Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK), Doğu Akdeniz‘de dev bir uluslararası tatbikata ev sahipliği yapıyor. Dün başlayan Doğu Akdeniz-2019 Davet Tatbikatı, 16 ülkeden 48 gemiyi Rodos ile Kıbrıs adaları arasında buluşturdu. Bu yıl 22.’si icra edilen tatbikat 20 Kasım’a dek sürecek. Tatbikata NATO Daimi Deniz Görev Grubu emrinde Türkiye, İtalya, İspanya, Kanada, ABD ve Yunanistan‘ın yanında Bulgaristan, Romanya, Pakistan, Azerbaycan, Bangladeş, Brezilya, Meksika, Gürcistan, Katar ve Ürdün’den savaş gemileri, denizaltılar, özel çıkarma birlikleri katılıyor. Tatbikatta toplamda 4 bin 700 personel görev yapıyor.

YUNANİSTAN RAHATSIZ: EGEENLİĞİMİZE MEYDAN OKUYORLAR

NATO görev grubu emrindeki gemisiyle tatbikatta varlık gösteren Yunanistan ise TSK’nın tatbikattaki büyük gücünden ve katılan ülkelerin çokluğundan hayli rahatsız olmuş durumda. Rum basınında Yunanistan’ın Medusa tatbikatından hemen sonra başlayan bu organizasyonun, “Türkiye’nin çıkarlarına aykırı gelişebilecek durumlara karşı tüm senaryoları içereceği” öne sürülürken, tatbikata katılacak Türk donanmasının büyüklüğü ve katılımcı ülkelerin fazlalığına da işaret ediliyor. Yunan medyasındaki haberlerde, “Ankara 31 tane savaş gemisini Doğu Akdeniz’e gönderiyor. Bütüncül savaş senaryolarıyla Doğu Akdeniz’de Yunanistan’ın egemenliğine meydan okuyor” ifadeleri kullanılıyor.

31 GEMİYLE ORADAYIZ

Halen Akdeniz Kalkanı Harekatıyla bölgedeki harbe hazır en güçlü kuvvet olan Türk Deniz Kuvvetleri, tatbikata değişik tipte 31 savaş gemisi, deniz karakol uçakları, insansız hava araçları, ve SAT-SAS timleriyle katılıyor. Tatbikat, Deniz Harp Merkezi’ndeki 170 kişilik ekip tarafından sevk ve idare ediliyor. İnsani yardım operasyonlarının da test edileceği tatbikatta ayrıca İçişleri, Çevre ve Şehircilik, Ticaret, Ulaştırma ve Altyapı, Sağlık Bakanlıklarının yanı sıra AFAD ve Türk Kızılay‘ı da bulunuyor. Savaş oyununda, NATO görevi kapsamındaki “Yüksek Hazırlık Seviyeli Türk Deniz Görev Kuvveti (TURMARFOR)” konsept ve kabiliyetlerinin denenmesi amaçlanıyor.

Erdoğan Anıtkabir Özel Defterine şunları yazdı:

Kurtuluş Savaşımızın Başkomutanı, cumhuriyetimizin kurucusu, ilk cumhurbaşkanımız Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü ahirete irtihalinin 81. yılında bir kez da rahmetle yad ediyoruz.

Merhum Atatürk ve silah arkadaşlarıyla bin yıldır bu toprakları bize vatan yapmak için mücadele eden tüm şehitlerimizin ve gazilerimizin aziz hatıraları milletimizin kalbinde hep yaşayacaktır.

Kendisinin emaneti olarak cumhuriyetimizi ilelebet yaşamak, yaşatmak, geliştirmek, güçlendirmek için tüm gücümüzle çalışmaya devam edeceğiz.

Ruhu şad olsun…

 

ATATÜRK KİMDİR? ATATÜRK’ÜN HAYATI

Hayatını vatanının bağımsızlığına adayan, kurucusu olduğu Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk Cumhurbaşkanlığını yapan Gazi Mustafa Kemal Atatürk, 81 yıl önce 10 Kasım 1938’de, saat dokuzu beş geçe milletine veda etti.

Atatürk, 1881’de Selanik’te dünyaya geldi. Annesi Zübeyde Hanım’ın arzusu doğrultusunda ilköğrenimine Hafız Mehmet Efendi’nin mahalle mektebinde başlayan Atatürk, daha sonra babası Ali Rıza Efendi’nin isteği ile geçtiği Şemsi Efendi Mektebi’nde ilkokulu bitirdi.

Ortaokul eğitimi için gittiği Selanik Mülkiye Rüştiyesi’nden kendi isteğiyle ayrılan Atatürk, öğrenimini Selanik Askeri Rüştiyesi’nde sürdürdü. Bu okulda matematik öğretmenliği yapan Yüzbaşı Mustafa Efendi, Atatürk’ü sınıftaki diğer Mustafa’lardan ayırmak için üstün yetenekli öğrencisine ikinci ad olarak “Kemal” ismini koydu.

Mustafa Kemal, Selanik Askeri Rüştiyesi’ni bitirdikten sonra Manastır Askeri İdadisi’nden ikincilikle mezun oldu. Askeri öğreniminin yanında yabancı dil eğitimi de alan Atatürk, yazları izinli döndüğü Selanik’te Fransızca dersleri gördü.

