Μνημόσυνο, Σε Έναν Φίλο Που Μόλις… “Έφυγε”!

Αγαπημένε φίλε(!) μου και συμμαθητή Κώστα!

• Ό,τι και να έγραφα για σένα θα ήταν λίγο! Για την ανθρωπιά σου, για τη ζωντάνια σου, για το πηγαίο χιούμορ σου, για τη λεβεντιά σου, για την ανωτερότητά σου, για την καλοσύνη της ψυχής σου, για την Ελληνοψυχία σου, γιατί;
• Φεύγεις νωρίς για τα Ουράνια ρε Κώστα!..
•  Μας τα έκανε η ζωή έτσι, ώστε να χαθούμε νωρίς!..
• Δεν πρόκειται ποτέ να σε ξεχάσω! ‘Ηταν τιμή μου η φιλία σου!
• “Καλό Παράδεισο”, όπου πιστεύω ότι θα σε κατατάξει ο Μεγαλοδύναμος!
• Περίμενε και εμένα ρε Κωστάκη, θα προσπαθήσω και εγώ να τον κερδίσω! Πιστεύω ότι σε κάποια γωνιά του, απ’ αυτές που ο ΧΡΙΣΤΟΣ μας έχει ετοιμάσει, θα ξανασυναντηθούμε και έτσι θα ξαναδώ το χαμόγελό σου και θα ακούσω κάποια από τα φοβερά… ανέκδοτά σου!
• Εύχομαι την εκ Θεού δύναμη στους αγαπημένους σου και κυρίως στα παιδιά σου!..
•                                                                                 “ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ“!
•                                                                                     “ΕΛΛΗΝΑΣ“
•                                                                                              – / –