενός θεσμού με ζωή στην Τουρκία, σχεδόν 170 ετών!..
– Οι Ρώσοι έπρεπε να μην ξεχνούν, ποιοί και πότε τους εκ-Χριστιάνισαν, ποιοί και πότε τους εκπολίτισαν, ώστε ΠΟΤΕ να μην διανοούντο να «σηκώσουν κεφάλι», και το γράφω με πολύ σεβασμό προς το λαό αυτό, στους θρησκευτικούς, όσο και πολιτικούς «έν τινι μέτρω» γεννήτορές τους, για οποιοδήποτε λόγο!..
– Είναι επομένως πολύ «κρίμα και άδικο» να παρουσιάζονται συμπεριφορές, ανοίκειες, όπως η δική σας Άγιε Αρχιεπίσκοπε “Αθηνών και πάσης Ελλάδος“, απέναντι στον νυν προκαθήμενο του «Οικουμενικού Θρόνου», όταν αυτός προσφάτως επισκέφθηκε την Πατρίδα μας και ειδικότερα την Αθήνα, όπου και η έδρα σας!..
– Δεν πήγατε Άγιε, ούτε στο μνημόσυνο, στο οποίο ο «Ο.Π.» προϊστατο, αυτό των καμένων συμπολιτών μας στο Μάτι, που από μια άποψη εξεταζόμενο το θέμα, εκάησαν από τους φίλους σας, σημερινούς ανθέλληνες διεθνιστές Κυβερνήτες μας (ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΛΥΠΑΜΑΙ γι’ αυτό)! Είναι δυνατόν να το κάνει αυτό ένας εκπρόσωπος του Θεού και ειδικά εσείς, και μην μου πείτε Μακαριώτατε πως εσείς κάνατε δικό σας Μνημόσυνο!..
– Ασφαλώς, όπως με εσάς, το αυτό ισχύει και για την εποχή του αειμνήστου ΕΛΛΗΝΑ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥ(!), ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, όταν τότε είχαν ακουστεί από κάποιους ανόητους, αν όχι και προδότες, και λόγια πολύ βαριά ακόμα, με στόχο την μείωση του κύρους του «Ο.Π.» και συνεπώς του διαχρονικού μαρτυρικού ρόλου και έργου του, λόγια της μορφής «ο Πατριάρχης είναι υφιστάμενος του Νομάρχη Κων-πόλεως», «είναι… Τουρκόψυχος», κλπ, λόγια βλάσφημα(!) και κυρίως βαναύσως(!) προσβλητικά του αναφερθέντος παραπάνω, στο σημερινό μηδαμινό μας άρθρο, χυθέντος ΑΙΜΑΤΟΣ!..
– Καταλάβατε λοιπόν, από όλα τα παραπάνω, είμαι σίγουρος, το μέγεθος γενικώς της ΑΧΑΡΙΣΤΙΑΣ που δυστυχώς και εσείς επιδείξατε με την στάση σας, (από την στιγμή που εκπροσωπείτε τα ελληνικά εκκλησιαστικά μας… χρώματα) και κυρίως το μέγεθος της Ύβρεώς σας!..
– Ο νυν, οι παλαιοί και οι μελλοντικοί Πατριάρχες (είθε να είναι και αυτοί Έλληνες το Γένος, σε μια Πόλη, όπου πλέον σταθερά εκεί, από τους 3000, έχουν μείνει περί τους 800 Έλληνες, ενώ με Ασσυρίους και Σύρους Χριστιανούς ιερωμένους, που τους μαθαίνει Ελληνικά, «παλεύει» ο Πατριάρχης μας να… κλπ, καταλάβατε), οι Πατριάρχες μας λοιπόν αποτέλεσαν, αποτελούν και θα αποτελούν το σύμβολο, αλλά και την εγγύηση της ενότητος του Γένους μας, αλλά βεβαίως και της ενότητος όλων των Ορθοδόξων εκκλησιών, της Γης!
– Τέλος, από παντού αλλού κινδυνεύει Μακαριώτατε η «Εκκλησία της Ελλάδος» και γενικώς η Ορθοδοξία μας, σίγουρα όχι όμως, από το ΣΩΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΜΑΣ, σκλάβο όσο και ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ εισέτι «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ» μας!..