Daha sonra İstanbul’a gelerek 1899’da girdiği Harp Okulu’nu 1902’de teğmen rütbesiyle bitiren Mustafa Kemal, Harp Akademisi’nden de 1905’te kurmay yüzbaşı rütbesiyle mezun oldu.

İLK GÖREVİ İÇİN ŞAM’A GİTTİ

Atatürk, kurmaylık stajı için, 1905’te Şam’da 5. Ordu emrine atandı. Suriye bölgesindeki üstün hizmetleri nedeniyle Beşinci Rütbe’den Mecidi Nişanı verilen Atatürk, 1907’de merkezi Makedonya’nın Manastır şehrinde bulunan 3. Ordu Karargahı’na atandı. Atatürk, 3. Ordu Karargahı’nın Selanik’teki kurmay şubesinde görevlendirildi.

İstanbul’da 1909’da çıkan 31 Mart İsyanı’nı bastıran Hareket Ordusu’nda yer alan Mustafa Kemal, 1910’da Arnavutluk’taki isyanı bastırmak için düzenlenen harekatta da görev yaptı.

İtalyanların Osmanlı Devleti’ne savaş açması ve Trablusgarp’a asker çıkarması üzerine Atatürk, 1911’de Tobruk’a gönderildi. Atatürk komutasındaki kuvvetler, Tobruk ve Derne bölgesinde İtalyanlara baskın şeklinde taarruz ederek büyük zayiat verdirdi. Tobruk ve Derne’de Türk kuvvetlerini başarıyla yönettikten sonra binbaşı rütbesiyle 1912-1913 yıllarında Balkan Savaşı’na katılan Atatürk, Edirne’yi Bulgaristan’dan geri alan kolorduda görev yaptı.

“VATANIN MÜDAFAASINDAN DAHA MÜHİM VE YÜCE VAZİFE YOKTUR”

Atatürk, 1913’te Sofya’da ataşeliğe atandı. Ataşe olarak görev yaptığı sırada, Birinci Dünya Savaşı’nın başlaması üzerine Atatürk, Başkomutanlık Vekaleti’ne müracaat ederek cephede görev almak istedi.

Kendisine “Sizin için orduda her zaman bir görev vardır. Ancak Sofya Ataşemiliterliği’ni daha önemli gördüğümüzden sizi orada bırakıyoruz” cevabının verilmesi üzerine Büyük Önder, Başkomutan Vekili Enver Paşa’ya şu mektubu yazdı: “Vatanın müdafaasına ait faal vazifelerden daha mühim ve yüce bir vazife olamaz. Arkadaşlarım muharebe cephelerinde, ateş hatlarında bulunurken ben, Sofya’da ataşemiliterlik yapamam. Eğer birinci sınıf subay olmak liyakatinden mahrumsam, kanaatiniz bu ise, lütfen açık söyleyiniz.”

Bunun üzerine Atatürk, 1915’te Esat Paşa komutasındaki 3. Kolordu’ya bağlı Tekirdağ’da oluşturulacak 19. Tümen Komutanlığına atandı.

İngiliz ve Fransız harp gemilerinin, Çanakkale Boğazı’nın giriş tabyalarını topa tutması ve karaya asker çıkarma girişiminde bulunması üzerine 19. Tümen Komutanlığının Maydos’a (Eceabat) nakli ve Atatürk’ün 19. Tümen Komutanlığı olarak görevini sürdürmesi kararlaştırıldı.

Gelibolu Yarımadası’na asker çıkaran ve Conkbayırı’na ilerleyen düşman birlikleri Atatürk’ün komutasındaki 19. Tümen kuvvetlerinin taarruzuyla geri çekildi.

Atatürk, Conkbayırı taaruzu sırasında göğsüne isabet eden şarapnel parçasının göğüs cebindeki saati parçalayarak dönmesi sonucu mutlak bir ölümden kurtuldu.

Anafartalar Grubu Komutanlığı’na atanan Atatürk’ün komutasındaki kuvvetlerin taaruzuyla düşman ele geçirdiği tepelerden kıyı bölgelerine itildi. Arıburnu ve Anafartalar bölgelerinde kahramanca savaşan Atatürk büyük başarı kazandı ve albaylığa terfi etti.

Atatürk’e, Arıburnu ve Anafartalar’daki üstün başarıları nedeniyle Muharebe Altın Liyakat Madalyaları verildi.

DOĞU CEPHESİ

Doğu Cephesi’nde 16. Kolordu Komutanlığına atanan Atatürk, 1916’da Rus saldırılarını durdurarak Bitlis ve Muş’u düşmandan geri aldı ve bu cephede generalliğe terfi etti.

Atatürk, 1917’de Veliaht Vahdettin ile Almanya’ya giderek Alman Genel Karargahı ve Alman savaş cephelerinde incelemelerde bulundu.

Suriye cephesinde 1918’de 7. Ordu’ya komutan olarak atanan Atatürk, İngilizlere karşı başarıyla mücadele etti.

BAĞIMSIZLIK MÜCADELESİ

Atatürk, Birinci Dünya Savaşı’nın sona ermesiyle imzalanan Mondros Ateşkes Antlaşması’ndan sonra İstanbul’a döndü. Ülkeyi düşman işgalinden kurtarmak amacını gizli tutarak, ordu müfettişliği göreviyle İstanbul’dan ayrıldı.

