Έξι… Σέξ(ι) Θέματα!..

1. Φίλοι μου!

45 χρόνια συμπληρώνονται αύριο, (19-09-2018), από τον Πόλεμο της Εξιλώσεως!.. Διαβάστε και ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΣ Α-ΝΑ-ΛΥ-ΣΕΙ(!!!) Ο,ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ, ΕΙΔΙΚΑ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΔΗ ΣΤΡ-ΚΟΣ – ΕΠΙΤΕΛΗΣ! ΑΞΙΖΕΙ!.. 

YOM KIPPUR WAR: IDF CHIEF IGNORED PRE-WARNING ABOUT EGYPTIAN ARTILLERY

Everyone one of the forts on the [Suez] Canal, as far as potential from the enemy, could be hit easily with 5,000 shells per hour.”

BY 
SEPTEMBER 17, 2018 18:51
 

yom kippur war

Then-prime minister Golda Meir (R) accompanied by then-defense minister Moshe Dayan, meets with Israeli soldiers at a base on the Golan Heights after intense fighting during the 1973 Yom Kippur War.. (photo credit: REUTERS) /
Καθείστε και μελετείστε ΑΠΑΝΤΕΣ, τις 2 τεράστιες προσωπικότητες της “Φωτο”, Μοσέ Νταγιάν και Γκόλντα Μέϊρ, ιδιαιτέρως οι Έλληνες Στρ-κοί και οι Πολιτικοί!../
Κατά την εκτίμησή μας, σήμερα ο Ισραηλινός λαός έχει την τύχη να διαθέτει έναν περίπου όμοιο με τα 2 αυτά πρόσωπα ΕΘΝΙΚΟ ΗΓΕΤΗ, (περίπου όμοιο, αφού προσωπικότητες σαν τις Νταγιάν + Μέϊρ “βγαίνουν κάθε 100 χρόνια”), τον Β. ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ

Former IDF chief of staff Haim Bar-Lev ignored(!!!) warnings in 1972 that forts along the Sinai defense-line with Egypt could have been easily hit with 5,000 shells per hour. That’s according to classified material disclosed by the Defense Ministry on the eve of the 45th anniversary of the “Yom Kippur” War / “Πόλεμος Της Εξιλεώσεως”. Those forts were later named after him.

The warnings came on May 29, 1972, from IDF Operations Command Maj.-Gen. Yisrael Tal, who said that, “every one of the forts on the [Suez] Canal, as far as potential from the enemy, could be hit easily with 5,000 shells per hour” by Egyptian forces.

He continued to say that, “it is not just a question about a given fort being destroyed. Rather, even if the fort is not destroyed, the people [soldiers] there will never fight again – because of the shock, the gas” and other harm from the attack.

“We have not risked exploring this [scenario], and we cannot wait until the first test and only afterward evacuate the forts… my point of reference for nixing the forts is that it is an awful trap… And it can happen in one hour. And if it happens in one day to four or five forts, it would be a national disaster,” he added.
Tal’s opposition and that of then-Maj.-Gen. Ariel Sharon to the Bar Lev line, which served as the heart of Israel’s defense strategy against Egypt, had been known before the latest disclosures. At the time, both men were overruled anyway.

This is the first time that the Defense Ministry publicized portions of the May 29, 1972 and October 5, 1973 classified IDF High Command meetings. It is also the first commentary on Tal’s alternative strategy document and critique of the Bar Lev line from 1970.

Tal and Sharon’s warnings were eventually far more accurate than Bar Lev and the majority IDF High Command’s estimate that the defense line would hold long enough for them to have 24 to 48 hours to reinforce the line with reserves.

Investing so much faith in the Bar Lev defense line has been retrospectively uniformly judged a devastating intelligence failure, which led to the Egyptian rout of Israeli forces in the early days of the war.

That failure was later salvaged by a hugely successful Israeli counter-attack, but the lessons learned are what continue to pressure the IDF and Israeli intelligence through to the present day.

Regarding Tal’s 1970 alternative strategy document, he said that the Suez Canal should be patrolled day and night by two brigades of troop carriers and tanks in regular movement.