«ΤΟ ΑΔΙΚΟΝ ΟΥΚ ΕΥΛΟΓΕΙΤΑΙ»!
“ΕΛΛΗΝΑΣ“
-/-
ΥΓ.
1.
How Israel Is Helping the Worldwide Water Shortage
A still from the film “Sustainable Nation”.
More than a decade before David Ben-Gurion declared Israeli independence from the confines of a Tel Aviv bomb shelter, he and other luminaries who envisioned a developed, progressive Jewish state knew that water, as much as war, would determine Israel’s survival and viability.
In 1937, well before they had their ancestral homeland, before they had war on their hands, Jews in the region had Mekorot, a national water authority. Tasked with diverting water from sources such as the Sea of Galilee and the Jordan River in the wetter north to the more barren south, Mekorot executed plans during Israel’s infancy to lay the groundwork for quenching the future nation’s thirst.
Underscoring the importance Israel has always placed on its water sector is its prioritization over other key infrastructure sectors. Water has been piped from north to south for agriculture, energy and drinking since the 1960s; whereas Israeli drivers got their first true nation-length expressway only 10 years ago.
Prioritizing water is one thing. Succeeding in the water sector amid unfavorable elements is another. Nearly two-thirds of Israel is bone-dry desert, long thought unsuitable for bountiful agricultural yields. Rainfall is scarce and devastating droughts are commonplace. The stakes have always been understood: If Israelis were to thrive, they’d have to evolve, fight the elements and provide water security to a people cornered in one of the most arid strips of land on Earth.
The conditions haven’t gotten any easier. As a result of climate change, Israel’s rainfall has been cut in half since 1948, while its population has increased tenfold.
“No one should die of thirst,” Yaari says almost pleadingly in the film. “It’s not just.”
Still, Israel’s story represents a drop in the bucket of the world’s cataclysmic water crisis, a global issue reaching apocalyptic proportions, even in the developed world. This past summer, Cape Town, one of South Africa’s most popular tourist destinations, came within weeks of its self-imposed Day Zero — a day when all of the city’s taps would be shut off and emergency rations would be imposed nationwide.
The crisis was averted, thanks to urgent regulations on water use for baths, flushing toilets and washing clothes. Timely rainfall also helped restore reservoir levels by 20 percent. The South African tourist board now estimates that Cape Town’s Day Zero concerns can be pushed into 2019. Regardless, the situation remains dire.
Cape Town’s actions will soon be the new normal. According to the World Health Organization, half of the global population will be facing water scarcity by 2025.
As a result, Israel increasingly finds itself in a unique situation.
By the 1980s, Israel had largely conquered most of its water problems. Its water sector progressed through transformational conservation methods, reuse of wastewater (Israel reuses more than 90 percent of its water; next in the world is Spain at 20 percent), and the pioneering of such methods as drip irrigation. Israel made its desert bloom into a fruitful agricultural powerhouse. More recently, it added desalination of the Mediterranean to the mix to shore up supplies of urban drinking water. By 2014, the same year California declared a state of emergency while reckoning with its region’s worst drought in 1,200 years, Israel became a water-surplus nation, able to export water to neighboring Jordan and Palestinian territories.
“I think in order to solve the crisis, the people of the world need to work together, and a country like Israel needs to be brought into that discussion more and more because of Israel’s vast experience,” Micah Smith, director of “Sustainable Nation,” a new Israeli documentary that follows three Israelis who are bringing sustainable water solutions to an increasingly thirsty planet using solutions developed in Israel, said in an interview.
“‘Sustainable Nation’ follows some of the change-makers exporting Israeli water ingenuity to the rest of the world.”
As showcased at a United Nations conference for International Water Day this past March, Israeli water sector entrepreneurs are integral participants in the global water conversation. The conference highlighted how Israeli-developed water technology services were being used in more than 100 countries worldwide. A noticeable absentee from that list was South Africa, due to its frayed diplomatic relations with Israel, which were marred by Pretoria leveling apartheid charges at Jerusalem.