Deniz yoluyla 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıkan Atatürk, 22 Haziran 1919’da Amasya Genelgesi’ni yayımladı ve Türk milletine, “vatanın bütünlüğünün ve milletin bağımsızlığının tehlikede olduğunu, azim ve kararlılıkla vatanın kurtarılması için Sivas’ta bir kongre toplanacağını” bildirdi.

Atatürk, vatanı ve milleti parçalanma tehlikesinden kurtarmak için başlatılan milli mücadele uğrunda serbestçe çalışmasına engel olmasından dolayı Osmanlı Hükümeti’nin verdiği görevden ve askerlikten istifa etti.

Daha sonra Mustafa Kemal, 23 Temmuz 1919’da Erzurum’da, 4 Eylül 1919’da Sivas’ta toplanan kongrelerin başkanlığını yaptı. Bu kongrelerde, “Düşman işgaline karşı milletin vatanı savunacağı, bu amaçla geçici bir hükümetin kurulacağı ve bir milli meclisin toplanacağı, manda ve himayenin kabul edilmeyeceği” kararları alındı ve açıklandı.

Atatürk’ün çabalarıyla, Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) 23 Nisan 1920’de Ankara’da tarihi görevine başladı. Milletin iradesi ve egemenliğini temsil eden Meclise ve hükümete başkan seçilen Atatürk, Türk bağımsızlık mücadelesinin askeri, siyasi ve sosyal lideri oldu.

TBMM açılmadan 17 gün önce, 6 Nisan 1920’de, Mustafa Kemal Atatürk’ün talimatıyla Anadolu Ajansı (AA) kuruldu. “Türkiye’nin sesini dünyaya duyurmak” amacıyla kurulan AA, TBMM’nin çıkardığı ilk yasaları duyurdu, milli mücadelenin ve Kurtuluş Savaşı’nın her aşamasına tanıklık etti.

TBMM açılarak milli bir hükümet kurulmasına rağmen Osmanlı Hükümeti ile İtilaf Devletleri arasında 10 Ağustos 1920’de Sevr Antlaşması imzalandı.

Büyük Önder Atatürk, United Telegraph gazetesi muhabirine yaptığı açıklamada, Sevr Antlaşması’nı tanımadıklarını vurgulayarak, “Siyasi, adli, iktisadi ve mali bağımsızlığımızı imhaya ve neticede yaşama hakkımızı inkara ve kaldırmaya yöneltilmiş Sevr Antlaşması bizce mevcut değildir” ifadelerini kullandı.

TBMM tarafından Osmanlı Hükümeti ile İtilaf Devletleri arasında imzalanan Sevr Antlaşması’nın kabul edilmediği dünyaya duyuruldu.

YUNAN ORDUSU BOZGUNA UĞRATILDI

İtilaf Devletleri’nin yardımıyla İzmir’i işgal eden Yunan kuvvetlerinin ilerlemesi 1921’de, Birinci ve İkinci İnönü savaşlarıyla durduruldu.

Yunan ordusunun 23 Ağustos 1921’de yeniden taarruz etmesiyle 22 gün sürecek Sakarya Meydan Muharebesi başladı. Atatürk, birliklere, “Savunma hattı yoktur, savunma sathı vardır. O satıh bütün vatandır. Vatanın her karış toprağı vatandaşın kanıyla ıslanmadıkça terk olunamaz” emrini verdi.

Yunan ordusu bozguna uğratılarak, Başkomutan Mustafa Kemal Paşa’nın yönettiği Türk ordusu, Sakarya Meydan Muharebesi’ni zaferle sonuçlandırdı. Bu zafer nedeniyle Mustafa Kemal Atatürk’e, TBMM tarafından “Mareşal” rütbesi ve “Gazi” unvanı verildi.

Sakarya Zaferi’nin ardından 13 Ekim 1921’de Kafkas Cumhuriyetleri ile Kars Antlaşması, 20 Ekim 1921’de Fransızlarla Hatay haricinde bugünkü Türkiye sınırının çizildiği Ankara Antlaşması imzalandı.

BÜYÜK TAARUZ

Atatürk’ün komutanlığında Türk ordusu, vatanı düşman işgalinden kurtarmak için 26 Ağustos 1922’de karşı saldırıya geçerek Büyük Taarruz’u başlattı.

Mustafa Kemal Paşa’nın yönettiği 30 Ağustos 1922’deki Dumlupınar (Başkomutan) Meydan Muharebesi’nde Türk ordusu, Yunan ordusunun büyük kısmını yok etti. Bozguna uğrayarak kaçan düşman kuvvetlerini izleyen Türk ordusu, 9 Eylül 1922’de İzmir’e girdi.

Anadolu’yu düşman istilasından kurtaran büyük askeri zaferlerin ardından 11 Ekim 1922’de Mudanya Ateşkes Antlaşması imzalandı ve İtilaf Devletleri işgal ettikleri Türk topraklarından çekildi.

“LOZAN ANTLAŞMASI, BÜYÜK BİR SUİKASTIN YIKILIŞINI TEMSİL EDER”

İsmet İnönü başkanlığındaki Türkiye heyeti ile İngiltere, Fransa, İtalya, Japonya, Yunanistan, Romanya ve Yugoslavya arasında 24 Temmuz 1923’te Lozan Antlaşması imzalandı.