However, he rejected leaving command centers or extensive defense positions that would be stagnant in any area that might be within the range of Egypt’s artillery. Tal also held that the defense line of immovable forts should be defended more modestly.

IDF intelligence chief Eli Zeira was quoted talking about suspicious USSR troop movements during an October 5, 1973 IDF High Command meeting. In addition to updating the IDF High Command on aggressive military drills and troop movements by Egypt and Syria since September 5, 1973, he said that the Russians have sent 11 transport aircrafts to Egypt and Syria.

Elaborating, he said that it was unclear what the purpose of these transport planes were, but that it seemed to be an effort “to remove Russian personnel from those states. If so, the question is why and we have no clear explanation as to why.”

He added that, “most of the Soviet naval vessels have left Alexandria. This is also a very very rare thing.”

But at the end of the day, Zeira said that “all of these things do not change IDF intelligence’s basic estimate that the chances of Egypt and Syria initiating a war is still very low…even lower than low.”

Zeira has been criticized for ignoring troop movement signs (Russian evacuations could have signaled that they wanted their forces out of the area before an impending war) and other possible warnings of war.

Finally, IDF Logistics Command Maj. Gen. Nehemiah Kayin warned the meeting that there were insufficient food provisions for IDF forces in the event of a war.

Then-IDF chief-of-staff David Elazar (who had replaced Bar-Lev) responded, “If there are not enough war rations, then they will fast. At the end of the day, it is Yom Kippur. We fast.”

Also on Monday, the National Archives disclosed an actual Mossad cable from the then-Mossad Director Zvi Zamir to then Prime Minister Golda Meir suggesting that she weigh leaking to the media that Israel knew Egypt was about to start a war.

Zamir’s idea was that possibly leaking this to the media before the war started might give Egypt pause and avert the impending war that he had been told about by top secret Israeli spy Ashraf Marwanthe son-in-law of Egyptian President Gamal Abdel Nasser.

2.DEFENSE MINISTRY RELEASES SATELLITE IMAGES OF STRATEGIC SITES IN SYRIA

Israel marks 30 years since launch of first satellite Ofek 1 in space.

BY ANNA AHRONHEIM

SEPTEMBER 17, 2018 

Israel’s Defense Ministry released satellite pictures on Monday of strategic sites in Syria, including the Presidential Palace and Damascus International Airport in what could be seen as a tactic threat to its northern neighbor.

The satellite images included a very clear and detailed image of Presidential Palace in Damascus, a Syrian regime military site with a number of tanks visible, as well as Damascus International Airport, which, according to foreign reports was struck by a number of missiles launched by the IDF on Saturday night.

The images were taken by Israel’s Ofek 11, which was launched in September 2016. Described by officials as the country’s most sophisticated spy satellite, it believed to be used to keep tabs on Iran and other regional adversaries.

Israel has repeatedly warned that it would work to prevent Iranian entrenchment in Syria. In early September, Israel announced that it had carried out more than 200 air strikes in the past year and a half against Iranian targets in Syria, mainly targeted at advanced weapons systems and infrastructure belonging to Iran’s Revolutionary Guard Corps.

On Monday, the London-based “Syrian Observatory for Human Rights” stated that 113 Iranian and Shi’ite militia members have been killed in the past two months in Israeli strikes on Syria.

The images were released by Defense Ministry and Israel Aerospace Industries to mark 30 years since the launch of Israel’s first satellite into space.

With the launch of Ofek 1 from Palmahim Airbase in central Israel on September 19, 1988 at 11:32 a.m., the Jewish state became the eighth country in the world to launch an object into orbit.

“Within a short period of time, we built a purely ‘blue-and-white’ space industry with outstanding capabilities and achievements. Only few nations across the world can boast comparable accomplishments,” said Brig.-Gen. (res.) Amnon Harari, head of space programs, directorate of defense R&D, for the Defense Ministry.

Built primarily for communication transmission tests, it proved Israel’s independent capabilities in space, read a statement released by the Defense Ministry.