“South Africa is the negative example in all this,” Smith said, referencing the country’s refusals to accept Israeli aid in the face of its water crisis. A 2016 Johannesburg conference aimed at dealing with the water crisis in South Africa was scrapped because of boycott, divestment and sanctions-backed pressure and other criticism concerning Israel’s inclusion. “It’s tragic to see that people are putting lives at risk rather than bringing people together to solve the world’s water problems,” Smith said.
Smith said he made “Sustainable Nation” to tell Israel’s water story, one that people the world over can learn from. That story, as Clive Lipchin, a South African-born Middle East drought expert puts it in the film, is one of “a people unwilling to accept the status quo.”
“Sustainable Nation” follows some of the change-makers exporting Israeli water ingenuity to the rest of the world. Produced by Jerusalem U, the nonprofit creative team behind “Beneath the Helmet,” the 2014 documentary about Israel Defense Forces soldiers, Smith’s film intimately portrays several Israeli water-sector innovators attempting to bring their expertise to water-starved or water-challenged parts of the world such as South Asia and Africa.
Sivan Yaari, CEO of Innovation: Africa, an Israeli NGO, is one of them. Her organization has brought solar-powered water pumps to hundreds of rural African villages.
“No one should die of thirst,” Yaari says almost pleadingly in the film. “It’s not just.”
In rural Uganda, where “Sustainable Nation” follows Yaari, matriarchs are responsible for the family unit’s water needs. Mothers often trek at least two or three miles round trip with 20-liter jerry cans for filling about four times a day. A sequence in the film depicts a mother performing the feat with a baby held in a sarong on her back.
Yaari’s organization surveys villages for water sources, often finding clean water deep in aquifers, then builds towers and installs water tanks equipped with solar pumps. By way of gravity, water flows to taps throughout a village. Local women then become managers and operators of the system, learning accounting techniques, opening bank accounts, and being responsible for maintenance and upkeep with Innovate: Africa personnel monitoring and guiding them remotely from Israel.
Of her work, Yaari says in the film, “it’s still so small compared to the need.”
Eli Cohen, also profiled in the film, is a prolific aquatic farmer trying to bring his revolutionary natural filtration methods to India. There, tens of millions living along the Ganges River and its tributaries deal with agricultural, domestic and industrial sewage polluting the water supply. Sewage water from murky, archaic “nalas” or drains, runs directly into homes and communal water depots. Despite plenty of rainfall and billions of dollars invested into energy-intensive water treatment methods, India’s water supply remains mired in pollution problems.
A farmer who ditched working in high-tech to enjoy the serenity of nature in Zippori, Israel, Cohen hopes to bring aquatic planting on a massive scale to India. Applying an energy-free filtration method, plants add oxygen to sewage water, absorb toxins and even heavy metals, and incorporate them into biomass. L’Oreal Israel, the large beauty products manufacturer, pipes its chemical wastewater into Cohen’s majestically designed aquatic plant ponds to meet Israel’s strict wastewater regulations.
In the film, Cohen presents a proposal for treating a portion of the Najafgarh River, a major tributary of the Ganges that 8 million people live on, which is infested with thick, raw sewage. The proposal calls for a series of ponds and parks with floating aquatic plants naturally treating the water.
“The solutions are so simple,” Cohen says at one point with a hint of exasperation.
Cohen’s and Yaari’s stories in the film (Cohen’s, an uphill bureaucratic battle with hints of promise; and Yaari’s seemingly a success) hint at a cumbersome truth: We possess the tools to address the world’s water crisis but do we all care enough to act?
The 38-year-old Smith, who lives in a Jerusalem suburb with his wife and two children, said he finds hope in his kids, who, like many of their Israeli peers, are obsessed with water conservation.
“I have trouble getting my kids to flush the toilet sometimes because they think it’s a waste of water,” he said. “While this generation might not be able to shift the global consciousness, really, if we want to save the world, so to speak, we have to focus on the next generation.”
After his film’s anticipated festival run next year, about which Smith did not disclose many details, he plans to supplement its availability on streaming platforms with educational screenings at schools. One thing the film outlines is how water conservation has seeped into the consciousness of Israeli society through a series of practical in-home innovations and effective widespread outreach efforts.