Büyük Önder, Lozan Antlaşması’na ilişkin, “Bu antlaşma, Türk milleti aleyhine, asırlardan beri hazırlanmış ve Sevr Antlaşması’yla tamamlandığı zannedilmiş büyük bir suikastın yıkılışını ifade eder bir vesikadır” değerlendirmesinde bulundu.

TÜRKİYE CUMHURİYETİ’NİN İLK CUMHURBAŞKANI

Kurtuluş Savaşı’nın ardından TBMM tarafından 29 Ekim 1923’te Cumhuriyet ilan edilirken, Mustafa Kemal Atatürk de cumhurbaşkanı seçildi. 1938’deki ölümüne dek arka arkaya 4 kez cumhurbaşkanı seçilen Atatürk, bu görevi en uzun süre yürüten Cumhurbaşkanı oldu.

Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk’e 14 Haziran 1926’da İzmir’de yapılması planlanan suikast girişimi engellendi. Suikast girişiminin elebaşları İzmir’de tutuklandı.

Büyük Önder, suikast girişimine ilişkin Anadolu Ajansı’na yaptığı açıklamada, “Alçak girişimin benim şahsımdan ziyade mukaddes Cumhuriyetimize ve onun dayandığı yüksek ilkelerimize yönelmiş bulunduğuna şüphe yoktur. Benim naçiz vücudum bir gün elbet toprak olacaktır fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır” değerlendirmesinde bulundu.

Gazi Mustafa Kemal’e, 24 Kasım 1934’te 2587 sayılı Kanunla “Atatürk” soyadı verildi ve bu soyadının başkaları tarafından kullanılması yasaklandı.

Hatay’ın ana vatana katılması için yoğun diplomatik çaba gösteren Atatürk’ün bu amacı, vefatının ardından 1939’da gerçekleşti.

Hayatını milletinin ve vatanının bağımsızlığına adayan Gazi Mustafa Kemal Atatürk, askeri ve siyasi dehasıyla Türk ve dünya tarihine adını yazdırdı. Atatürk 81 yıl önce 10 Kasım 1938’de 57 yaşındayken Dolmabahçe Sarayı‘nda saat dokuzu beş geçe hayatını kaybetti.

DÜNYA LİDERLERİNİN ATATÜRK HAKKINDAKİ SÖZLERİ

Atatürk’ün vefatı sadece Türkiye’de değil bütün dünyada büyük üzüntüyle karşılanırken, yabancı devlet adamları birçok açıklama yaptı ve mesaj yayımladı.

Dönemin ABD Başkanı Franklin Roosvelt Atatürk’ün ölümünün ardından, “Benim üzüntüm iki türlüdür; önce büyük bir adamın kaybından dolayı bütün dünya gibi üzgünüm, ikinci üzüntüm ise bu büyük adamla tanışmak konusundaki içten dileğimin gerçekleşmesine imkan kalmamış olmasıdır” değerlendirmesinde bulundu.

Afgan Kralı Amanullah Han, “O büyük insan yalnız Türkiye için değil, bütün Doğu, bütün Doğu ulusları için de en büyük önderdi” ifadelerini kullandı.

İngiltere Başbakanı Lloyd George, “Arkadaşlar, yüzyıllar nadir olarak dahi yetiştirir. Şu talihsizliğimize bakın ki o büyük dahi çağımızda Türk ulusuna nasip oldu. Mustafa Kemal’in dehasına karşı elden ne gelirdi?” değerlendirmesini yaptı.

İtalya Başbakanı Giovanni Leone, şunları kaydetti: “Kemal Atatürk, yalnız yeni Türkiye’nin sembolü değil, aynı zamanda çağımızın en ilgi çekici şahsiyetlerinden birisidir. Çalışkan, güçlü ve hür Avrupa’nın diğer ülkeleri ile iş birliğine sağlam şekilde bağlı olan Türkiye, bugün de onun izinde yürümektedir.”

DÜNYA BASININDA ATATÜRK

Büyük Önder’in ölümü dünya basınında da geniş yer buldu.

Almanya’daki Dresdner Neueste gazetesinde, “Kemal Atatürk kendinden sonra geleceklere sadece yirmi yıllık bir eser değil, aynı zamanda dış dünyada da itibarını kanıtlamış ve yükselmekte olan bir devlet bırakmaktadır” ifadeleri yer aldı.

ABD’de yayımlanan Chicago Daily Tribune’de Atatürk’le ilgili, “Halkından ayrılmış olması Türkler için trajik bir kayıptır ama bu aynı zamanda dünya için de bir kayıptır. Çünkü Kemal, Türkiye’yi insani ilerleme yoluna sokmuştu, hayatını onun hep daha ileri gitmesine adamıştı. Onun yönetiminde Türkiye, Yakın Doğu’da yeni bir istikrar unsuru oldu, saygı uyandıracak kadar kuvvetli ve talihsiz girişimlerden kaçınacak kadar bilge” değerlendirmesinde bulunuldu.

Belçika gazetesi Libre Belgique’de, “Türkiye’nin uluslararası ünü, itibarı ve otoritesi durmaksızın yükselmiştir. Ulusuna bu kadar az zamanda, bu ölçüde hizmet edebilen tek devlet adamı Atatürk’tür” ifadelerine yer verildi.