“Under a heavy veil of secrecy, Israel developed unique satellite capabilities in order to preserve its qualitative edge and intelligence superiority in the region,” the ministry said.

Israel’s defense establishment has gleaned intelligence from dozens of its predecessors – an estimated 64,000 minutes of footage each year.

Crediting the necessity to develop small, lightweight satellites due to Israel’s geographical location, the country’s space program not only “[provides] amazing quality images for the security of the State of Israel,” but is a “major engine and technological catalyst” for the economy, said Boaz Levy, IAI’s vice president and director of the missile and space division.

“Thanks to an organized program in the field of observation satellites, under the direction of the Ministry of Defense, and together with the best minds (στην Ελλάδα τα δυνατότερα μυαλά, ανά τομέα, τα ΜΙΣΟΥΝ και ΤΑ… ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!..) of the State of Israel, we are succeeding time and again in achieving exceptional technological achievements,” he was quoted as saying.

According to Harari, in the 30 years since the launch of Ofek 1, Israel has sent 24 satellites – communications satellites, observation satellites, nano-satellites – into space. In addition to the security component of Israel’s space industry, the satellites have played an important role in the economy, the technological and scientific education, to small and start-up companies, and more.

“This is not a one-time feat, but a strategic national endeavor,” Harari said. “Israel’s independent satellite capabilities provide it with a significant edge in addressing the various threats. The quality of the images generated by the different satellites is excellent, and they provide us with invaluable intelligence information, proving that the sky is not the limit.

3. 

REPORT: ISRAEL, TURKEY WORKING TO RE-ESTABLISH NORMAL TIES

Israel and Turkey exchanged ambassadors in 2016, after a five year period following the “Mavi Marmara” flotilla incident in which the countries did not have full diplomatic ties.

BY 

 

 SEPTEMBER 17, 2018

Report: Israel, Turkey working to re-establish normal ties

A woman passes by an election poster of Turkey’s President Tayyip Erdogan in Istanbul, Turkey. (photo credit: ALKIS KONSTANTINIDIS / REUTERS)

Ties between the two countries went into a tailspin in May when Turkey recalled its ambassador and expelled Israel’s envoy following violence along the Gaza fence where 61 Palestinians, most of them affiliated with Hamas, were killed.

Israel responded by expelling Turkey’s consul-general in Jerusalem, and a war of words erupted between Turkish President Recep Tayyip Erdogan, an acrid critic of Israel, and Prime Minister Benjamin Netanyahu.

Netanyahu said Israel would not be lectured to by Erdogan, “a man who sends thousands of Turkish soldiers to sustain the occupation of northern Cyprus, who invades Syria … [and] whose hands are dripping with the blood of countless Kurds in Turkey and Syria.”

According to the Yediot report, the Israeli Foreign Ministry recently issued an internal tender to fill the position of ambassador to Turkey in the summer of 2019. The paper also reported in July that Turkey had returned its commercial attaché (λέγε με υπάλληλο της ΜΙΤ) to its embassy in Tel Aviv, after an absence of a number of years.

A Foreign Ministry spokesman would not confirm the Yediot report.

Israel and Turkey exchanged ambassadors in 2016, after a five-year period following the Mavi Marmara flotilla incident in which the countries did not have full diplomatic ties.

A number of factors have been cited as leading to Turkey’s interest in improving ties with Israel, including the winding down of the seven-year Syrian civil war and a common (; / το ερωτηματικό δικό μας) concern by both countries about Iranian entrenchment in Syria, as well as the economic crisis in Turkey and fall of the Turkish lira (Κυρίως αυτός ο λόγος).

4.