“In the film, Cohen presents a proposal for treating a portion of the Najafgarh River, a major tributary of the Ganges that 8 million people live on, which is infested with thick, raw sewage.“
That has meant, among other things, dual flush toilets and decades-old media campaigns that included humorous television commercials encouraging people to shower together, guilt-inducing public service announcements, and even children’s programming (“Sustainable Nation” features a short clip of a “Sesame Street”-like show in which humans reprimand water-wasting puppets).
A cultural overhaul toward conservationism took place in the 1980s, coinciding with Israel’s water-sector technology boon. The collective response to water shortages by the public makes Israel unlike most places on Earth — certainly, Smith believes, his birthplace of Los Angeles.
“I experienced serious culture shock in Israel when it came to water,” said Smith, who made aliyah in his early 20s. Born in Westwood, Smith attended, as he put it, “every Jewish day school in the city.” He can’t remember any attention being paid to water conservation during that time.
“The relationship to water in [Israel] is so drastically different than back in the States,” he said. “Everyone is taught conservation from a young age. It’s absolutely cultural. The movie is also a way to show places like California that culture can be shifted as well.”
2.
Historic day for the military as all roles are opened to women
Defence Secretary Gavin Williamson has today announced that all roles in the military are now open to women.
25 October 2018
The historic day was marked at a land power demonstration on Salisbury Plain, involving some of the first women to join the Royal Armoured Corps.
Mr Williamson announced that as of today, women already serving in the Army are able to transfer into infantry roles. Those not currently serving will be able to apply for infantry roles in December of this year, with new recruits starting basic training in April 2019.
The Defence Secretary also confirmed that women are now able to apply to join the Royal Marines, with selection starting before the end of this year. Training courses will begin at Royal Marines Commando training centre in Lympstone in early 2019.
Speaking at the demonstration event, Defence Secretary Gavin Williamson praised the day as a defining moment in the history of the armed forces.
Defence Secretary Gavin Williamson said:
“Women have led the way with exemplary service in the armed forces for over 100 years, working in a variety of specialist and vital roles.”
“So I am delighted that from today, for the first time in its history, our armed forces will be determined by ability alone and not gender.”
“Opening all combat roles to women will not only make the armed forces a more modern employer but will ensure we recruit the right person for the right role.”
While women have for many years given exemplary service, including in combat facing roles, females were unable to serve in ground close combat roles until the ban was lifted by the then Prime Minister in 2016.
The Royal Armoured Corps was the first ground close combat branch to open its doors (in November 2016) to female soldiers and officers, followed by the RAF Regiment in September 2017.
Since November 2016 the Army has around 35 women either serving or being trained to join the Royal Armoured Corps, with a number of personnel already being deployed in their new role to Estonia and Oman.
While the military does not necessarily expect large numbers of women to apply for ground close combat roles, the changes are aimed at creating opportunities for individuals from all backgrounds and making the most of their talents. By making all branches and trades of the military open to everyone, regardless of their gender, the armed forces are building on their reputation of being a leading equal opportunities employer.
3.
| U.S. Department of Defense Press Operations News Release |
| Release No: NR-370-18 | October 05, 2018 |
DOD Expands Tech Talent Initiative to Develop Critical Cyber Capabilities
Defense Digital Service Opens ‘Tatooine’ Workspace in Augusta Ga. to Support Growing Partnership with Army Cyber Command
Today, (05-10-2018) the Defense Digital Service (DDS) announced the expansion of an initiative to cultivate and engage technical talent in the Army by bringing together skilled cyber soldiers and top civilian technologists to rapidly build cyber capabilities. The program expansion is marked by the opening of ‘Tatooine’- a new DDS workspace launching in downtown Augusta, Ga. The workspace is designed to house tech teams, cultivate talent, and promote innovative ways to solve mission challenges.
“Technology has become the new domain for warfare. It has never been more important for the U.S. military to rapidly evolve technical capabilities to outpace adversarial threats,” said DDS Director Chris Lynch. “Recruiting, supporting, and retaining technical talent in the military can present unique challenges from training, to compensation, to ensuring opportunities for growth and engagement in a quickly evolving field.”
DDS is a team at the Department of Defense (DOD) charged with transforming the way the DOD approaches technology by bringing in private sector tech talent and best practices. The DDS team includes top technologists, engineers, designers, and other experts with private sector expertise on one-to-two-year tours of duty at the Pentagon. DDS is an agency team of the United States Digital Service.