Çin’deki The China Press’de Atatürk’ün ölümüne ilişkin haberde şunlar kaydedildi: “Yeni Türkiye’nin Cumhurbaşkanı Atatürk’ün ölümü, sadece dünya çapında muhteşem bir şahsiyeti ve büyük bir lideri değil, on yıllar boyunca Türk halkının bağrında alevlenmiş ve büyümüş özgürlük ateşinin gerçek kaynağını da bizden ayırdı.”

Brezilya’daki O Estado de S. Paulo gazetesinde, “Tarih boyunca dünyanın hiçbir ülkesinde Mustafa Kemal Atatürk kadar gayretli bir lider görülmemiştir” ifadesi yer aldı.

İngiliz gazetesi Daily Express’de, “Hiçbir modern lider Atatürk’ün karşılaşmış olduğu fiziksel ve sosyal güçlüklerle karşılaşmamıştır. Fakat Atatürk kendi rızasıyla bu güçlüklere karşı savaşmayı seçip Türkiye’nin batık ve tükenmiş kalıntılarını önce kurtarıp sonra ülkeyi tekrar inşa etme işine girişti” değerlendirmesinde bulunuldu.

Japonya’da yayımlanan The Japan Times da şunlar kaydedildi: “Erzurum ve Sivas Kongrelerini düzenleyip başına geçtiği milliyetçi hareketi zafere taşıyan Atatürk’ün kariyerinin modern dünyada henüz bir eşine rastlanmamıştır. Ondan önce de birçok önder uluslar yarattı. Ama onun işi hepsinden zordu. O, asırlardır çürümeye yüz tutmuş bir ulusun yeniden ayakları üzerinde durmasını sağladı.”

ATATÜRK’ÜN NAAŞI 10 KASIM 1953’TE ANITKABİR’E DEFNEDİLDİ

Atatürk’ün Türk bayrağına sarılı tabutu, Dolmabahçe Sarayı büyük tören salonunda bir katafalk üzerine yerleştirilerek 3 gün süreyle milletin ziyaretine bırakıldı.

Cenaze, daha sonra 20 Kasım 1938’de Ankara’ya getirildi ve 21 Kasım 1938’de büyük törenle Etnografya Müzesi‘ndeki geçici kabrine konuldu. Cenaze törenine bütün dünya devletleri özel temsilciler gönderdi. Törende, Çanakkale’de ve diğer muharebelerde Atatürk’e karşı savaşmış yabancı generaller de yer aldı.

Atatürk’ün naaşı, ölümünün 15’inci yılı olan 10 Kasım 1953’te Anıtkabir’e nakledildi.

10.

11. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ, ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΑΤΕ ΓΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ, ΚΛΠ, ΚΛΠ, ΚΛΠ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΠΙΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟ… ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΟ, ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΩΝ!..

Nedret Ersanel

Diplomatik afrodizyak: Gizli anlaşmalar…

10.11.2019

ABD ile 120 saat içinde teröristlerin bölgeyi terk etmesi konusunda mutabık kalmıştık. Şu ana kadar bunlar bölgeyi terk etmiş değil. Aynı şekilde Rusya ile yaptığımız mutabakatta da 150 saat içinde teröristlerin bölgeyi terk etme sözü vardı. Onlar da bunu yerine getirmediler”…

İkinci kat; “Son terörist bölgeyi terk etmeden biz bu işi bırakmayız. Harekât kesinlikle devam edecek”…

Son kat; “Diğer ülkeler çıkmadıktan sonra biz buradan çıkmayız”…

***

Kim onlar?

Fazla da kimse kalmadı; ABD, İran, Rusya…

Bu açıklama Türkiye’nin bölgedeki askeri/siyasi varlığının kırmızı çizgisini de gösteriyor. Aynı zamanda bir takvim/iş ajandası sunuyor. ‘Ufak-tefek’leri saymazsanız, ki saymayın; Fransa’nın ağlayarak sümüklerini nasıl NATO ve AB’nin eteğine sildiğini izliyorsunuzdur.

Bu cümlenin muhatapları ABD ve İran’dır. ABD’nin Suriye’deki varlığı herhangi bir hukuki dayanağa zaten yaslanmıyor. Sahada azaldığı da gerçek. Ancak İran davetli bulunuyor.

Ankara’nın bu konuyu alenen gündeme getirmesi, bakışların hızla Tahran ve Moskova’ya dönmesine neden olacak. Oysa bu çıkışın İsrail’de ne etki yaratacağını da akıl etmeli herkes. Yani, Türkiye, ‘İran burada olduğu sürece ben de buradayım’ diyorsa, ‘İran çıkmadan çıkmam’a bağlıyorsa, İsrail buna kulak verecektir. Dahası, Trump iki kulağını birden açacaktır. Çünkü ABD’de İsrail’i kollamaktan yorgun bir kesim var ve Başkan da içeride başına gelenlerin bir sorumlusu olarak Tel Aviv’i görüyor.