Naci Beştepe

Naci Beştepe

  22 Ağustos 2016

Bir ülkenin gücünü oluşturan unsurlar vardır. Ekonomik güç, insan gücü, teknolojik güç, sosyo-kültürel güç, politik güç, coğrafi güç, askeri güç gibi.
Bunların her biri ayrı ayrı önemli ve birbirini bütünleyicidir.
Birinin yokluğu veya yetersizliği diğerlerini etkiler!!!
Bunların çoğunda güçlü olan ülkeler dünyanın güçlü ülkeleridir.ASKERİ GÜÇ
Askeri gücün bu güçler içinde özel bir yeri vardır.
Diğer güçlerin hepsinden etkilenir.
Diğer güç unsurları ne kadar kuvvetliyse askeri güç o oranda güçlüdür.
Askeri gücü farklı kılan ise diğer bütün güçlerin güvencesi oluşudur.
Evin bahçe duvarı, dış kapısı, pencerenin mandalı insan yatağında rahat uyumasını sağlayan unsurladır.
Askeri güç ülke için odur işte.ARKAYA ALMAK, ÜSTÜNE BASMAK
Ekonomisi güçlü bir ülkenin arkasında güçlü ordu yoksa geleceği belirsizdir!!!
Devleti yöneten politikacılar dünya arenasında orduları kadar güçlüdür.
Yoksa,”Eyyyyy!” diye başlayan nutukların hiçbir anlamı yoktur.Güler geçerler.
RTE/AKP yönetimi orduyu arkasına almak yerine üstüne basmayı yeğlemektedir.
Ordusunu kendisine tehdit görüp, darbe yapmasın diye düzenleme yapan ülke ve politikacı herhalde görülmemiştir.
Ordu kendi yönetimi için değil, ülkenin çıkarlarına göz koyan başka ülkeler için caydırıcı unsur ve gerektiğinde tehdittir.

KHK’ler ile yapılan ordunun üstüne basmaktan başka bir şey değildir.

KHK’ LER (KHK=Kanun Hükmünde Kararnameleri)

669 Sayılı KHK ile;
Gnkur. Bşk.’nın kuvvet komutanlığı yapmış olma zorunluluğu kaldırılmış,
Cumhurbaşkanı ve Başbakan’ın kuvvet komutanları ve bağlılarına doğrudan emir vermesi sağlanmış,
YAŞ üyeliklerine alakasız bir sürü hükümet üyesi doldurulmuştur.
Bu düzenlemeler ile ordunun siyasetle iç içe girme yolu sonuna kadar açılmıştır.
Siyasileşen ve asli görevinden uzaklaşan ordu ülke için yıkım habercisidir.
YAŞ’da ağırlık siyasetçilerde olunca yükselme beklentisi içinde olanlar görevde başarı yerine siyasetçi avlamaya yönelecektir.
Balkan Savaşı yenilgisi ve Balkanların kaybının en başta gelen sebebi budur.

Çanakkale ve Kurtuluş savaşı başarıları ise emir-komuta birliğinin öne çıkması sonucudur.

İMAMLAŞMA

RTE/AKP’nin hayalinde Harp okullarını İmam Hatiplilere açmak vardı.
Bu fırsattan istifade ile onun yolunu açtılar.
Askeri liseleri kapatıp, Harp Okullarına girişte “lise ve dengi okul mezunu olma” koşulunun getirilmesinin esas sebebi budur.
Bu değişikliğe gerekçe olarak askeri öğrencilerin darbeye katılması ve cemaat yuvalanmasının gösterilmesi komik ötesidir.
O gerekçeye göre Türkiye’de kapatılmayacak okul pek kalmaz.
Din temelli bir ordu ile istenen niteliğe ulaşmak olanaksızdır.
Oysa, Atatürk’ün dediği gibi, ordunun kudreti subay ve komutanların kıymeti ile ölçülür.
Din adamları kendi alanlarındaki saygın yerinde hizmet vermelidir.
Aksi takdirde 15 Temmuzdakinin benzeri, başka grup-cemaat-tarikatlar tarafından tekrarlanır.
Hiç şüphe olmasın.
Önerimiz, ordunun üstüne basma yanlışından dönülmesi, askerine güvenerek onun güçlü ülkenin arkasında güçlü bir güvence haline getirilmesidir.
KHK’ler gecikmeksizin düzeltilmelidir.
5.
İsmail Hakkı Pekin

İsmail Hakkı Pekin (Τέως Δντης Τ/ΓΕΕΔ/ΥΣΠ)

 