“To help the Army resolve its toughest talent management and technical challenges, DDS and U.S. Army Cyber Command (ARCYBER) have partnered to bring technically-gifted Soldiers together with private sector civilian talent to rapidly develop immediate-need cyber capabilities,” said Lt. Gen. Fogarty. “This innovative partnership will solve tough problems and serve as a powerful retention and recruitment tool.”
“Tatooine will be a beacon for technical talent across the military-a place to write code and solve problems of impact,” said Lynch. “Through this partnership, we are setting our best technical warfighters against our toughest problems with support and training from our DDS software engineers and experts. Together, men and women in uniform and tech nerds are finding new ways to rapidly solve high-impact challenges.”
Tech Talent Program
Last year, DDS launched a pilot program to help cultivate, support and best utilize technical talent within ARCYBER. The program deploys tech teams of DDS tech experts and cyber soldiers to rapidly produce cyber capabilities. These highly-trained Army officers and soldiers work side-by-side with DDS civilians in unclassified, collaborative, startup-like spaces using technology and tools found in the private sector. For instance, project teams are using concepts of continuous software iteration and user-centered design, which are common in the tech sector, but not in the military.
After a series of successful pilot projects, DDS in scaling up efforts to bring its entrepreneurial culture and technical expertise to the Fort Gordon and Augusta, Ga. area, the Army’s center of gravity for cyber operations and training. Through the expanded program, the Army is working to increase opportunities for soldiers to participate in pilot programs directly related to mission priorities and receive specialized on-the-job technical training.
Projects include:
- Building drone detection technologies: The first pilot program developed, produced, and rapidly deployed a capability that combats commercial drones used by adversaries. The team developed a low-cost software system that is flexible enough to adapt to newly identified targets and easy for operators to use and transport in austere conditions.
- Hunting for adversaries on DOD networks: One team developed a streaming data analytics tool to more effectively detects adversaries on friendly networks. The tool automates the analysis of huge amounts of data to quickly identify and prioritize threats.
- Redesigning training for cyber soldiers: DDS and the Cyber Center of Excellence (CCOE) launched a training pilot to compress and streamline cyber training courses. Through this program, DDS and the CCOE are working to cut down training time, leverage private sector vendors, and use soldiers to help implement and design the curriculum. The first pilot iteration accelerated the training time for a subset of Army soldiers at Fort Gordon from six months to just 12 weeks.
DDS is currently working with ARCYBER to build and empower additional teams. The creation of the new workspace for the program will allow for more teams to be created without the need to relocate soldiers to the DDS headquarters in Washington, D.C. Additionally, operational requirements can better flow from the customer at nearby Fort Gordon. Support by DDS and ARCYBER leadership reaffirms their dedication to address the talent management challenges across the Army.
‘Tatooine’ Augusta Workspace
The unique, startup-like workspace is housed in the Georgia Cyber Center, a state-owned facility designed to promote modernization in cybersecurity technology among government, industry, and educational institutions. Located in Augusta near Fort Gordon, home of the CCOE, this workplace provides an environment with the tools, technology, and DDS mentorship that enables top technical talent from within the ranks to hone their skills and contribute to mission.
ARCYBER and the CCOE are supporting the program by providing the technical soldiers to staff teams, as well as constructive credit towards Professional Military Education (PME) for time technical soldiers spend on the teams. The CCOE and the Army Cyber Institute have provided senior officers to oversee day-to-day operations in Tatooine and report to DDS.
The Tatooine space will provide space for pilot teams to develop cyber capabilities, as well as continue to support additional technical partnership programs including the ‘Hack the Army’ bug bounty programs to strengthen Army digital assets, a Civilian Hiring as a Service Pilot to streamline the hiring process for technical talent and better leverage hiring authorities and incentives, software modernization projects, and more.
DDS is launching the new space today with an open house, speaker series, and day-long hackathon event for cyber soldiers and the local tech community. In honor of the opening, the State of Georgia today issued a proclamation recognizing October 25, 2018 as “Defense Digital Service Day.”
http://www.defense.gov/News/News-Releases/News-Release-View/Article/1672698/
4. Μερικά πρωτοσέλιδα για Τουρκο-μαθείς!