Tersi de düşünülmeli; İran’ın yanında durmalı mıyız? Irak’ta yaşanan olayların ardında İsrail ve ABD’nin bulunduğunu biliyor Türkiye. Cumhurbaşkanı’nın; “Irak’ta bu ayaklanmaların arkasında kimler bulunuyor? Tabi bunun İran’a sirayet etme noktasındaki durumlarını da tahmin ediyoruz” demesi o.

Türkiye tahmin etmez. Elbette adı gibi biliyor. Tahran’ın son dönem nükleer krizi besleyen hırçınlıklarının ardında da bu var. Gelgelelim, Rusya’nın İran konusundaki tutumu da önemli.

Moskova, Suriye’deki İran etkisinden mutsuz. Daraltılmasına ses çıkarmak istemeyecektir. İran-Amerika ilişkilerini ise kendi üzerine almak isteyecektir. Yani, Tahran-Washington arasında kontrollü bir ilişkiyi yönetmeye taliptir. Bu İsrail’i de rahatlatacaktır. Şu an Rus-İsrail ilişkilerinin ince içeriği buna müsait! Suriye’nin geleceği kurulurken el rahatlatacaktır.

Türkiye, İran’a arkasını dönmez ama Tahran artık Türkiye’nin çıkarlarına destek vermeli. Açık ki kendi çıkarınadır. “Ayaklanmaların İran’a sirayet etmesi olasılığını da tahmin ediyoruz” sözlerini duymamış olamaz.

Türkiye, “Onlar gitmeden, gitmem” derken, Suriye’nin bütünlüğüne ve işlemeye başlayan, Astana Süreci ve BM tarafından desteklenip Cenevre’de yürüyen ayağa da basıyor.

***

Kandil’den önce son durak sayılan Kıran-5 operasyonu ile 3-4 Aralık’ta Londra’da yapılacak NATO zirvesinde Almanya-Fransa-İngiltere ile yapılacak dörtlü zirveyi de bu zemine döşeyebiliriz.

Nihayet bu satırların yazıldığı gün gerçekleşmesi beklenen Erdoğan-Putin telefon görüşmesi de, 13 Kasım’da Washington’da buluşacak Erdoğan-Trump “hazırlıklarına” eklenecek…

Bunların hepsini Türkiye’nin Fırat’ın Doğusu’ndaki harekatına devam edeceği, enine-boyuna düşünüp, enine-boyuna geliştirme isteğine bağlayabilir miyiz…

Kanıt olarak Cumhurbaşkanı’nın, “Türkiye, yerini, yöntemini zamanını kendisi belirleyerek, uluslararası hukuktan kaynaklanan haklarını Suriye’de sonuna kadar kullanacak” sözlerini göstersem, “E, Cumhurbaşkanı bunu zaten söyledi” dersiniz…

Ama bu cümleler Haziran 2012’de söylendi. Şimdi hayata geçmiş hali üzerine ahkâm kesiliyor!

‘Harekat devam edecek’ deniyorsa, ABD ve Rusya mutabakatlardaki eksiklerini yamamadığı sürece TSK terörist öğütmeye devam edecek demektir.

***

Rusya-ABD arasında gizli bir anlaşmanın yürüdüğü iddiasına da yer açalım derim. Böylesi teori ağızdan çıktığında, zımnen “kime karşı” kaygısı da akla çengellenir. İki ülkenin mutabakata uymadığı gerçeği, ‘mutabakatın yapıldığı ülkeye elbette’ kabulünü getiriyor.

Bu akla kapılmayı tavsiye etmem; büyük güçlerin oyun kuralları “stratejik rekabetlere ve taktik uzlaşılara” bağlıdır. Hangisinin hangisi olduğunu şaşırırsanız, açık yazayım, toprağa basayım derken toprağı kaydırırsınız.

ABD ve Rusya ile Barış Pınarı için sağlanan mutabakatlar her iki ülke için ya taktik kayıptır ya da ‘sıfır kayıp/kazançtır’. Ancak bu örnekte ABD’nin stratejik yitimlere varabilecek ağır taktik kayıpları bulunmaktayken, Rusya açısından ABD’nin gerilemesi söz konusudur. Amerika’yı daralttığından, Rusya’nın avantajlı çıktığı ortadadır.

Bunların stratejik kazançlara yükseltilebileceğini, Ankara’nın bu kazanımın eşiğinde olduğunun onlar da farkında.

***

Öte yandan, ‘ABD-Rusya gizli anlaşması var mı, kime karşı’ sorusuna beklemediğiniz bir başka yanıt almanız da mümkündür…

‘Var! Ama kimseye karşı değil. En azından size karşı değil’…

Lavrov şöyle diyor: “ABD ile bugün herhangi bir anlaşmanın mümkün olduğunu düşünmüyorum. Türkiye ile Rusya arasında varılan mutabakat dışında gizli anlaşmalara bakmak için neden yok”…

12. ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ!