Bir stratejik öngörü ya da senaryo

Türkiye’yi ve bölgeyi nasıl bir savaş bekliyor? Bu savaş hem içeride hem de dışarıdaki güçlerin katılımıyla ABD ve Avrupa desteğinde yürütülecek gibi görünüyor. Yani hesaplanan bir iç savaş ve dışarıdan yapılacak müdahalenin birlikte icra edileceği hem klasik yöntemlerin hem de gayri nizami harp taktik, teknik ve yöntemlerinin, teknolojinin, modern silahların kullanıldığı bir savaş olacak bu savaş. Savaşın bir tarafında Türkiye, diğer tarafında ABD, Avrupa, İsrail, Suudi Arabistan tarafından desteklenen PKK/PYD/PJAK olacak. Tabii IŞİD dışarıda ve içeride Türkiye’nin karşısında ayrı bir cephe açacak. Bildiğimiz klasik cephe değil, olabildiğince bütün Türkiye sathında bulunacak.

Peki bu savaşta Rusya, İran, Güney Kafkasya’daki ülkeler ile Yunanistan’ın tutumu ne olacak? Nerede ve kimin yanında saf tutacaklar? Yoksa her iki tarafa da göz mü kırpacaklar. Türkiye’nin bekasını tehdit eden ve bölünmesine yol açacak oluşumları/ şartları kabul etmemesi için illa savaşması mı gerekiyor? Göz göre göre gelen savaştan kaçınmamızın bir yolu yok mu?

Önce önümüzde duran gerçeklere bir bakalım. Yani olguları sıralayalım. Türkiye’ye yönelik tehditleri belirleyelim.

– TSK hem kumpas davalarla hem de 15 Temmuz darbe girişimi ile çok büyük bir sarsıntı geçirdi. Bunu hem fiziki hem de moral/motivasyon anlamında söyleyebiliriz.

TSK’nın emir komuta birliği konusu sorunlu.

– TSK ve güvenlik güçleri PKK ile savaşmaya devam ediyorlar, PKK önemli bir iç tehdit unsuru olarak karşımızda duruyor.

– ABD ve Avrupa PYD’ye modern silah, teçhizat, mühimmat, araç vererek, zırhlı araçlardan, güdümlü tanksavar füzelerinden, top ve çok namlulu roketatarlardan oluşan 50-55 bin kişilik bir PKK/PYD ordusu teşkilatlandırıyor Suriye’nin kuzeyinde.

– Suriye’nin kuzeyinde PYD bölgesinde ABD’nin 5 adet askeri üssü var. Bunların bir kısmına kargo uçakları, bir kısmına helikopterler inip kalkabiliyor.

– PKK, ABD ve Avrupa’nın PYD’ye verdiği modern silahları, lojistik desteğin bir kısmını ve teknolojik imkanları alıyor.

PKK hem Güneydoğu’da hem de ülkenin büyük şehirlerinde (İstanbul,İzmir, Bursa vb.) örgütlediği elemanlarını silahlandırıyor. İç savaş için silah, teçhizat, askeri malzeme, mühimmat ve patlayıcı vb. stoku yapıyor.

– ABD Suriye’de güvenli bölgeler inşası adı altında PYD bölgesini güvence altına almayı ve PYD’nin elde ettiği kazanımları muhafaza etmek istiyor.

– PKK ve PYD bu aşamada hem Türkiye hem de Suriye’de Kürt özerk bölgelerini tesis etmeyi hedef olarak önlerine koymuşlar ve şartların bu hedefe ulaşılmasına imkan verdiğini değerlendiriyorlar.

– Güvenli bölgenin gündeme gelmesinden sonra MOSSAD’a yakın Debka sitesinin yayınladığı güvenli bölgeler haritasında Türkiye, ABD ve Rusya’ya ait dört güvenli bölge bulunuyor. ABD’nin sorumluluğundaki güvenli bölgeler PYD’nin bulunduğu bölgeleri ve Ürdün, İsrail sınırını ihtiva ediyor.

Hazırlanan anayasa taslaklarında Kürt bölgesine özerklikten ve Suriye için federasyondan bahsediliyor.