5. Αφτιά! Αγαπητέ Κε… “Ελάτε”!
Ντροπή σου που φίμωσες τον Κυρανάκη! (“ΣΚΑΪ”: 27-10-2018 )
Γιατί το έκανες άραγε; (Εκπομπή σου, της 27-10-2018)
α. Χρωστάς κάτι στην Κ-Β;
β. Ήθελες να δείξεις, από μόνος σου, ότι είσαι και λίγο ΣΥΡΙΖΑ, μιας και αυτό σας έβαλε “Εμπάργκο” και δεν στέλνει βουλευτές του, κλπ στο κανάλι σου;
γ. Σου έβαλε σχετικά, … σχετικό χέρι ο Αλ-Αφούζος, να το “παίξεις” και λίγο “ΣΥΡΙΖΑ“;
δ. Ήθελες να φιμώσεις τον πιο μάγκα φέρελπη νεαρό υποψήφιο βουλευτή της ΝΔ, ενώ δεν έβλεπες τάχα ότι δεν τον άφηνε να μιλήσει και να πει 2 κουβέντες, το ΣΥΡΙΖΟΠΟΥΛΟ, ο… Φοίβος ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ, που υποστηρίζει, αν και Δημ/φος, “ανοικτά” τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόλις του το πει κάποιος ότι αυτό κάνει… προσβάλλεται, κάνοντας τον… Αλέκο; Αχαχαχαχαχαχαχαχα!..
ε. Δεν ήθελες πχ να ακουστεί ότι ο Γκότσης , ο νυν Πρόεδρος της “Επιτροπής Κεφαλαιο – αγοράς“, τον οποίον διόρισε η Κ-Β, ήταν μάρτυρας υπεράσπισης του Κου Παπαντωνίου;
O Κυρανάκης είναι δύναμη ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!..
ΚΥΡΑΝΑΚΗΣ:
- ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΗΣ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΕΥΣΤΟΧΩΣ ΤΗΝ ΔΙΚΟΛΑΒΙΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ! ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΣ!!! ΜΗΝ ΣΤΟΝ “ΦΑΝΕ” ΚΥΡΙΑΚΕ!
- ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ:
- – ΝΑ ΞΥΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ Ο… ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ! Αχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
- – ΚΑΛΥΤΕΡΟ Η(ΔΙΑΖ) ΟΡΘΟΤΕΡΑ, ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟ ΝΤΥΣΙΜΟ!
ΜΗΝ ΤΟΝ ΞΑΝΑΚΟΨΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ Κε ΑΦΤΙΑ! ΑΣΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, Κε… “ΕΛΑΤΕ“!..
6. 20.10.2018
Kabul edildi! S-400 için Rusya’dan kritik karar
S-400 Hava savunma sisteminin yeni jenerasyonu olan 40N6 sisteminin Rus Savunma Bakanlığı tarafından resmi kabulleri tamamlandı. Yeni jenerasyon S-400 diğer versiyonlara göre yaklaşık 130 kilometre daha uzun menzillerde etkili olacak.
Yeni jenerasyon S-400‘ün (40N6) önceki jenerasyonlara (9M96, 48N6 ve 48N6DM) göre en büyük farkı Hava hedefleri için 250 kilometre olan menzilin 380 kilometreye çıkartılması oldu. Αyrıca yeni jenerasyon balistik füzeler için 10 metre ile 35 km arası irtifada 15 km menzile kadar etkili olabilir. Füzenin ortalama uçuş hızı 1,190 m/s.
Ayrıca füze yeni arayıcı başlığı sayesinde yere dayalı radarların radyo görünürlüğünün sınırlarının ötesindeki uçakları yok edebiliyor.
ABD’nin en uzun mesafeli Patriot PAC-3 hava savunma sistemi 80 ila 100 km‘ye kadar bir mesafede çarpıcı hedeflere ulaşabiliyor.
Sistem sadece Rus ordusunun kullanımına verilecek ancak uluslararası olarak satışa sunulabilecek 40N6E ihracat versiyonuna sahip.
-/-