Yücel Koç

Felakete sürükleniyoruz

10.11.2019

Terör, dış tehditler falan tamam da…
Asıl tehlike içimizde…
Hem de hayatımızın tam merkezinde.
Çöküyoruz, farkında mısınız?
***
Her toplumu var eden, ötekilerden farklı kılan keskin çizgiler var.
Japon’u İngiliz’den, Alman’ı Rus’tan ayıran…
Bunların pek çoğu yazılı değildir bir yerlerde, yaşanır sadece.
Aile yapısıdır, ahlaki duruşudur, toplumsal dayanışmasıdır, dinî ve kültürel değerleridir, toprağına ve üzerinde yaşayanlara bağlılığıdır mesela her birini farklı kılan.
Bizi de öyle.
***
Refah seviyesindeki değişim, teknolojik gelişmeler gibi pek çok sebep işte yazılı olmayan bu kuralları değiştiriyor en fazla…
Hep neyle övünüyorduk?
Güçlü aile bağlarımızla…
Şimdi nereye sürükleniyoruz?
Bireysel yaşamaya.
Yani…
‘Bana kimse yük olmasın, herkes başının çaresine baksın’ noktasına gidiyoruz hızlıca.
Artık babalar evlatlarına, evlat babasına ya da kardeşler, akrabalar birbirine destek olmuyorsa…
Ortada ne aile bağı kalmıştır, ne de dayanışma.
***
Günümüzde, düşük gelirli bir eşle evlilik yapsa dahi, kaç kız kayınvalidesinin evine gelin gitmeye razı olur, bir düşünsenize.
Tek derdimiz bu olsa gene neyse…
Bir de gelirimizin çok üstünde bir lüksü yaşama hırsı var ki, asıl sıkıntı orada.
‘Hele bir başımızı sokacak yuva kuralım, gerisini ufak ufak el birliğiyle tamamlarız’ diyecek olsanız, kimse kız vermez bile.
Bunlar, çok değil, daha annelerimizin zamanında çok normal karşılanır bir durumdu oysa.
Nişan-düğün derseniz, kraliçelere, prenslere layık olacak.
Haftalar öncesinden özel dans kursları alınacak.
Bir süs, bir şatafat ki, sorma…
Beş yıldızlı balayına falan gelemedik daha.
E bu bir de her yıl tekrarlanacak!
Kışı başka, yaz tatili başka.
Bodrum’da deniz, Uludağ’da kayak yapmadan hayat mı olur Allah aşkına?
***
Bunun daha cep telefonu var, haftada en az bir defa dışarıda yemeği var, arabası var, banka kredi verirse ev alması var…
Var da var, sen yeter ki paradan haber ver.
Şöyle bir bakın, kredi çekmeden, kredi kartlarını şişirmeden hayatını devam ettirebilen var mı etrafınızda?
Sürekli ötelediği borçla, gösteriş yarışına girmiş aileler yok mu mesela?
Hem de tonla…
Sonra bu ne getiriyor?
Bunalım.
Artan vakalara bakın…
İlk sırada boşanma.
Ötesi…
Çıldıran kocaların işlediği kadın cinayetleri, intiharlar, ailesini topluca katleden babalar.
Allah muhafaza!
***
Bu millet ne yokluklar gördü, toplu aile intiharları o zaman patlamadı da, şimdi niye bunlar oluyor?
Sebebi yukarıda saydıklarımda.
Binlerce yıllık toplum kültürünü, ‘ayağını yorganına göre uzat’ gibi atasözleriyle özetlenmiş ilkelerini, seni sen yapan bütün değerlerini bir tarafa bırakıp, başkalarının empoze ettiği popüler kültüre ayak uydurmaya çalışırsan…
Kendi gerçeklerini bir yana bırakıp, özenti veya ‘başkaları ne der?’ baskısı altında hayat sürdürmeye kalkışırsan…
Bunların hepsi olur ve hep olacaktır.
Başka toplumlardan kopyaladığın yazılı kanunlar da hiçbir işe yaramayacaktır.

*****************

Başlarım sizin FETÖ sevdanıza

Bir gecede 250 şehit vermişken…
Siviller tankla ezilip, üzerlerine kurşun yağarken…
Kendi helikopterlerimiz, uçaklarımız düşman adına tepemizde uçarken…
Kahraman polislerimiz, Meclis’imiz o uçaklardan bombalanırken…
Milletçe “Ya öleceğiz ya da vatan elimizden gidecek” mücadelesi verirken…
İş birlikçi hainler, ülkemize ait helikopterle Yunanistan’a kaçarken…
Devletimizin başındaki lidere millet siper olup, hainlerin elinden kurtarırken kim hangi saftaydı, sonra çıktı ortaya.
***
O gece müezzinleri susturmak için cami basanlar, daha darbe sabahı başlamıştı yaygaraya…
Neymiş efendim, köprüdeki askerler linç edilmiş.
Bir propaganda ki sormayın…
Üstüne üstlük ‘askerlerin kafasını kestiler’ gibi yalanlarla.
Bunlar, bir de ‘irticacı’ FETÖ’ye karşıydılar güya.
Sonrası…
Malum, kontrollü darbe iftiraları ile FETÖ’yü aklama gayretleri.
Bunlara bir de AK Parti içinden görünenlerin verdiği destek var.
O gün bugündür FETÖ’yü ve itlerini devletin elinden kurtarmaya çalışıyorlar.
Maalesef ki, kısmen başarıyorlar da…
***
15 Temmuz işgal girişiminden İstanbul’u canını ortaya koyarak kurtaran isim, Emniyet Müdürü Mustafa Çalışkan geçenlerde çok önemli ikazlarda bulundu.
Yoğun gündemin içinde kaybolup gittiği için buradan tekrarlamak boynumuzun borcu.
Şunları söyledi Çalışkan;