– ABD ve Avrupa Türkiye’yi PKK ile masaya oturtmaya çalışıyor hatta zorluyor.

– TSK, Fırat Kalkanı Harekatı’nın El Bab bölümünde zorlanıyor. IŞİD’in meskun mahal, tünel muharebesi vb. konularda yöntem geliştirmesi gerekiyor. IŞİD bir şekilde silah pazarından teknoloji, modern silah alması önlenemiyor.

Irak ve Suriye’nin parçalanması ve her birinde özerk Kürt bölgesi (zaten Irak’ta vardı) tesisi öngörülüyor. Böylece Türkiye kuşatılıyor.

– Türkiye FETÖ ile mücadeleye devam ediyor. Hala kurumlar tam temizlenmiş değil.

– Türkiye’de IŞİD benzeri selefi tekfirci terör örgütlerinin çok sayıda uyuyan hücresi var.

– Türkiye’de selefi tekfirci örgütlere sempati duyan yüzde 6.5-7’lik bir taban var.

– ABD bölge ülkelerinin sınırlarını değiştirmekten vazgeçmiş değil.

– Kıbrıs konusunda Türkiye üzerindeki baskılar devam ediyor. Türkiye Doğu Akdeniz ve Ege’den dışarı çıkarılmaya çalışılıyor.

– Türkiye ekonomik ve siber saldırının hedefinde.

– Halk kutuplaştırıyor ve ayrıştırılıyor.

– Böylesi sıkışık ve zor bir zamanda Türkiye her şeyi bırakmış anayasa değişikliği ve referandumla meşgul ediliyor.– ABD’nin Rusya’yı çevirme stratejisi devam ediyor.

Bu ve buna benzer olguları alt alta sıralamak mümkün.

Bütün bunlar Türkiye’yi nasıl bir karar almaya götürür. Bu karar neleri tetikler ve sonuçta nereye varılabilir. Savaş nasıl başlar, kim çıkartır, hangi ülke nerede saf tutar, nedeni ve niçini ile birlikte yarınki yazımda (το αμέσως παρακάτω) ele alacağız.

6. İsmail Hakkı Pekin

Eski Yazar, 31.1.2017

Milli istihbarata olan ihtiyaç

Türkiye bir savaşa doğru çekiliyor. Dünkü yazımda da belirttim, önümüzde fazla bir seçenek yok. Ya teslim olacağız ya da savaşacağız. Ama görünen o ki içinde bulunduğumuz şartlar ABD ve Avrupa desteğindeki PKK ve onun türevleri ile hem Türkiye içinde hem de Türkiye dışında savaşmak zorunda kalacağız. Birinci dünya savaşından sonra emperyalist ülkeler Türkiye’yi paylaşmak ve Sevr’i kabul ettirmek için nasıl Yunanlıları kullanmışlarsa günümüzde de PKK ve onun türevlerini kullanıyorlar ve daha fazlasını da kullanacaklardır. Hem de Türkiye’ye karşı savaş ilan ettirerek. Ayrıca IŞİD teröristlerini de üzerimize salarak takviye edecekler PKK ve türevlerini.
Türkiye’nin böylesi bir savaş için milli olan, milli çıkarlarımıza uygun değerlendirmeler yapabilen, milli çıkarlara uygun savaş yürütecek milli teşkilatlara ihtiyacımız var. İçi boşalmış, çürümüş, bir değer, bir fikir, seçenek üretemeyen teşkilatlarımızı yeniden ele almalıyız. Çünkü bundan sonra yapacağımız mücadelede milli düşünecek, milli olarak değerlendirecek ve milli çıkarlar doğrultusunda hareket edecek teşkilatlara, insanlara hem de güvenilir insanlara çok ihtiyacımız olacak.
Milli olması gereken teşkilatlarımızın başında istihbarat teşkilatlarımız geliyor. Türkiye’deki istihbarat teşkilatları bir şekilde ABD, İngiliz, Alman istihbarat teşkilatlarının kontrolünde ya da onların içimize sızdırdığı ajanların etkisi altında. Ayrıca FETÖ’nün bu teşkilatlarımıza bulaştırdığı virüs bütün çabalara rağmen temizlenmiş değil. O zaman yapmamız gereken istihbarat teşkilatlarını milli çıkarlarımız doğrultusunda yenilemek, yeniden teşkilatlandırmak veya sıfırdan yeni teşkilatlar oluşturmak olmalıdır. Ajan ve virüs bulaşmamış yeni ve tamamen milli istihbarat teşkilatları tesis etmek görev olarak önümüze konmalıdır. Bu konuda Türkiye’nin acelesi vardır. Çünkü gelişmeler Türkiye’yi milli bir seferberliğe ve bir savaşa doğru itmektedir. Ülkeyi yönetenlerin milli kafalardan çıkan milli çıkarlarımızla uyumlu analiz ve değerlendirmelere ihtiyacı vardır. Hem de hiçbir ülkenin etkisinde kalmadan.
Bu ihtiyacın karşılanması için hem iç hem dış istihbarat hem de askeri istihbaratın yeniden yani sıfırdan yapılanması gerekiyor. Bu konuda herhangi bir ülkenin istihbarat konseptine, danışmanlığına, talimnamelerine, okullarına, malzemesine ihtiyacımız yok. Sadece milli çıkarlara odaklanmış, milli düşünen, Türkiye’nin ihtiyaçlarına göre teşkilatlandırılmış, hem stratejik, taktik hem de teknik istihbaratı, istihbarata karşı koymayı ihtiva eden, operasyon yetkisi olan ve ülkenin en üstteki icra organına bağlı, birbiriyle koordineli çalışan, görev tanımları yapılmış milli istihbarat teşkilatlarının bir an önce tesisi acil ihtiyaçtır. Mevcut istihbarat teşkilatları önümüzdeki gelişmelerin ve bizi bekleyen büyük savaşın ihtiyaçlarını karşılamaktan uzaktır. Sadece isim olarak millidir. Bu acil ihtiyacın gecikilmeden giderilmesi gerekmektedir. Milli istihbarat teşkilatlarının sıfırdan teşkili bu teşkilatlar küçük bile olsa milli olmalarından dolayı hayati önemdedir. Bu görev Türkiye’nin bekası ve bu topraklarda yaşamamızın, Milli mücadele döneminde olduğu gibi yeniden doğuşumuzun garantisidir, olmazsa olmazıdır.
 
ΑΠΟΤΣΟΓΛΑΝΟΠΟΙΗΣΗ
 
ΤΩΡΑ!!!

-/-

ΧΑΙΡΕΤΕ“!
ΕΛΛΗΝΑΣ
-/-
ΥΓ.

Dünyanın en büyüğü Trabzon’da! Tamamen yerli ve milli

Tamamen yerli ve milli imkânlarla üretilen dünyanın en büyük tank çıkarma gemisi olan TCG Bayraktar, Trabzon Limanı’na demirledi.

18 Eylül 2018 Salı 14:55

Dünyanın en büyüğü Trabzon'da! Tamamen yerli ve milli

Deniz Harp Okulu Açık Deniz Eğitimi kapsamında Trabzon Limanı’na demirleyen TCG Bayraktar (L-402) Gemisi’nin Eğitim Filotillası Komodoru Deniz Albay Erol Küçük ve beraberindeki öğrenci kafilesi ilk olarak Trabzon Valiliği’ni ziyaret ederek Atatürk Anıtı’na çelenk sundular.

Atatürk Anıtına çelenk sunumunun ardından, TCG Bayraktar Harp Okulu Filotillası Komodoru Deniz Albay Erol Küçük, Gemi Komutanı Deniz Yarbay Bülent Güngör, öğrenci kafilesi Komutanı Deniz Yarbay Aytuğ Çetin ve öğrencilerden oluşan heyet Trabzon Valisi Yücel Yavuz’u makamında ziyaret etti.

Daha sonra Vali Yücel Yavuz ve beraberindekiler dünyanın en büyük tank çıkarma gemisi TCG Bayraktar’a iadeyi ziyarette bulunarak, gemi komutanları ile birlikte öğle yemeği yedi.

-/-