Köprü (15 Temmuz Şehitler Köprüsü) için çok net söylüyorum. Bunu da birtakım mahkemelerin verdiği karara rağmen söylüyorum. Oradan, olaydan, köprüden beraat eden insanlar var. Mahkeme kararına saygımız ayrı bir şey ama, benim şahit olduğum, gözlerimle gördüğüm, bu memleket ve vatan sevgisinden dolayı söylemem gereken bir şey var; oradaki hiçbir asker masum değil.
Akşam 22.00’den sabah 06.00-07.00’ye kadar bir süreden bahsediyoruz. Şimdi kimi zorla bir yere getirirseniz getirin bir saat tutabilirsiniz, üç saat tutabilirsiniz ama 8-10 saat o kurşunların arasında tutamazsınız.
Köprüde saatlerce, ‘Bu emri verenler hesap verecek. Bunların kurtuluşu yok ama siz fakir fukaranın çocuğusunuz, lütfen teslim olun. Bakın bunun sonu yok, bundan zarar göreceksiniz’ şeklinde anonslar yaptık ama, ateş etmeye devam ettiler.
Bir örgüt düşünün ki 14 yaşında bunları alıyor, 44 yaşına kadar 30 sene her hafta format atıyorlar. DEAŞ’ın iki yılda yaptığı işi 30 yılda yapan disiplinli bir örgüt var. Bunlarla mücadele etmek o yüzden çok zor. Diğeriyle mücadele ediyorsunuz, 3-5 yıllık bir eğitimi, bilgi birikimi veya destek var. Ama bunlar 30 yıl, 25 yıl, 20 yıl ve sizi de bırakmazlar. Gün gün, saat saat sizi takip ediyorlar.
Ben bu sıkıntının tamamen ortadan kalktığını, ‘Rahatız artık bunların gücü yok’ denilebilecek durumda olunduğunu hiç düşünmüyorum. Öyle bir kök salmışlar ki budayın budadığınız kadar, altta bir kök var.

           ***
O gece olan-bitenin en yakın şahidi söylüyor bunları.
Ve bu tehdit devam ederken, 15 Temmuz gibi bir büyük ihanet ortada dururken, kim ki FETÖ’yü aklamaya, kurtarmaya, ağız birliği etmeye çalışıyorsa benim gözümde haindir, alçaktır.
Kim olduğunun, hangi görevde ya da görüşte olduğunun da zerrece kıymeti yoktur.

************

Profesyonel işi

İki ay önce yazmıştım…
CHP İstanbul İl Başkanı Canan Kaftancıoğlu, ikinci seçimde daha yüksek oyla koltuğa oturunca, İBB Başkanı İmamoğlu’nun kendisini dinlemez olduğundan bahsediyormuş etrafına.
Hatta Genel Merkez’e şikâyet etmiş.
Bunları okumuştunuz.
Geçenlerde kavga su yüzüne çıktı.
İmamoğlu’nun, seçim kampanyasını yöneten Necati Özkan’ın hazırladığı ‘Kahramanın Yolculuğu’ kitabını yazdırmasına sinirlenen Canan Kaftancıoğlu, şöyle bir tweet attı;
“Kahramanın hikâyesi diye kendilerini kahramanlaştırmaya çalışan profesyoneller bilsinler ki; yalan yanlış verilerle Genel Merkez iradesinin, CHP örgütlerinin ve İstanbul ittifakının emeğine kimse saygısızlık edemeyecektir!”
Yani Kaftancıoğlu, belediye başkanına “Seni o koltuğa çalıştığın ‘profesyoneller’ değil, HDP ile kurduğumuz ittifak ve örgütümüz oturttu” diyor kısaca.
Mevzu tam alevlenmişti ki, profesyoneller devreye girdi.
Herkes yaptığı işin törenini yapar, İmamoğlu yapmayacağına tören düzenledi.
Seçim öncesi atık su arıtma tesisleri yapma vaadi olmasına rağmen, Haliç’i riskten kurtaracak bir tesisi ‘yapmamayı’ vadetti.
Hem de bunu çevre için yaptığını, yaprakların bile kendisine teşekkür ettiğini söyleyerek.
“Bu nasıl olabilir?” diye herkes bu mevzunun üzerine çullanınca, Kaftancıoğlu’nun sözleri unutuldu, gitti.
Canan Hanım, gördünüz mü profesyonelliği!..

************

Duayı kendisi istememiş

İstismardan beslenen sözde Atatürkçüler “Hutbelerde niye Atatürk’e dua edilmiyor?” yaygarası yapadursun, onlara cevap niteliğinde çok çarpıcı bir belge çıktı arşivden.
İmzaladığı 5 Mart 1924 tarihli kararname ile hutbelerde adından bahsedilmesini bizzat Atatürk yasaklamış.
Yeni Şafak’tan Yasemin Asan’ın haberine göre; Devlet Arşivleri Başkanlığı’nda kayıtlı söz konusu kararnamenin gerekçesi, 3 Mart 1924’te Meclis’te kabul edilen 431 sayılı kanunda.
Yani, sözde Atatürkçülerin bir türlü anlamak istemedikleri şu ki; Atatürk Anıtkabir’den kalksa önce bunları Ege’ye dökecek.

Türkiye gazetesi